CPIML Lib Kerala

ആക്രമണാത്മക ഹിന്ദുത്വ ത്തിന്റെ നൂറിൽപ്പരം വർഷങ്ങൾ : ഒരവലോകനം

- അരിന്ദം സെൻ

(സ്പെഷ്യൽ ഫീച്ചർ)

[ ലിബറേഷൻ മാസിക
2025 ഡിസംബർ ലക്കത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ലേഖനത്തിന്റെ പരിഭാഷ]

ഭാഗം ഒന്ന്

ദുരന്തവാഹിയായ എസ്‌ഐആറിനെ പരാമർശിക്കാതെ ഇന്ന് ഇന്ത്യയിലെ ഒരു രാഷ്ട്രീയ ചർച്ചയും ആരംഭിക്കാൻ കഴിയില്ല. അതിന്റെ പ്രയോഗത്തിന്റെ പ്രായോഗിക-രാഷ്ട്രീയ മാനങ്ങളെക്കുറിച്ച് നാം വേണ്ടത്ര ചർച്ച ചെയ്തുകഴിഞ്ഞു. എന്നാൽ, എസ് ഐ ആറിന്റെ ഫാസിസ്റ്റ് അർത്ഥങ്ങൾക്ക് അടിവരയിടുന്ന വിശാലമായ ചരിത്ര വീക്ഷണകോണിൽ നിന്ന് വീക്ഷിക്കാനുള്ള നിർദ്ദേശമാണ് വായനക്കാരുടെ മുന്നിൽ വെക്കാൻ ഇവിടെ ശ്രമിക്കുന്നത്.

I എസ് ഐ ആർ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് മോഷണത്തിലുപരി പലതും ആണ്

കുപ്രസിദ്ധമായ എൻ‌ആർ‌സിയിലേക്കുള്ള ഒരു ചവിട്ടുപടിയായതും, ഇവി‌എം, വോട്ടർ പട്ടിക എന്നിവയിലെ കൃത്രിമത്വം തുടങ്ങിയ അനുബന്ധ പ്രവർത്തനങ്ങളുമായി അടുത്ത ബന്ധമുള്ളതുമായ രാജ്യവ്യാപകമായ ഒരു നടപടിയാണ് എസ്‌ഐ‌ആർ എന്ന് വ്യക്തമായിരിക്കുന്നു. പൗരന്മാരുടെ ഏറ്റവും പ്രാഥമികമായ ജനാധിപത്യ അവകാശത്തിനെതിരെയുള്ള ഏറ്റവും ക്രൂരമായ ആക്രമണമാണ് അതെന്ന് കാണാം. സ്വതന്ത്രവും നീതിയുക്തവുമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകൾക്കുള്ള അവകാശത്തിൽ വോട്ട് ചെയ്യാനുള്ള അവകാശം, രാഷ്ട്രീയ പ്രക്രിയയിൽ പങ്കെടുക്കാനുള്ള അവകാശം, സർക്കാരുകളെ തിരഞ്ഞെടുക്കാനും പുറത്താക്കാനുമുള്ള അവകാശം എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. എന്നാൽ, എസ് ഐ ആർ പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യത്തിന്റെ അടിത്തറ തന്നെ തകർക്കാനും ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയുടെ അടിസ്ഥാനപരമായ ഘടകങ്ങളെ ഉന്മൂലനം ചെയ്യാനും വേണ്ടി സൂക്ഷ്മമായി ആസൂത്രണം ചെയ്ത ഗൂഢാലോചനയായിരിക്കുകയാണ് എസ് ഐ ആർ. അതിഹീനമായ ലക്ഷ്യങ്ങൾ അടങ്ങിയ ഈ ഗെയിം പ്ലാനിൽ, കാവി ഫാസിസ്റ്റുകൾ 1930 കളിൽ ജർമ്മനി ഭരിച്ച അവരുടെ പിതൃദൈവത്തെ വിശ്വസ്തതയോടെ പിന്തുടരുകയാണ്.

നാസി പൗരത്വ നിയമങ്ങളുടെ ഇന്ത്യൻ പതിപ്പ്

1933 ൽ ജർമനിയുടെ ചാൻസലറായിരുന്ന ഹിറ്റ്ലർ തന്റെ രാജ്യത്തെ ഏതാണ്ട് ആർ‌എസ്‌എസ് 'ആര്യൻ രാഷ്ട്രം' എന്ന് വിളിക്കുന്ന രീതിയിൽ പുനർനിർമ്മിക്കാൻ തുടങ്ങി. 1935 ലെ ന്യൂറംബർഗ് നിയമങ്ങൾ [1] ആളുകളെ "ആര്യന്മാർ" എന്നും "ജൂതന്മാർ" എന്നും നിയമപരമായി തരം തിരിച്ചു. കൂടാതെ മുത്തച്ഛന്മാരിൽ നിന്നോ മുതുമുത്തശ്ശിമാരിൽ നിന്നോ ഉള്ള കുടുംബ പാരമ്പര്യം കണ്ടെത്തുന്ന അഹ്നെൻപാസ് (പൂർവ്വിക പാസ്‌പോർട്ട്), അരിയേണച്ച്‌വെയ്‌സ് (ആര്യൻ വംശജരാണെന്ന തെളിവ്) പോലുള്ള രേഖകളിലൂടെ "ആര്യൻ വംശപാരമ്പര്യം" തെളിയിക്കാൻ പൗരന്മാരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. 1938–39 ആയപ്പോഴേക്കും, സെൻസസ്, രജിസ്ട്രേഷൻ നടപടികൾ, "ജെ" എന്ന് മുദ്രകുത്തിയ പ്രത്യേക തിരിച്ചറിയൽ രേഖകൾ, നിർബന്ധിത പേര് മാറ്റങ്ങൾ ("ഇസ്രായേൽ" അല്ലെങ്കിൽ "സാറ") എന്നിവയിലൂടെ ജൂതന്മാരെ പ്രത്യേകം അടയാളപ്പെടുത്തി. ആര്യൻ തെളിവ് ഹാജരാക്കാൻ കഴിയാത്തവരെ ജോലികളിൽ നിന്നും സർവ്വകലാശാലകളിൽ നിന്നും തൊഴിലുകളിൽ നിന്നും പുറത്താക്കി. ഒടുവിൽ, ഈ ഡേറ്റ കോൺസെൻട്രേഷൻ ക്യാമ്പുകളിലേക്കും ഗ്യാസ് ചേമ്പറുകളിലേക്കും എറിയേണ്ട ആളുകളുടെ പട്ടിക തയ്യാറാക്കുന്നതിനുള്ള അടിസ്ഥാനമായി. അങ്ങനെ, നിരുപദ്രവകരമായ ഒരു ജനസംഖ്യാ രജിസ്ട്രേഷൻ പരിപാടിയായി ആരംഭിച്ചത്, വേഗത്തിൽ വേർതിരിവ്, നാടുകടത്തൽ, പീഡനം, വംശഹത്യ എന്നിവയുടെ ഒരു സംവിധാനത്തിലേക്ക് രൂപാന്തരപ്പെട്ടു.

നമ്മുടെ രാജ്യത്ത്, സമാനമായ ഒരു പ്രക്രിയയാണ് സാവധാനത്തിലും, ഇടവേളകളോടെയും, എന്നാൽ സ്ഥിരമായും നടക്കുന്നത്. 2003 ൽ അധികാരത്തിൽ വന്നപ്പോൾ എൻ‌ഡി‌എ ഒരു ദേശീയ പൗരത്വ രജിസ്റ്റർ (എൻ‌ആർ‌സി) സൃഷ്ടിക്കാൻ ഉത്തരവിട്ടതും, 2014 ൽ അവസരം ലഭിച്ചയുടനെ പ്രവർത്തനം പുനരാരംഭിച്ചതും, എൻ‌ആർ‌സിയിലേക്കുള്ള ആദ്യപടിയായി എൻ‌പി‌ആർ പ്രഖ്യാപിച്ചതും, തുടർന്ന് വഴക്കമുള്ള "കാലഗണനാ ക്രമം (ക്രോണോളജി" ഉള്ള മൂന്ന് നടപടികളുടെ ഒരു പൂർണ്ണ പാക്കേജ് അവതരിപ്പിച്ചതും എങ്ങനെയെന്ന് ഓർക്കുക - ഇപ്പോൾ നമുക്ക് മുന്നിൽ ഉള്ളത് ഭീതിജനകമായ ഒരു അഖിലേന്ത്യാ എസ്‌ഐ‌ആർ ആണ്. ഫ്യൂററിന് ഉണ്ടായിരുന്നതുപോലുള്ള സമ്പൂർണ്ണ ശക്തി സംഘപരിവാറിന് ഇല്ല, കൂടാതെ ജനാധിപത്യ പ്രക്രിയയുടെ ഒരു പ്രതീതി യെങ്കിലും നിലനിർത്തേണ്ടതുണ്ട് എന്നതിനാൽ അവർ അ തുപോലെ പ്രവർത്തിക്കേണ്ടതുണ്ട്. സാങ്കേതികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ നിരവധി മാർഗങ്ങളിലൂടെ അവർ ഈ പരിമിതിയെ മറികടക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നു. വോട്ടർ പട്ടികകൾ, ഇവിഎം മെഷീനുകൾ, വോട്ടെണ്ണൽ പ്രക്രിയകൾ തുടങ്ങി എന്തും തയ്യാറാക്കാനും പ്രോസസ്സ് ചെയ്യാനും ചെയ്യാനുമുള്ള ഏറ്റവും പുതിയ കമ്പ്യൂട്ടിംഗ് സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ സേവനം അവർ ആസ്വദിക്കുന്നു. അവരുടെ രാഷ്ട്രീയ ആസ്തികളിൽ അനുസരണയുള്ള തിരഞ്ഞെടുപ്പ് കമ്മീഷനും സുപ്രീം കോടതിയും, ഗോദി മീഡിയയും, തീർച്ചയായും, 'ഐടി സെല്ലിന്റെ' സംയോജിത ശൃംഖലയും പ്രാദേശിക നുണഫാക്ടറി കളും ഉൾപ്പെടുന്നു.

നാസി നിയമങ്ങളും , സംഘി പൗരത്വ നിയമങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സാമ്യം വളരെ വ്യക്തമാണ്. മറ്റ് ചില സന്ദർഭങ്ങളിലും ഇത് ശരിയാണ്; പക്ഷേ അവർ കോപ്പിയടിക്കാരല്ല. പുരാതന ഇന്ത്യയുടെ മത-ദാർശനിക പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്ന വേരുകളാണ് അവയ്ക്കുള്ളത്. അത്തരം വിഭവങ്ങൾ ഉചിതമായി പുനഃക്രമീകരിച്ച് പുത്തൻ വൈബുകൾക്കൊപ്പം നൽകുമ്പോൾ, വലിയ ആളുകളുമായി മൃദുവായ ഒരു ബന്ധം സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നു.

ബുദ്ധിജീവികളും പ്രൊഫഷണലുകളും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഭൂരിപക്ഷ സമുദായത്തിലെ വിഭാഗങ്ങൾ ആണ് ആ വലിയ ആളുകൾ. 19-ഉം 20-ഉം നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ പുരോഗമന സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്കെതിരെ യാഥാസ്ഥിതികവും മൗലികവാദപരവുമായ തിരിച്ചടി എന്ന നിലയിലാ ണ് ആർ‌എസ്‌എസ് ഉയർന്നുവന്നത്. പ്രബല ജാതികളുടെയും വർഗ്ഗങ്ങളുടെയും താൽപ്പര്യങ്ങളെ ഇത് വസ്തുനിഷ്ഠമായി സേവിച്ചു. ഈ പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ അടിത്തറകളും ഭരണവർഗങ്ങളുടെയും ജാതികളുടെയും പിന്തുണയും ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ, ഇത്രയധികം വെല്ലുവിളികളേയും തിരിച്ചടികളേയും അതിജീവിച്ച് ആർ‌എസ്‌എസിന് ഇത്രയും ശക്തിയിലേക്ക് വളരാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല. എൻ‌ജി‌ഒ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പരിവാർ സംഘടനകൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ എങ്ങനെ വികസിച്ചുവെന്ന് നോക്കിയാൽ ഇത് വ്യക്തമാകും.

II

ആർ‌എസ്‌എസിന്റെ പൂർവ്വചരിത്രം

ആർ‌എസ്‌എസിന്റെ ജനനത്തിന് വളരെ മുമ്പുതന്നെ, ഇന്ത്യയിലെ ദേശീയത ഹിന്ദു മതവികാരത്തിൽ പൂർണ്ണമായും മുങ്ങിക്കുളിച്ചിരുന്നു , ശക്തമായ മതേതരധാരകളും അതിൽ ഉണ്ടായിരുന്നെ ങ്കിലും. 19-ാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, പരമ്പരാഗത ഹിന്ദു ആചാരങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കാനും ക്രിസ്ത്യൻ മിഷനറിമാർ, മുസ്ലീം പരിഷ്കർത്താക്കളേയും, ബ്രഹ്മസമാജം, ആര്യസമാജം പോലുള്ള ഹിന്ദു പരിഷ്കരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെ പോലും ചെറുക്കാനും ഉയർന്ന ജാതി ഹിന്ദു വരേണ്യവർഗം “ധർമ്മസഭകൾ” (മത സമ്മേളനങ്ങൾ) രൂപീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി. ആദ്യത്തേത് 1830-ൽ കൊൽക്കത്തയിൽ ഒരു യാഥാസ്ഥിതിക ബംഗാളി ജമീന്ദാറായ രാധാ കാന്ത ദേബ് ആണ് സ്ഥാപിച്ചത് .

പഞ്ചാബ് ഹിന്ദു സഭ മുതൽ ഹിന്ദു മഹാസഭ വരെ

ആദ്യത്തെ രാഷ്ട്രീയ ഹിന്ദു സംഘടനയായ പഞ്ചാബ് ഹിന്ദു സഭ സ്ഥാപിതമായത് 1909-ൽ കറാച്ചിയിൽ ആയിരുന്നു. ഹിന്ദുക്കൾക്ക് കൂട്ടായ സ്വത്വാവിഷ്കാരം സാദ്ധ്യമാക്കൽ ആയിരുന്നു പ്രഖ്യാപിത ലക്ഷ്യം. ചരിത്രപരമായി ഹിന്ദുക്കൾ ദുർബലരായിരുന്നുവെന്നും "ദേശീയ ഐക്യം" എന്ന പേരിൽ "സ്വയം പരിത്യാഗം" എന്ന കോൺഗ്രസ് ആദർശം ഹിന്ദുക്കളെ മുസ്ലീങ്ങളുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് വിധേയരാക്കി എന്നും അതിന്റെ പ്രമുഖ നേതാവ് ലാൽ ചന്ദ് വാദിച്ചു. രാഷ്ട്രീയത്തിലെ സ്വയം പരിത്യാഗം (1917) എന്ന പുസ്തകത്തിൽ അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു:

“രാഷ്ട്രീയത്തിന് സ്വയം സംരക്ഷണത്തേക്കാൾ ഉയർന്ന ഒരു ധാർമ്മികതയും അറിയില്ല. നിലനിൽപ്പിനായുള്ള പോരാട്ടത്തിൽ സ്വയം പരിത്യാഗം നടത്തുന്ന വംശം അതിന്റെ സ്വതസ്സിദ്ധഗുണത്താൽ തന്നെ നശിക്കുന്നു.”

കൂടാതെ: “സ്വയം പരിത്യാഗം " എന്ന കോൺഗ്രസ് സിദ്ധാന്തം ഒരു വഞ്ചനയാണ്. അത് ഹിന്ദുക്കളെ നിരായുധരാക്കുകയും എതിരാളികളെ ആയുധമണിയി ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.”

മുസ്ലീം വിരുദ്ധ ദേശീയതയെ പുതിയതും കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണവുമായ ഒരു തലത്തിലേക്ക് വികസിപ്പിച്ചെടുത്തത് സവർക്കർ ആയിരുന്നു. 1923-ൽ ആൻഡമാനിലെ സെല്ലുലാർ ജയിലിൽ തടവിലായിരിക്കെയാണ് സവർക്കർ 'എസെൻഷ്യൽസ് ഓഫ് ഹിന്ദുത്വ' എഴുതിയത്. പിന്നീട് അതിലെ കാതലായ ആശയങ്ങൾ പ്രസംഗങ്ങളിലൂടെയും എഴുത്തുകളിലൂടെയും വികസിപ്പിച്ചു. ചുരുക്കത്തിൽ, സിന്ധുനദീതടം മുതൽ സമുദ്രം വരെ ഇന്ത്യയെ പിതൃഭൂമിയായും പുണ്യഭൂമിയായും ബഹുമാനിക്കുന്നവരും അതിനെ സ്വന്തമെന്ന് അഭിമാനത്തോടെ ആരാധിക്കുന്നവരും ഹിന്ദുക്കളാണെന്നും അവിഭാജ്യമായ ഒരു രാഷ്ട്രമായി അത് മാറുമെന്നും സവർക്കർ അഭിപ്രായപ്പെട്ടു. മക്ക അല്ലെങ്കിൽ പലസ്തീൻ (ഇന്ന് നമുക്ക് ഇതിനെ പലസ്തീൻ/ഇസ്രായേൽ എന്ന് വിളിക്കാം) പുണ്യഭൂമിയായ മുസ്ലീങ്ങളും ക്രിസ്ത്യാനികളും തലമുറകളായി ഇവിടെ താമസിച്ചിരിക്കാം, പക്ഷേ പിതൃഭൂമിയായി ഇന്ത്യയെ യഥാർത്ഥത്തിൽ സ്നേഹിക്കുന്നില്ല. അതിനാൽ, സത്യത്തിൽ അവർ മറ്റ് രാഷ്ട്രങ്ങളിൽ പെട്ടവരാണ്.

ഈ പ്രബന്ധം "ഹിന്ദുത്വത്തെ" ഭിന്ന ജനവിഭാഗങ്ങൾ ക്കും വിഭജനങ്ങൾക്കും അപ്പുറം ഒരൊറ്റ സമൂഹമാക്കി ഉയർത്തി - ദീപാവലി, തീർത്ഥാടനങ്ങൾ, രാജ്യത്തുടനീളമുള്ള മിക്കവാറും എല്ലാ ഹിന്ദു വിഭാഗങ്ങളും സ്നേഹിക്കുകയും ആരാധിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന രാമന്റെ ബിംബം എന്നിവയിലൂടെയുള്ള ഈ നൂതന നിർമ്മിതിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് സവർക്കർ 1915-ൽ ഹിന്ദു മഹാസഭ സ്ഥാപിച്ചത്.

വർഗീയ കലാപങ്ങളുടെ നരകത്തീയിൽ പിറവി

1925-ൽ നാഗ്പൂരിൽ ആർ‌എസ്‌എസ് സ്ഥാപിക്കാൻ സവർക്കർ മറ്റൊരു മഹാരാഷ്ട്ര ബ്രാഹ്മണനായ ഡോ. കെ.ബി. ഹെഡ്‌ഗേവാറിനെ പ്രചോദിപ്പിച്ചു. ഈ അവസരത്തിനായി ബോധപൂർവ്വം അവർ തെരഞ്ഞെടുത്തത് വിജയ ദശമി ദിവസം ആയിരുന്നു - രാമൻ രാവണനെ പരാജയപ്പെടുത്തിയതായി പറയപ്പെടുന്ന ദിവസമാണ് വിജയദശമി. ശിവജിയും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതായി വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്ന രാമചന്ദ്രന്റെ കാവി പതാക - സംഘടനയുടെ പതാകയായി സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടു.

ആർ‌എസ്‌എസിന്റെ ജനനത്തിന്റെ സാമൂഹിക-രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലം നമ്മുടെ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ അർഹിക്കുന്നതാണ്. ഗാന്ധിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ നിസ്സഹകരണ പ്രസ്ഥാനവും അലി സഹോദരന്മാർ (ഷൗക്കത്ത് അലിയും മുഹമ്മദ് അലിയും), അബുൽ കലാം ആസാദ്, ഹക്കിം അജ്മൽ ഖാൻ, ഹസ്രത്ത് മോഹാനി എന്നിവരുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഖിലാഫത്ത് പ്രസ്ഥാനവും - ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ പോരാട്ടത്തിന്റെ ധാരകളായ ഇവ രണ്ടും 1920-ന്റെ മധ്യത്തിൽ ഒത്തുചേർന്ന് ബ്രിട്ടീഷ് സർക്കാരിൽ വലിയ സമ്മർദ്ദം ചെലുത്തി.

പൊതുശത്രുവിനെതിരെ ഒരുമിച്ച് പോരാടുന്ന ഹിന്ദുക്കളും മുസ്ലീങ്ങളും മാതൃകാപരമായ ഒരു അന്തരീക്ഷം വികസിപ്പിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും, ചൗരി ചൗരാ സംഭവത്തെത്തുടർന്ന് 1922 ന്റെ തുടക്കത്തിൽ ഗാന്ധി നിസ്സഹകരണ പ്രസ്ഥാനം പെട്ടെന്ന് പിൻവലിച്ചപ്പോൾ, ഹിന്ദു-മുസ്ലീം സൗഹൃദത്തിന്റെ അന്തരീക്ഷം തകരുകയും ലജ്ജാകരമായ വിധം വർഗീയത വീണ്ടും ഉയർന്നുവരികയും ചെയ്തു. ഹെഡ്‌ഗേവാർ ഈ സാഹചര്യത്തെ വിവരിച്ചത് കടുത്ത മുസ്ലീംവിരുദ്ധ വിദ്വേഷത്തോടെയായിരുന്നു :

“മഹാത്മാഗാന്ധിയുടെ നിസ്സഹകരണ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഫലമായി ... ആ പ്രസ്ഥാനം സൃഷ്ടിച്ച സാമൂഹിക ജീവിതത്തിലെ തിന്മകൾ ഭയാനകമായി തലപൊക്കി. ദേശീയ പോരാട്ടത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം വന്നപ്പോൾ, പരസ്പര വിദ്വേഷവും അസൂയയും ഉയർന്നുവന്നു. … വിവിധ സമുദായങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള സംഘർഷങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു. ബ്രാഹ്മണ-ബ്രാഹ്മണേതര സംഘർഷം നഗ്നമായി കാണപ്പെട്ടു. … നിസ്സഹകരണത്തിന്റെ പാൽ കുടിപ്പിച്ചു വളർത്തിയ യവന-പാമ്പുകൾ [അതായത് മുസ്ലീങ്ങൾ] അവരുടെ വിഷലിപ്തമായ ചീറ്റലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് രാജ്യത്ത് കലാപങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കുകയായിരുന്നു.” (ശ്രീ ഗുരുജി സമഗ്ര പ്രശിക്ഷൻ വാല്യം IV, സുരുചി പബ്ലിക്കേഷൻ, ന്യൂഡൽഹി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്).

ഈ സാഹചര്യം മുതലെടുത്തുകൊണ്ടാണ് ആർ‌എസ്‌എസ് നിലവിൽ വന്നതും വളർന്നതും. 1927-ൽ നാഗ്പൂരിൽ നടന്ന ഒരു കലാപത്തിൽ, ആർ‌എസ്‌എസ് സജീവമായി പങ്കെടുക്കുകയും ആ സംഘടന അതിവേഗം വളരാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. അതേ രീതിയിൽ, അത് ക്രമേണ മറ്റ് സ്ഥലങ്ങളിലേക്കും വ്യാപിച്ചു.

തീവ്രവാദ ഹിന്ദുത്വത്തിന്റെ കളിത്തൊട്ടിലായി മഹാരാഷ്ട്ര മാറിയത് ഒരു കാരണവുമില്ലാതെയല്ല. ആനന്ദ് തെൽതുംബ്ഡെ [3] ചൂണ്ടിക്കാണിക്കുന്നതുപോലെ, 1870-കളിൽ ജ്യോതിബാ ഫൂലെയുടെ സത്യശോധക് സമാജ് ഒരു ബ്രാഹ്മണ വിരുദ്ധ പ്രസ്ഥാനത്തിന് തുടക്കമിടുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വിദ്യാഭ്യാസം, യുക്തിവാദം, സാമൂഹിക സമത്വം എന്നീ പരിപാടികൾ മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോവുകയും ചെയ്തു. 1911-ലെ സെൻസസ് ഹിന്ദു ജനസംഖ്യയെ മൂന്ന് വിഭാഗങ്ങളായി വർഗ്ഗീകരി ച്ചു - ഹിന്ദുക്കൾ, അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട വർഗ്ഗങ്ങൾ, ആനിമിസ്റ്റ് ഹിന്ദുക്കൾ (ഗോത്രങ്ങൾ) - അതുവഴി ഹിന്ദു വിഭാഗത്തിനുള്ളിൽ ആന്തരിക വിഭജനങ്ങൾ സ്ഥാപനവൽക്കരിച്ചപ്പോൾ ബ്രാഹ്മണർ കൂടുതൽ പരിഭ്രാന്തരായി. ബ്രിട്ടീഷുകാർ ഇന്ത്യ വിട്ടുപോകുമ്പോൾ രാഷ്ട്രീയ അധികാരത്തിന്റെ കടിഞ്ഞാൺ സ്വാഭാവികമായി തങ്ങളുടെ കൈകളിലെത്തുമെന്ന് വളരെക്കാലമായി കരുതിയിരുന്ന ബ്രാഹ്മണ നേതൃത്വത്തെ ഈ സംഭവവികാസം ആഴത്തിൽ അസ്വസ്ഥരാക്കി. 1920 കളുടെ തുടക്കത്തിൽ, നാഗ്പൂരിലെ ഉയർന്ന ജാതിക്കാരായ ഉന്നതർക്കിടയിലെ ഉത്കണ്ഠ പ്രകടമായിരുന്നു: വിദ്യാഭ്യാസം, ആചാരപരമായ അധികാരം, ദേശീയ രാഷ്ട്രീയം എന്നിവയിലുള്ള അവരുടെ ചരിത്രപരമായ കുത്തകയെ ദളിത്, ശൂദ്ര പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ താഴെ നിന്ന് വെല്ലുവിളിക്കുകയും മുസ്ലീം രാഷ്ട്രീയ പിന്തുണ പുറത്തു നിന്ന് സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ദലിതർ ഉൾപ്പെടെ അവിഭാജ്യമായ ഒരു ഹിന്ദു സമൂഹം എന്ന ആശയത്തിന് ചുറ്റും സംഘടിച്ചുകൊണ്ട് ഉയർന്ന ജാതിക്കാരായ ഹിന്ദുക്കൾ പ്രതികരിച്ചു.

തിലകനെപ്പോലുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യസമര സേനാനികൾ ഇതിനെ ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധ പോരാട്ടവുമായി യോജിപ്പിച്ചു, എന്നാൽ പിന്തിരിപ്പൻ ബ്രാഹ്മണിക്കൽ വിഭാഗങ്ങൾ മുസ്ലീങ്ങളെ ദേശീയ ശത്രുക്കളായി മുദ്രകുത്തി, ഏറ്റവും ലളിതവും മികച്ചതുമായ പാത എന്ന നിലയിൽ മുസ്ലീം വിരുദ്ധ ഹിന്ദു ഐക്യത്തെ അവർ തെരഞ്ഞെടുത്തു. മുകളിൽ വിവരിച്ചതുപോലെ, സവർക്കറും ഹെഡ്‌ഗേവാറും ഈ ധാരയെ ഉൾക്കൊണ്ടു.

III

ആർ‌എസ്‌എസിന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്ര വേരുകൾ

ആർ‌എസ്‌എസിന്റെ പ്രത്യയശാസ്ത്രവും രാഷ്ട്രീയവും യോദ്ധാവും രാജാവും ആയ രാമന്റെ ചരിത്രത്തെയും, കുരുക്ഷേത്ര യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ നടത്തിയ പ്രസംഗത്തെയും അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്. അവ അവരുടെ യുദ്ധോത്സുകമായ ഭൂരിപക്ഷ ദേശീയതയുടെ പ്രധാന ഉറവിടങ്ങളായിത്തീർന്നു : ഇതിഹാസങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ വായന ന്യൂനപക്ഷങ്ങൾ, ദലിതർ, 'നഗര നക്സലുകൾ', 'വിദേശ ഏജന്റുമാർ', നുഴഞ്ഞുകയറ്റക്കാർ എന്നിവർക്കെതിരായ സ്ഥിരമായ യുദ്ധത്തിന് ധാർമ്മിക ന്യായീകരണം നൽകുന്നു - രാമനോ ശിവാജിയോ പോലുള്ള ഒരാൾ (ഇപ്പോൾ 'ദിവ്യമായി ജനിച്ച' ഹിന്ദുഹൃദയസാമ്രാട്ട്!) ഭരിക്കുന്ന ഒരു ആധുനിക രാമരാജ്യത്തിന് വഴിയൊരുക്കുമെന്ന് അവർ പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന ഒരു യുദ്ധം ആയി അത് അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്.

യുദ്ധം പവിത്രമായ കടമയായി : രാമായണത്തിന്റെയും ഗീതയുടെയും പഠിപ്പിക്കലുകൾ

സവർക്കറും പ്രധാന ആർ‌എസ്‌എസ് നേതാക്കളും രാമനെ ഇന്ത്യയുടെ ധാർമ്മിക-രാഷ്ട്രീയ ആദർശമായി ആവേശത്തോടെ അവതരിപ്പിച്ചു. “നമ്മുടെ പൂർവ്വികർ രാമരാജ്യത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചു. ഇതിലൂടെ അവർ ഉദ്ദേശിച്ചത് ബലഹീനതയുടെ രാജ്യമല്ല, മറിച്ച് ശക്തി, ദേശീയ ഐക്യം, മാതൃരാജ്യത്തിന്റെ നിർഭയമായ പ്രതിരോധം എന്നിവയിൽ സ്ഥാപിതമായ ഒരു രാഷ്ട്രമാണ്” -- 1937-ലെ ഹിന്ദു മഹാസഭയുടെ (സമഗ്ര സവർക്കർ വാങ്മയ, വാല്യം 4) അധ്യക്ഷ പ്രസംഗത്തിൽ സവർക്കർ പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം തുടർന്നു പറഞ്ഞു, “ശ്രീരാമൻ ഒരു ദേശീയ നായകന്റെ ആദർശമാണ്, അദ്ദേഹം തന്റെ ജനങ്ങളെ സംരക്ഷിക്കുകയും ദുഷ്ടന്മാരെ ശിക്ഷിക്കുകയും ശക്തിയെയും ധർമ്മത്തെയും അടിസ്ഥാനമാക്കി ഒരു രാജ്യം സ്ഥാപിക്കുകയും ചെയ്തു.” (വി.ഡി. സവർക്കറുടെ സമാഹാര കൃതികൾ, വാല്യം 3)

ഗോൾവാൾക്കർ 1950-ൽ നാഗ്പൂരിൽ നടത്തിയ വിജയദശമി പ്രസംഗത്തിൽ ഇങ്ങനെ പ്രഖ്യാപിച്ചു, " ശ്രീരാമനിൽ, ധർമ്മവും ദേശീയ കടമയും കൂടിച്ചേർന്നതായി നാം കാണുന്നു." (ശ്രീ ഗുരുജി സമഗ്ര ദർശൻ, വാല്യം 3)

ഭഗവദ് ഗീത : യുദ്ധവീര്യത്തിന്റെ ദൈവികമായ പ്രചോദന ഉറവിടം

നമുക്കറിയാവുന്നതുപോലെ, തിലക്, ഗാന്ധി, സുഭാഷ് ബോസ് തുടങ്ങിയ കോൺഗ്രസ് നേതാക്കൾ മുതൽ 19, 20 നൂറ്റാണ്ടുകളിൽ ബംഗാൾ, മഹാരാഷ്ട്ര, പഞ്ചാബ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ ദേശീയ വിപ്ലവകാരികൾ വരെയുള്ള എല്ലാ വിഭാഗം ദേശീയവാദികൾക്കും പ്രചോദനത്തിന്റെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയമായ ഉറവിടമായിരുന്നു. അവർ സ്വന്തം പ്രത്യയശാസ്ത്ര-രാഷ്ട്രീയ വീക്ഷണങ്ങൾക്കനുസൃതമായി ഗ്രന്ഥത്തെ വ്യാഖ്യാനിക്കുകയും ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും ചെയ്തു. ഗാന്ധിയുടെയും തിലകന്റെയും കാഴ്ചപ്പാടുകളിൽ നിന്ന് വളരെ വ്യത്യസ്തമായ ഒരു കാഴ്ചപ്പാടിൽ നിന്ന് അംബേദ്കർ പോലും വ്യത്യസ്ത സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഗീതയുടെ ഭാഗങ്ങൾ പരാമർശിച്ചു (

ഉദാഹരണത്തിന്, മഹദിലെ തന്റെ സത്യാഗ്രഹത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ ഉദ്ദേശ്യം വിശദീകരിക്കാൻ). എന്നിരുന്നാലും, പിൽക്കാലങ്ങളിൽ ആഴത്തിലുള്ള പഠനങ്ങൾ നടത്തിയപ്പോൾ അദ്ദേഹം തന്റെ വീക്ഷണം പൂർണ്ണമായും മാറ്റി.[4]

ആർ‌എസ്‌എസ് ഈ ആരാധനയെ ഒരു തീവ്രമായ നിലപാടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി. ധാർമ്മിക അച്ചടക്കം, സ്വഭാവ രൂപീകരണം , ഹിന്ദു രാഷ്ട്രം നേടുന്നതിനുള്ള പോരാട്ടം എന്നിവയ്ക്കുള്ള ഒരു മാനുവലായി അവർ ഭഗവദ്ഗീതയെ വീക്ഷിച്ചു. ആർ‌എസ്‌എസ് ശാഖകളിൽ (ദൈനംദിന ബ്രാഞ്ച് മീറ്റിംഗുകൾ), നിസ്വാർത്ഥ പ്രവർത്തനം (നിഷ്‌കാമ കർമ്മം), ശ്രേണീപരമായ അധികാരത്തോടുള്ള അനുസരണം, ദേശീയ കടമ തുടങ്ങിയ മൂല്യങ്ങൾ വളർത്തിയെടുക്കുന്നതിന് പാരായണങ്ങൾ, ചർച്ചകൾ, പരിശീലന മൊഡ്യൂളുകൾ എന്നിവയിലൂടെ ഗീത പതിവായി ആവാഹിക്കപ്പെടുന്നു. പിടിച്ചെടുക്കപ്പെട്ടതായി ആരോപിക്കപ്പെടുന്ന ഹിന്ദു സമൂഹത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായി, ജാതി ശ്രേണി, ന്യൂനപക്ഷ വിരുദ്ധ നിലപാടുകൾ, അച്ചടക്കത്തോടെയുള്ള സായുധ ദൗത്യങ്ങൾ എന്നിവയെ ന്യായീകരിക്കുന്നതിന് മുൻകാലങ്ങളിലെയും ഇപ്പോഴത്തെയും ആർ‌എസ്‌എസ് നേതാക്കൾ ഗീതയെ ആവർത്തിച്ച് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഹിന്ദുത്വത്തിന്റെ ഏറ്റവും പ്രമുഖരായ നേതാക്കളിലൊരാളായ സവർക്കർ പ്രധാനമായും ഗീതയെ ഉപയോഗിച്ചത് പ്രവൃത്തി, ധൈര്യം, ഹിംസ എന്നിവയെ കടമയായി ന്യായീകരിക്കുന്നതിനാണ് - പ്രത്യേകിച്ച് സ്വധർമ്മത്തിന് (സ്വന്തം മതത്തിന്) വേണ്ടി സ്വന്തം ബന്ധുക്കൾക്കെതിരെ പോലും പോരാടുക എന്ന പഠിപ്പിക്കൽ.

ഹിന്ദു രാഷ്ട്രത്തിനായുള്ള അച്ചടക്കവും നിസ്വാർത്ഥവുമായ സേവനത്തിന് ഊന്നൽ നൽകിക്കൊണ്ട് ഗോൾവാൾക്കറും പിന്നീടുള്ള ആർ‌എസ്‌എസ് നേതാക്കളും ഗീതയെ കർമ്മയോഗത്തിന്റെ വേദഗ്രന്ഥമായി കണക്കാക്കുകയായിരുന്നു. താഴെപ്പറയുന്ന ഉദ്ധരണികൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നതുപോലെ, മിസ്റ്റിസിസത്തിനല്ല, സംഘടിതവും തീവ്രവാദപരവുമായ പ്രവർത്തനത്തിനുള്ള ഒരു മാനുവലായിരുന്നു ഗീത.

"സ്വന്തം ആളുകളെ കൊല്ലേണ്ടിവന്നാലും, രാഷ്ട്ര പ്രതിരോധത്തിനായി ഓരോ മനുഷ്യനും തന്റെ കടമ നിർവഹിക്കണമെന്ന് ഗീത വ്യക്തമായി നിർദ്ദേശിക്കുന്നു. ദേശീയ ലക്ഷ്യത്തോടുള്ള കടമയിൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞുമാറുന്നതിനേക്കാൾ പാപകരമായ മറ്റൊന്നില്ലെന്ന് അർജുനനെ പഠിപ്പിച്ചു" എന്ന് എഴുതിയപ്പോൾ സവർക്കർ തന്റെ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന പഠിപ്പിക്കലായി അത് അവതരിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു.

പരാക്രമണോൽസുകമായ ഭക്തിയെ ആദർശവൽക്കരിക്കുന്ന പ്രവണത ഇന്നും തുടരുകയാണ്. 2019 ഫെബ്രുവരിയിൽ ഡെൽഹിയിൽ ഒരു ഇസ്കോൺ (ISKCON ) ക്ഷേത്രത്തിൽ നടന്ന ചടങ്ങിൽവെച്ച് മോദി പ്രകാശനം നിർവ്വഹിച്ച ഭഗവദ്ഗീതയുടെ പുതിയ സ്‌പെഷൽ പതിപ്പ് പുസ്തകത്തിനു 3 മീറ്റർ നീളവും 800 കിലോഗ്രാം ഭാരവും ഉണ്ടായിരുന്നു. മോദി അന്ന് അതിനെ വിശേഷിപ്പിച്ചത് "എല്ലാ അറിവിന്റെയും സാര സർവ്വസ്വവും നമ്മുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ കാതലായ പ്രതീകവും" എന്നായിരുന്നു. കൃഷ്ണൻ അർജ്ജുനന് നൽകിയ ഉപദേശവും ഗീതയിൽ നിന്ന് മോദി ഇങ്ങനെ ഉദ്ധരിച്ചു : " ഞാൻ ഓരോ യുഗത്തിലും അവതരിക്കുന്നത് ദുഷ്ടരെ നിഗ്രഹിച്ച് ശിഷ്ടരെ രക്ഷിക്കാനും ധർമ്മത്തെ പുനസ്ഥാപിക്കാനും ആണ് " അതിന്റെ വിശദീകരണമായി പ്രധാനമന്ത്രി ഇത്രയും കൂട്ടിച്ചേർത്തു : " "കുകർമ്മികളിൽ നിന്നും അസുരന്മാരിൽ നിന്നും നമ്മുടെ നാടിനെ രക്ഷിക്കാനാവശ്യമായ ശക്തി ദൈവം എപ്പോഴും നമുക്ക് തരുന്നു." അന്ന് മോദി സൂചിപ്പിച്ച "രാജ്യ ശത്രുക്കൾ" ബീമാ കോർഗാവ് കേസിൽ ആയിടെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ട ദലിത്‌ ആക്ടിവിസ്റ്റുകൾ ആയിരുന്നു. കൃഷ്ണന്റെ 'അവതാരം' ആരായിരിക്കാം? വിനയം ഭാവിച്ച് മോദി 'നമ്മൾ' എന്ന പ്രയോഗം നടത്തിയെ ങ്കിലും , ഉദ്ദേശിച്ചത് അദ്ദേഹത്തെത്തന്നെയാണ്. 2024 ലോക് സഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രചാരണത്തിനിടെ നടത്തിയ പ്രസംഗത്തിൽ തന്റെ ജന്മം കേവലം ജീവശാസ്ത്രപരം അല്ലെന്നും, പ്രത്യേക ദൗത്യം നിർവ്വഹിക്കാൻ ദൈവം തന്നെ ഇങ്ങോട്ട് അയച്ചതാണെന്നും തോന്നുന്നുവെന്ന് മോദി പറഞ്ഞു. അതിനിടെ, ബിജെപി ഭരണത്തിലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ സ്കൂൾ കരിക്കുലത്തിൽ "ഇന്ത്യൻ ജ്ഞാന പൈതൃക"ത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഭഗവദ്ഗീതയ്ക്ക് സംപൂജ്യമായ ഇടം നൽകാൻ എൻഡിഎ സർക്കാർ വ്യവസ്ഥ ചെയ്തിരുന്നു.

ഫാസിസത്തിന്റെ ഇന്ത്യയിലെ

ദാർശനിക വേരുകളെപ്പറ്റി എം.എൻ. റോയ്

സവർക്കറുടെയും ഗോൾവാൾക്കറുടെയും സമകാലികനായ റോയ്, ഇന്ത്യയിലെ ഫാസിസത്തിന്റെ ദാർശനിക അടിത്തറകളെക്കുറിച്ച് വിശകലനം നടത്തിയ മുൻഗാമികളിൽ ഒരാളാണ്. വിധിവാദം, കർമ്മം, ദൈവിക അധികാരത്തോടുള്ള ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാത്ത അനുസരണം തുടങ്ങിയ രാജ്യത്തിന്റെ സ്വന്തം ദാർശനിക പാരമ്പര്യങ്ങളിൽ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു അപകടമാണ് ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യത്തിലെ ഫാസിസം എന്ന് അദ്ദേഹം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു. യൂറോപ്പിലെന്നപോലെ ജ്ഞാനോദയം പോലുള്ള യുക്തിവാദ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ അഭാവത്തിൽ, മിക്ക ദേശീയവാദികളും വേദങ്ങളെ ആദർശങ്ങളായി കാൽപ്പനികവൽക്കരിച്ചു. പ്രാപഞ്ചിക സമർപ്പണത്തിന്റെയും, വിധേയത്വത്തിന്റേയും ഒരു മനഃശാസ്ത്രത്തെ അതിലൂടെ വളർത്തിയെടുത്തു. ഈയൊരു ചുറ്റുപാട് നിമിത്തം ഗാന്ധിയെപ്പോലുള്ള നേതാക്കൾക്ക് കീഴിൽ പ്പോലും നടന്ന സ്വേച്ഛാധികാരപരമായ സംഘാടനരീതിക്ക് ജനങ്ങൾ വിധേയരായി.

റോയിയുടെ കുറ്റാരോപണത്തിന്റെ കാതലായ ലക്ഷ്യം ഭഗവദ്ഗീതയായിരുന്നു, സമഗ്രാധിപത്യത്തിനായുള്ള ഒരു അതിഭൗതിക ദർശനത്തിന്റെ ബ്ലൂപ്രിന്റായിട്ടാണ് ഭഗവദ് ഗീതയെ റോയ് വീക്ഷിച്ചത്. അർജ്ജുനനോടുള്ള കൃഷ്ണന്റെ ഉപദേശത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം , യുക്തിയെയും മനസ്സാക്ഷിയെയും ഒരു നിഗൂഢ ക്രമത്തിന് കീഴ്പ്പെടുത്തുന്ന ദൈവിക കടമ എന്ന നിലയിൽ ന്യായീകരിക്കപ്പെടുകയാണ് . " യുക്തി, കാല്പനികത , വിപ്ലവം" (1952) എന്ന പുസ്തകത്തിൽ റോയ് എഴുതിയത് ഇങ്ങനെയായിരുന്നു : “അധികാരത്തോടുള്ള ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടാത്ത അനുസരമാണ് ഗീതയുടെ തത്ത്വചിന്ത പഠിപ്പിക്കുന്നത് "..

"കർത്തവ്യത്തിന്റെ പേരിൽ യുക്തിയെ അടിച്ചമർത്തലും ദൈവഹിതത്തിന്റെ പൂർത്തീകരണമായി യുദ്ധത്തിന്റെ ധാർമ്മിക ന്യായീകരണവും." അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ വിശദീകരിച്ചു: "ഗീതയിൽ, കൃഷ്ണൻ അർജുനനെ തന്റെ കടമ നിർവഹിക്കാനും, കൊല്ലാനും, നശിപ്പിക്കാനും, ധാർമ്മിക ന്യായീകരണത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാതെ തന്നെ സ്വീകരിക്കാനും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നു, കാരണം ഒരാളുടെ കടമ നിർവ്വഹിക്കുന്നതിലെ പ്രവർത്തനം നിഷ്ക്രിയത്വത്തേക്കാൾ മികച്ചതാണ്. അങ്ങനെ, വ്യക്തിഗത മനസ്സാക്ഷി ഒരു നിഗൂഢ പ്രപഞ്ച ക്രമത്തിന് കീഴിലാണ്."

ഇത്തരം ചിന്താഗതിക്കും, ഭരണകൂടത്തിന്റെ ഭാഗത്തുനിന്നുള്ള ഫാസിസത്തിന്റെ മഹത്വവൽക്കരണത്തിനും ഇടയിൽ റോയ് വ്യക്തമായ സമാനതകൾ വരച്ചുകാട്ടി: "ഫാസിസം രാഷ്ട്രത്തെ ദൈവികമായി മഹത്വപ്പെടുത്തുന്നു; ഇന്ത്യൻ ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞൻ ജാതി വ്യവസ്ഥയെ ദൈവികമായി വിശുദ്ധവൽക്കരിക്കുന്നു. രണ്ടിലും, വ്യക്തി ഉയർന്ന നിഗൂഢമായ ഒരു സാകല്യ ത്തിന് മുന്നിൽ ഇല്ലാതാക്കപ്പെടുന്നു." ഇന്ത്യൻ ഫാസിസത്തിന്റെ നാല് പ്രധാന ഘടകങ്ങളെ അദ്ദേഹം ഇപ്രകാരം ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു -" മത തത്ത്വചിന്തയിലെ യുക്തിരഹിതമായ നിഗൂഢത, ഗീതയിലെ വിധിവാദം, മഹത്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട അനുസരണം, ജാതിവ്യവസ്ഥയുടെ കർക്കശമായ ശ്രേണി, രാഷ്ട്രീയത്തിൽ 'ആത്മീയത'യുടെ വിമർശനരഹിതമായ ഉപയോഗം" - ശക്തി തന്നെ ദൈവിക കൽപ്പനയായി മാറുന്നുവെന്ന് റോയ് വാദിച്ചു: "... ഫാസിസത്തിന്റെ തത്ത്വചിന്തയുടെ വേരുകൾ, ഗീതയിൽ ദൈവികത കാണുന്ന തത്ത്വചിന്തയിൽ കണ്ടെത്താൻ കഴിയും, അതനുസരിച്ച് ഭൂമിയിലെ എല്ലാ ശക്തിയും (ഭിഭൂതികൾ) ദൈവത്തിന്റെ ശക്തികളാണ്."

മതപരമായ പുനരുജ്ജീവനത്തിൽ വേരൂന്നിയ ദേശീയത യൂറോപ്പിന്റെ ഫാസിസ്റ്റ് കുതിച്ചുചാട്ടത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുമെന്ന് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് നേതാവും മാർക്സിസ്റ്റ് പണ്ഡിതനുമായ അദ്ദേഹം മുന്നറിയിപ്പ് നൽകി: "സ്വയം ആവിഷ്കരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഇന്ത്യ, പ്രചോദനത്തിനായി അതിന്റെ പ്രാചീന ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് തിരിയുകയാണെങ്കിൽ, അവിടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ആത്മാവല്ല, അനുസരണത്തിനുള്ള അനുമതിയാണ് കണ്ടെത്താൻ കഴിയുക"

കുറിപ്പുകൾ:

1. ജൂതന്മാരും "ആര്യന്മാരും" തമ്മിലുള്ള വിവാഹമോ ലൈംഗിക ബന്ധമോ നിരോധിച്ച "ജർമ്മൻ രക്തത്തിന്റെയും ബഹുമാനത്തിന്റെയും സംരക്ഷണ നിയമം", "ജർമ്മൻ അല്ലെങ്കിൽ അനുബന്ധ രക്ത"മുള്ള ആളുകൾക്ക് മാത്രമേ റീച്ചിലെ പൗരന്മാരാകാൻ കഴിയൂ എന്ന് വിധിക്കുന്ന "റീച്ച് പൗരത്വ നിയമം" എന്നിവ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

2. ബ്രിട്ടീഷ് ഗവൺമെന്റിനും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിനും മറ്റ് നിരവധി പ്രവണതകൾക്കുമെതിരായ ഹിന്ദു-മുസ്ലിം ഐക്യ പോരാട്ടത്തിന് പുറമെ. പരമ്പരാഗത ഹിന്ദു ആചാരങ്ങളെ ആർ‌എസ്‌എസ് സജീവമായി പ്രതിരോധിച്ചു, അതിനാൽ ബ്രഹ്മസമാജം, ആര്യസമാജം പോലുള്ള ഹിന്ദു പരിഷ്കരണ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെപ്പോലും ശക്തമായി എതിർത്തു, ബ്രാഹ്മണ വിരുദ്ധ പ്രസ്ഥാനത്തെക്കുറിച്ച് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ. ഗോൾവാൾക്കറുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, "നമ്മുടെ ഒരു രാഷ്ട്ര സങ്കൽപ്പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമായ പ്രാദേശിക ദേശീയതയുടെയും പൊതു അപകടത്തിന്റെയും സിദ്ധാന്തങ്ങൾ നമ്മുടെ യഥാർത്ഥ ഹിന്ദു രാഷ്ട്രത്തിന്റെ പോസിറ്റീവും പ്രചോദനാത്മകവുമായ ഉള്ളടക്കം നമ്മിൽ നിന്ന് നഷ്ടപ്പെടുത്തി, കൂടാതെ പല 'സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രസ്ഥാനങ്ങളെയും' ഫലത്തിൽ ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധമാക്കി. ബ്രിട്ടീഷ് വിരുദ്ധതയെ ദേശസ്‌നേഹവും ദേശീയതയുമായി തുലനം ചെയ്തു. ഈ പിന്തിരിപ്പൻ വീക്ഷണം സ്വാതന്ത്ര്യസമരത്തിന്റെ മുഴുവൻ ഗതിയിലും അതിന്റെ നേതാക്കളിലും സാധാരണ ജനങ്ങളിലും വിനാശകരമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ട്. ” അങ്ങനെ, ദേശീയതയെ പ്രാദേശിക അടിസ്ഥാനത്തിൽ (അതായത് ഒരേ രാഷ്ട്രീയ അതിർത്തികളിൽ താമസിക്കുന്ന ആളുകൾ) നിർവ്വചിക്കുന്നത് “നിർജീവവും,” “പ്രകൃതിവിരുദ്ധവും,” “അശാസ്ത്രീയവുമാണ്” എന്ന് ഗോൾവാൾക്കർ വാദിച്ചു. ഒരു രാഷ്ട്രത്തെ യഥാർത്ഥത്തിൽ ബന്ധിപ്പിക്കുന്നത് ഭൂമിശാസ്ത്രം മാത്രമല്ല, മതം, ഭാഷ, പങ്കിട്ട ചരിത്രം എന്നിങ്ങനെയുള്ള സാംസ്കാരിക ഐക്യമാണെന്ന് ഗോൾവാ ൾക്കർ വാദിച്ചു.

3. ആദ്യകാല ദളിത് മൊബിലൈസേഷനോടുള്ള പ്രതികരണവും ആർ‌എസ്‌എസ് ആയിരുന്നു, ദി വയർ, 25 ഒക്ടോബർ, 2025

4. ഗീതയെ ഫാസിസവുമായി അംബേദ്കർ വ്യക്തമായി ബന്ധിപ്പിച്ചില്ല, മറിച്ച് അതേക്കുറിച്ചും മറ്റ് ശാസ്ത്രങ്ങളെക്കുറിച്ചും (അവ ഡൈനാമൈറ്റ് ഉപയോഗിച്ച് തകർക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു) രൂക്ഷമായ വിമർശനങ്ങൾ നടത്തി, കാരണം അവ യുക്തിസഹമായ ചിന്തയെയും യുക്തിയെയും അടിച്ചമർത്തുന്നതിനൊപ്പം കർക്കശമായ സിദ്ധാന്തങ്ങളെയും അടിച്ചമർത്തുന്ന ശ്രേണികളെയും ന്യായീകരിച്ചു. നിരവധി പണ്ഡിത കൃതികളിൽ, ബുദ്ധന്റെ വിപ്ലവകരവും യുക്തിസഹവുമായ ചിന്തയോടുള്ള ബ്രാഹ്മണ പ്രതികരണമാണ് ഗീതയെന്ന് അദ്ദേഹം തെളിയിച്ചു. അദ്ദേഹം വിശദീകരിച്ചു: “ഒരാൾ സ്വധർമ്മം പിന്തുടരണമെന്ന് ഭഗവത്ഗീത ഊന്നിപ്പറയുന്നു. സ്വധർമ്മം ജാതിയുടെ കടമയല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല. ചുരുക്കത്തിൽ, ഗീത ഓരോരുത്തരുടെയും ജാതിക്കനുസരിച്ച് ഓരോരുത്തരുടെയും കടമയുടെ ആവർത്തനമാണ്.” (ഹിന്ദുമതത്തിലെ കടങ്കഥകൾ).