ബുലന്ത് ശഹർ : 
യോഗി ഭരണവും മോദി ഭരണവും ഒന്നാണ്  
 കൊലപാതകങ്ങൾ തുടർക്കഥയാക്കുന്ന ബി ജെ പി യുടെ വിദ്വേഷ രാഷ്ട്രീയം

[സി പി ഐ (എം എൽ ) ലിബറേഷൻ കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റി
 03 -12 -2018  നു  പുറപ്പെടുവിച്ച പ്രസ്താവന]   

ഏതാനും  പശുക്കളെ ആരോ കൊന്നിട്ട അവശിഷ്ടങ്ങൾ കണ്ടു എന്ന വാർത്തയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ  യു പി യിലെ ബുലന്ത് ശഹറിൽ സായുധരായ ഒരു സംഘി ആൾക്കൂട്ടം  ഹിംസയുടെ പേക്കൂത്ത് നടത്തി. കല്ലേറുകൊണ്ട് അബോധാവസ്ഥയിലായിരുന്ന  പോലീസ് ഇൻസ്‌പെക്ടർ സുബോധ് കുമാർ സിംഗിനെ ആശുപത്രിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്ന വഴിയിൽ  അവർ  പിന്തുടർന്ന് തടയുകയും, അദ്ദേഹത്തെയും കൂടെയുണ്ടായിരുന്ന മറ്റൊരാളെയും വെടിവെച്ചു കൊല്ലുകയും ചെയ്തു. ബി ജെ പി നേതാക്കൾ  ക്ഷേത്രത്തിന്റെയും പശുക്കളുടെയും പേരിൽ മുസ്ലീം വിരുദ്ധത ആളിക്കത്തിച്ചതിന്റെ പ്രത്യക്ഷ ഫലമാണ് യു പി യിൽ ആവർത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആൾക്കൂട്ട കൊലപാതകങ്ങൾ.

ബുലന്ത് ശഹറിൽ നടന്ന ഹീനമായ കൊലപാതകങ്ങൾക്ക് പിന്നാലെ നാണമില്ലാത്ത സംഘി ട്രോൾ ബ്രിഗേഡുകൾ എന്നിട്ടും പ്രചരിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് ഇൻസ്‌പെക്ടറെ കൊലപ്പെടുത്തിയത് തബ്‌ലീഗി ഇസ്‌തിമ എന്നപേരിലുള്ള  ഒത്തുചേരലിന് എത്തിയ മുസ്ലീങ്ങളാണ് എന്നാണ്.  തബ്‌ലീഗി ഇസ്‌തിമയ്ക്ക് എത്തിയിരുന്ന മുസ്ലീങ്ങൾക്ക് വാഹനബാഹുല്യം നിമിത്തം മുന്നോട്ടു നീങ്ങാൻ കഴിയാത്ത അവസരത്തിൽ അവരുടെ നിസ്കാരകർമ്മങ്ങൾ മുടങ്ങാതിരിക്കാനായി നാട്ടിലെ ഒരു ശിവ ക്ഷേത്രം പോലും തുറന്നു കൊടുത്തവരാണ് ബുലന്ത് ശഹറിലെ സാധാരണക്കാരായ ഹിന്ദുക്കൾ .അത്രയേറെ സാമുദായിക സൗഹാർദ്ദം നിലനിന്ന ഒരു അന്തരീക്ഷത്തിൽ ആണ് സംഘികൾ  ബോധപൂർവ്വം പൊടുന്നനെ  സൃഷ്ട്ടിച്ച ആൾക്കൂട്ട ഹിംസയിൽ ഒരു പോലീസ്  ഓഫീസർ അടക്കം രണ്ടുപേർ കൊലചെയ്യപ്പെടുകയും അനേകം പേർക്ക് ഗുരുതരമായ പരിക്കുകൾ ഏൽക്കുകയും ചെയ്തത്. 

തെരഞ്ഞെടുപ്പ് വാഗ്ദാനങ്ങൾ ലംഘിച്ചതിനും,  ദ്രോഹകരമായ സാമ്പത്തിക നടപടികളിലൂടെ ജനജീവിതം ദുസ്സഹമാക്കിത്തീർത്തതിനും തൊഴിലെടുക്കുന്ന വിഭാഗങ്ങൾക്കും ജനാധിപത്യ ശക്തികൾക്കും എതിരെ ഫാസിസ്റ്റ് ഭീകരത അഴിച്ചുവിട്ടതിനും എതിരായി വൻ പിച്ച  ജനരോഷമാണ് രാജ്യമെങ്ങും ബി ജെ പി സർക്കാരുകൾക്കെതിരെ ഇന്ന് ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്;  2019 പൊതു തെരഞ്ഞെടുപ്പ് അടുത്തുവരുമ്പോൾ ഈ ജനരോഷത്തെ  ഗതിതിരിച്ചുവിടാനും മറികടക്കാനുമായി ബി ജെ പി - സംഘി ആൾക്കൂട്ട ക്കൊലയാളിസംഘങ്ങൾ  ക്ഷേത്രത്തിന്റെയും പശുവിനെയും പേര് പറഞ്ഞ് ഹിംസാത്മകമായ മുസ്‍ലീം വിരുദ്ധവികാരം ഉണ്ടാക്കാൻ എത്രതന്നെ  ശ്രമിച്ചാലും ബി ജെ പിയുടെ വിഭാഗീയ അജൻഡയെ  പരാജയപ്പെടുത്താനും വരുന്ന തെരഞ്ഞെടുപ്പിൽ ഈ സർക്കാരി നെ അധികാരഭ്രഷ്ടമാക്കാനും  ജനങ്ങൾ ഇന്ന് സന്നദ്ധരാണ്.

ബുലന്ത് ശഹർ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ചു ഒരു ഉന്നതതല ജുഡീഷ്യൽ അന്വേഷണത്തിലൂടെ  ആൾക്കൂട്ട ഹിംസയുടെ ആസൂത്രകരെയും നടത്തിപ്പുകാരെയും  കണ്ടെത്തി ശക്തമായ നടപടികൾ സ്വീകരിക്കാൻ സി പി ഐ (എം എൽ )    ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അതോടൊപ്പം, വർഗ്ഗീയ ഹിംസകളും
വിദ്വേഷ കുറ്റകൃത്യങ്ങളും , വ്യാജ ഏറ്റുമുട്ടൽ കൊലപാതകങ്ങളും , ദലിതുകൾക്കും സ്ത്രീകൾക്കും എതിരായ ആക്രമണങ്ങളും വർധിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന  ഉത്തർപ്രദേശിലെ യോഗി ഭരണത്തിന്റെ മുഖ മുദ്രയായ വർഗീയ ഫാസിസ്റ്റ് പദ്ധതിക്കെതിരായി ശക്തമായ ചെറുത്തുനിൽപ്പ് നടത്താൻ മുന്നോട്ടു വരണമെന്ന്  മുഴുവൻ ജനാധിപത്യ പ്രസ്ഥാനങ്ങളോടും പൗരന്മാരോടും  സി പി ഐ (എം എൽ ) ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു.   തെരഞ്ഞെടുപ്പ് പ്രചാരകരിൽ ബി ജെ പിയുടെ താരമെന്ന നിലയിൽ ഓരോ സംസ്ഥാനത്തും എത്തുന്ന യു പി മുഖ്യമന്ത്രി    പ്രസംഗിക്കുന്നത് വിദ്വേഷ പ്രചാരണമെന്ന ഏക ലക്ഷ്യത്തോടെയാണ്. അതിനാൽ, ബി ജെ പി ക്കു ഒരു വോട്ട് നൽകുക എന്നുവെച്ചാൽ കാടത്ത ഭരണത്തിനുള്ള വോട്ടായിരിക്കും അത് എന്ന് ഈ സംസ്ഥാനങ്ങളിലെ  വോട്ടർമാർ   തിരിച്ചറിയണം; ബി ജെ പി യ്ക്കനുകൂലമായി വീഴുന്ന ഓരോ വോട്ടും ലിഞ്ച്  മോബ്  ഭരണനീതിയെയും  , ആൾക്കൂട്ടക്കൊലപാതകങ്ങളെയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതായിരിക്കും; ആളെക്കൊല്ലാൻ  ഒന്നല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു ഒഴിവുകഴിവു കണ്ടെത്തുന്ന ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾക്ക് പോലീസുകാരടക്കം  ആരെവേണമെങ്കിലും കൊല്ലാമെന്ന നില വരുത്താനായിരിക്കും  ആ വോട്ട് എന്ന് ഓർമ്മിക്കുക. 

Bulandshahr : Yogi Raj is Mob Raj

The BJP Hate Spread Keeps Claiming Lives

A Sanghi communal mob in Bulandshahr, UP ran amok claiming to be protesting 'cow slaughter'. This time, the heavily armed and organised mob shot dead an already injured and unconscious police Inspector in uniform, Subodh Kumar Singh in cold blood while he was being taken to hospital by his colleagues. As the BJP and its leaders spread anti Muslim hate in the name of temples and cows, the hate keeps claiming lives. One more citizen was also reported killed in today’s firing.

The shameless troll brigade is now trying to milk the Inspector's murder for their hate campaign, spreading rumours that he was killed by Muslims who had gathered for the Tablighi Iztema.

In fact, the Hindus of Bulandshahr had, during the Tablighi Iztema event, thrown open a Shiva temple to allow prayer space for Muslims who were prevented by traffic from reaching the mosque. While the common people showed such communal harmony, the Sanghis are so intent on creating mayhem that a mob killed a police officer.

The BJP governments are facing brunt of people’s anger against betrayal of promises, devastating economic policies ruining lives, against fascistic terror let loose on democratic forces and working masses; with Elections 2019 approaching the BJP and Sanghi lynch mobs are trying desperately to fan anti-Muslim hate and frenzy in the name of mandir and cow to divert the attention and divide people’s unity. Such communal designs are going to fail and people are ready to oust BJP in the ensuing elections.

CPI(ML) demands a high level judicial probe into the Bulandshahr incudents and firm action against the planners and perpetrators of mob violence. CPI(ML) also appeals to all democratic organisations and citizens to come forward to resist the fascist communal designs which have become a hallmark of Yogi Raj in UP with ever increasing incidents of communal riots and hate crimes, encounter killings, atrocities on Dalits, attacks on women in Uttar Pradesh. The UP CM is giving polarizing hate speeches as a star campaigner of BJP in election-bound states. Voters in those states must know that a vote for the BJP means a vote for Jungle Raj, for Lynch Mob Rule where mobs can kill people and even policemen on one pretext or the other.

Central Committee, CPI(ML)

ML Update

A CPI(ML) Weekly News Magazine

Vol.  21 | No. 48 | 20-26 Nov 2018

Editorial:

CBI Corruption Scandal Goes All The Way To The Prime Minister’s Door

The unfolding saga of corruption and extortion in the Central Bureau of Investigation is one that comes extremely close to the Prime Minister of India Narendra Modi. Modi was helped to power by a powerful anti-corruption sentiment in the country, and his famous promise of ‘Na khaunga na khane doonga’ (I will neither be corrupt nor let anyone else be corrupt). A few months ahead of the next parliamentary elections, Modi faces a situation where the desperate attempts to contain the rising tide of scandals and scams is failing - and the scams are implicating the Prime Minister’s closest associates and his own Office.

The Prime Minister was already implicated in the decision to take the Rafale deal away from the PSU HAL and hand it over to an inexperienced company owned by his crony Anil Ambani. The latest and most damning instance, however, involves the attempts to subvert the CBI and suppress investigations into an extortion racket as well as other ingoing investigations.  

Not long ago, the Modi government made an attempt at a midnight coup within the CBI, trying to replace the CBI Director Alok Verma after he had sought to prosecute 'special director' Rakesh Asthana, an officer handpicked by Modi who had been part of Modi’s and Amit Shah’s trusted coterie since his Gujarat days, in a case of extortion and bribery. Verma had reportedly incurred the wrath of the PMO when he received a memorandum from Prashant Bhushan, Arun Shourie and Yashwant Sinha detailing the nunerous irregularities in the Rafale deal and demanding action against PM Modi himself under the Prevention of Corruption Act. Verma challenged his removal in the Supreme Court, leading to the Modi Government rolling back his removal in an attempt to stave off scrutiny by the Supreme Court. But during the coup, Verma’s team of investigators who were in charge of crucial cases including the PNB loan scam involving Nirav Modi and Mehul Choksi (Gujarat businessmen known to be close to Modi) as well as the extortion case in which Asthana was implicated.

The Supreme Court put the Central Vigilance Commission (CVC) enquiry into the allegations levelled by Asthana and Verma against each other, under the supervision of a former SC judge. Verma has alleged in a response to queries from the CVC that Asthana worked together with the Bihar Deputy CM Sushil Modi and the PMO to book RJD Chief Lalu Yadav on charges of an IRCTC scam. It is also believed that Asthana has played a pivotal role in scuttling investigations in the massive Srijan scam in Bihar in which Sushil Modi is a key accused.

In a submission to the Supreme Court, the Joint Director of the CBI Manish Kumar Sinha who had been in charge of the Nirav Modi and Mehul Choksi cases as well as part of the team investigating the FIR against Asthana, has alleged that members of the Modi Cabinet, the PMO as well as National Security Advisor Ajit Doval were meddling in ongoing investigations. He alleged that his transfer was “arbitrary, motivated and mala fide” in order to protect various individuals who were under investigation on his watch.

Sinha, in his written submission to the Supreme Court, has stated the testimony of a Hyderabad-based businessman Satish Sana, from whom Asthana is accused of extorting money, that several crores were paid as a bribe to a Central Minister Haribhai Parthibhai Chaudhury, who tried to pressurise senior CBI officers through a Minister for State for Personnel, Public Grievances and Pension Jitendra Singh. Jitendra Singh is directly answerable to Narendra Modi who heads the Ministry for Personnel, Public Grievances and Pension. Moreover, Chaudhury is an MP from Banaskantha in Gujarat (from where Nirav Modi and Choksi also hail) who was handpicked by Modi for his Cabinet and is now Minister of State for Coal and Mines.       

Sinha also alleged that the National Security Advisor Ajit Doval hindered the CBI investigation into the Asthana FIR by preventing the CBI from seizing Asthana’s phone. Sinha furthered alleged that a middleman Manoj Prasad, when arrested by the CBI in the context of the Satish Sana extortion case, boasted that his father was a close friend of Doval’s and warned the CBI officers of adverse consequences.  Doval is known to be one of the most powerful persons in the Modi ecosystem, exerting extra-judicial influence over various sensitive investigations, internal security matters and even foreign policy. Manoj Prasad’s threats did seem to have substance, since soon after, the CBI officers investigating the Sana/Asthana case and other cases were summarily transferred!       

Sinha also alleged that the Union Law Secretary Suresh Chandra tried to influence the Court-monitored CVC proceedings by contacting Sana through an IAS officer Rekha Rani, who in turn told Sana on behalf of Cabinet Secretary PK Sinha that the Union Government would protect him if he were to withdraw his allegations against Asthana. Sana also claimed that his team had access to tapes of a conversation in which RAW official Samant Goel claimed that the PMO had managed the CBI mess, soon after which the midnight coup took place.

Sinha also alleged that the CVC KV Chowdhary had met with Sana at his (the CVC’s) own residence along with a relative of the CVC’s who was also implicated in the matter. 

Meanwhile, in the ongoing hearing in a CBI Court involving the Sohrabuddin fake encounter, Amitabh Thakur, former Superintendent of Police in the CBI, Gandhinagar, and chief investigating officer in Sohrabuddin case, deposed that then Gujarat Home Minister Amit Shah had benefited politically and monetarily from the case, and had received Rs 70 lakh which had been extorted by Sohrabuddin and Tulsiram Prajapati from builders under threat to their lives. He also alleged that a senior police officer DG Vanzara had received Rs 60 lakh to carry out the custodial killing of Sohrabuddin. Sohrabuddin’s wife Kauser Bi was also killed, and later Prajapati who also witnessed Sohrabuddin’s killing, was also killed.    

The entire can of worms spilled by senior CBI officers in the Supreme Court and the CBI Court points to how the Modi Government is mired in corruption and even extortion right at the top. The needle of suspicion is now pointing to the PM himself, with members of his handpicked team directly implicated in criminal conspiracies. The BJP tries to battle the corruption charges by pointing to Mr Modi’s lack of motive for corruption since he does not have a family. The lure of personal enrichment or acquisition of wealth for one's progeny is hardly the main source of mega corruption. Corruption thrives through crony capitalism and coterie rule, and the Modi government is an epitome of both. The utterly conspiratorial and arbitrary mode of functioning of this government is aimed at undermining the entire system of checks and balances built into the framework of parliamentary democracy and protect the corrupt from any kind of scrutiny and granting total impunity to people in power. It is a dangerous cocktail of corruption and crime and the skeletons tumbling out of the CBI cupboard before the Supreme Court constitute a shocking glimpse of this thorough travesty of governance. This arrogant abuse of power must be brought to a decisive end.

Mid-Day Meal Workers from Across the Country Hold Protest at Jantar Mantar

On November 19, 2018, Mid-Day Meal workers from all across the country gathered at Jantar Mantar to protest the Modi government's inaction with regard to their pay and work conditions. Workers from Bihar, Jharkhand, Uttar Pradesh, Punjab, Himachal Pradesh, Uttarakhand, Maharashtra, Andhra Pradesh, and other states participated in the protest along with their demands. AICCTU along with other central trade unions participated in the program. They demanded raising of pay from the existing Rs.1200 per month to Rs. 18000 per month. 

Ever since Modi government has come to power it has been consistently cutting down the budget of various welfare schemes. It has been only helping the corporates using the hard-earned money of the workers. The protest gathering was also addressed by CPI MP Com. D. Raja and JNUSU President Com. N Sai Balaji. Leaders of different central trade unions also spoke at the protest meeting.

Com. Saroj Chaubey, from the Bihar Mid Day Meal Workers Union (AICCTU) addressing the protest meeting said that the Bihar state government instead of heeding the demands of the mid-day meal workers has been following the center's cue. Com. Geeta Mandal from the AICCTU affiliated All India Scheme Workers Federation said , 'The central govt gives only Ra. 1250 per month, this is clear exploitation and we demand that a minimum of Rs. 18000 should be given to us. Almost all mid-day meal workers are women and the govt has to ensure safe and dignified employment for them. Com. Rajiv Dimri, National General Secretary of AICCTU said that the government has been continuously trying to privatise the mid-day meal scheme, we demand that all scheme workers must get the legally mandated minimum wages and dignified employment' 

A memorandum with the demands of the mid-day meal workers was submitted to the Finance Minister, Arun Jaitley. The protest also resolved that all mid-day meal workers will participate and campaign for the two day strike called by central trade unions on 8-9 January.

Sanitation Workers’ National Convention in Delhi

Sanitation workers from across India gathered in Delhi for the National Convention on 18 November 2008 organized by AICCTU. Sanitation workers from several States including Bihar, Karnataka, Tamil Nadu, Chhattisgarh, Odisha, Uttar Pradesh, and Delhi participated in the convention. Present as speakers were AICCTU JNU unit President Com. Urmila Chauhan, BBMP Guttiga Powrakarmikara Sangha General Secretary Com. Nirmala, Com. Mithun Jena from the Angul District Sanitation Workers Association, All India Municipal Workers President Com. Shyamlal, All India Municipal Workers Federation (Chhattisgarh) leader Com. Manoj Kosare, Pune Municipal Corporation Workers Union President Com. Uday Bhatt, and others. Several leaders of the sanitation workers’ struggles including Motam Devi (Bhartiya Bhilai Nagar Nigam), Urmila Chauhan (President, AIGKU JNU Unit) and other leaders from the movement of the Sanitation Workers talked about the plight of sanitation workers, the Jumla of Swachh Bharat and the resolve towards intensifying the struggle in the coming days.

Com. Urmila Chauhan, herself a sanitation worker and also the AICCTU JNU unit President, said that in 2014 our Unit at JNU, after a long battle, ensured that sanitation workers will neither enter into sewers, nor pick up dead animals. Three of our comrade workers at JNU died due to work-related illnesses, but still we are carrying on the fight for rights and dignity.

BBMP Guttige Powrakarmikara Sangha General Secretary, Com.  Nirmala said that in the contract system in sanitation work ended in Karnataka after a 15-year long battle fought by sanitation workers. Earlier, contractors there even used to sexually harass women sanitation workers. But now, after our struggles, sanitation workers are employed under the Municipal Corporations, though they still have to face caste discrimination and untouchability. Our struggle for social dignity is still on.

Along with the sanitation workers, CPI (ML) General Secretary Com. Dipankar Bhattacharya also addressed the convention and supported their demands. Well-known journalist from the sanitation workers’ movement Bhasha Singh also spoke at the convention. Bhasha Singh congratulated AICCTU on organizing this convention, bringing to the fore the problems and demands of sanitation workers and making it a political issue. She said that today the death of sanitation workers due to entering sewers has become almost a daily occurrence, but neither the Central government not any State government has come up with any plan to stop such deaths. AIPWA National Secretary Com. Kavita Krishnan also attended the conference and supported the movement.

AICCTU National General Secretary Com. Rajiv Dimri said that if we listen to voice of sanitation workers across the country, it becomes clear that the Swachh Bharat Abhiyan is a huge scam and a ‘jumla’ like all the other government schemes. Narendra Modi has not spoken a single word about the almost daily sewer deaths of sanitation workers. His government has failed totally and miserably to ensure the dignity and rights of sanitation workers. The anger of sanitation workers against the government is very evident, and Modi will have to pay the price for this in the Lok Sabha elections next year.

The cultural teams Sangwari and Dasta presented songs during the convention which was presided over by Clifton D’Rozario. The national convention concluded with the resolution that similar programs would be organized in the future in various States also. Through another resolution, the sanitation workers decided that they would participate in a 2-day countrywide strike called by sanitation workers’ Unions across India, and would campaign for the success of the strike.

Insaf Manch Holds Bhojpur District Conference in Bhojpur

In recent times the BJP, RSS, and Bajrang Dal have created an atmosphere of hate, fear, and insecurity in Bhojpur. Last year, communal riots were engineered in Piro during the Tajiya procession. Attempts were made to create communal frenzy in the name of beef at many places from Ranisagar to Abgila. The atmosphere of fear and insecurity was so deep that the Muslim community did not hold Tajiya processions at many places in Bhojpur, including Ara and Piro. Incidents of rape and gang rape occurred at many places in the district. A woman was paraded naked by the mob in Bihiya while the police watched as spectators. Attacks on dalits have increased. A dalit youth was tied to a pole and beaten up in Narayanpur. The victims (dalits, women, and minorities)of the Bathani and Nagri carnages still await justice. Given this atmosphere, the Insaf Manch organized its first District conference in Bhojpur on 4 November 2008 to speak out loud for justice for dalits, minorities, and women.

The conference was presided over by Advocate Jamal Yusuf Sahib, Mohd Manir Alam, and Shahabuddin Qureshi. It was inaugurated by CPI (ML) Tarari MLA and All India Kisan Mahasabha leader Com. Sudama Prasad. CPI (ML) politburo member and AIARLA National General Secretary, Com.  Dhirendra Jha addressed the conference as the chief guest. The conference was also addressed by Insaf Manch State Secretary Com. Suraj Singh, Com. Aftab Alam, Com. Raju Yadav, Com. Ajit Kushwaha, Com. Sangeeta Singh, Com. Qayamuddin Ansari, Com. Mohd Faiz (Rajan) and others.

Com. Dhirendra Jha said that dalit-minority unity is the need of the hour because the Modi government is destroying the secular values and democratic consciousness which were born of our freedom struggle. The economy is in the doldrums; youth are up in arms against unemployment; CBI is fighting CBI and the autonomy of the RBI is in jeopardy. Having betrayed the people’s aspirations, the Modi government is faced with wrath from all sides; to divert the issues, they have started playing the old tune of mandir-masjid. Com. Dhirendra Jha called upon dalits, minorities, workers, farmers, women, students, and youth to unite and fight against this Sanghi conspiracy.

A 19-member committee was elected under the supervision of Insaf Manch State in-charge Comrade Rajaram. Qayamuddin Ansari was elected President; comrades Shahabuddin Qureshi and Dr Jahid Sahab Vice Presidents; Com. Ajay (Gandhi Ram) Secretary; and Comrades Mohd Faiz and Shahabuddin Mansuri Joint Secretaries. The other members of the committee are: Comrades Mohd Sultan, Mohd Salim, Mohd Nasim Rain, Rabnawaz Khan, Shah Alam Mansuri, Sunil Paswan, Khairati Khan, Feroze Alam, Dr Bashir Khan, Mohd Nasim, and Lalbabu Ansari.

Earlier, a Block level conference was held at Jagdishpur and a 15-member Block committee was elected, with Com. Shah Alam Mansuri as President and Com. Sunil Paswan as Secretary. Other members of the committee include comrades Chhatu Ram, Lalbabu Ansari, Shahid Alam, Mukhtar Qureshi and Shahid Raj. Both the conferences expressed deep concern over the rise in ruling power-protcted and organized attacks on dalits and minorities after the BJP came to power at the Centre, and pledged to strengthen and sharpen the struggle for the rights of these communities.

6^th AIARLA All India Conference

The All India Agricultural and Rural Labour Association held its 6^th All India Conference in Jehanabad on 19-20 November. The conference began with a massive ‘Oust BJP, Save the Poor’ rally attended by thousands of agrarian and rural workers from Bihar.

The conference was attended by more that a thousand delegates from all over the country who elected a 263-member National Council, 83-member Executive, with Comrade Rameshwar Prasad as Honorary President, Comrade Sriram Choudhury as President and Dhirendra Jha as General Secretary and other office bearers.

Jehanabad was called Shah Chand Nagar, the hall was termed Virendra Vidrohi Sabhagar, and the dias was named after Comrade Manju. The town was decorated with banners and flags and gates were erected in honour of martyrs and departed leaders including the late AIARLA Odisha President Satyabadi Behera and late AIARLA Tamilnadu President PK Janardanan.  

Oust BJP, Save the Poor Rally

Tens of thousands of agrarian and ruaral workers and the poor gathered at the historic Gandhi Maidan in Jehanabad on 19 November 2018 for the Oust BJP, Save the Poor rally prior to the 6^th AIARLA National Conference. Earlier, the statues of Dr Baba Saheb Bhimrao Ambedkar and Swami Sahajananda were garlanded and tributes were paid by leaders including CPI(ML) General Secretary Dipankar Bhattacharya, CPI(ML) Politburo member Swadesh Bhattacharya, AIARLA General Secretary Dhirendra Jha, former MP Rameshwar Prasad, CPI(ML) State Secretary Kunal, senior leader Ramjatan Sharma, AIARLA State Secretary Gopal Ravidas, Mahanand, Shrinivas Sharma, and Ramadhar Singh. Well-known economist Jean Dreze was also present on the occasion.

Addressing the rally in Jehanabad, Comrade Dipankar Bhattacharya said that Jehanabad has been the soil for many historic and indomitable struggles of dalits and the poor. This is the soil that has seen the martyrdom of hundreds of comrades including Shah Chand, Manju Devi, and Virendra Vidrohi. The communal-fascist forces had assumed that they could oppress the poor and suppress their voice, but this huge presence of tens of thousands at the Gandhi Maidan today tells us that the struggle of the poor is unstoppable.

Comrade Dipankar said that the country’s villages are today resounding with the slogan of ‘Oust BJP, Save the Poor’ because the country has never before seen such an anti-poor government. After for and a half years, the country is reeling under terrible distress and tragedy. The Modi government has proved to be a disaster for the country. They have snatched away the rights of the poor. Acts like MNREGA are being totally made ineffective. Adivasis and rural poor are being evicted from the land. The Food Security Act has been reduced to a joke. Ration is being linked to Aadhaar cards, leading to the poor starving to death. About 60-70 starvation deaths have already taken place in the country.

He said that the Modi government talks of 2022; why do they not talk of today? Failing on all fronts and lacking any other issue, they are resorting to their old communal tune of Ram Mandir. This government has become entirely devoid of humanity. Therefore, we have decided that the country must be saved from this national disaster. The disaster that has struck our freedom and our Constitution today is no ordinary occurrence. This government wants to destroy everything; so, the first thing to do is to oust this government from seat of power by building an unprecedented unity among workers, farmers, Scheme workers, sanitation workers, and all working people.

The ML General Secretary said that the Constitution was passed on 26 November; all the people in the country got equality and freedom, albeit on paper only. Today our fight is for equality and freedom, on the strength of which we want to realize the dreams of Ambedkar and Bhagat Singh. We had dreamt of a country without hatred, communalism and casteism, but today the Modi government is bent on destroying the very fabric of this country. Today Modi has no answers to our questions, so the BJP is once again fanning communal flames in the name of Ram Mandir, and has given the call to march to Ayodhya on 25 November to build the Ram Mandir.

Comrade Dipankar said that if we all take up the responsibility of every village, their unholy intentions can be defeated and we can totally defeat the BJP. We shall not allow this crop of hatred and lies to be sown and harvested.

Addressing the meeting, Kisan Mahasabha General Secretary Comrade Rajaram Singh stressed the need for unity among agrarian workers and farmers and said that on 29-30 November we are marching to Delhi and will force the government to bow to our demands. The meeting was also addressed by CPI(ML) MLAs in the Bihar Assembly Mahboob Alam, Sudama Prasad and Satyadev Ram, AIPWA General Secretary Meena Tiwari, State Secretary Shashi Yadav, AIARLA leader Kunti Devi, Mahanand, and other leaders. Shriram Chaudhary, Tirupati Gemango were also present on the dais. The meeting was presided over by former MP Rameshwar Prasad and conducted by Gopal Ravidas.

Earlier, veteran leader Pratap Das hoisted the flag at the Gandhi Maidan and tributes were paid to all the martyrs. Comrade Nirmohi sang a song in memory and honour of the martyrs.

Sessions of the Conference

The open session of the 2^nd day of the conference was addressed by well-known economist Prof Jean Dreze, Aifa Begum, a people’s movement activist from Assam, former JNUSU GS Chintu Kumari, AIPWA GS Meena Tiwari and Bihar AIPWA Secretary Shashi Yadav, Tarari MLA Sudama Prasad and others.    

 CPI(ML) General Secretary Dipankar Bhattacharya, Swadesh Bhattacharya, Rameshwar Ram, Kunal, Mahboob Alam and many senior leaders were present at the open session. After the open session, the conference proceeded under a 13-member Presidium comprising Shriram Chaudhary (Uttar Pradesh), S Balasundaram (TN), Asha Devi, Shanichari Devi (Bihar), AIARLA Bihar State President Virendra Prasad Gupta, Dev Janaki (W Bengal), Pratima (Karbi), Meena Das (Jharkhand), Harvinder Singh (Punjab), Satyadev Ram, Tirupati Gomango (Odisha), Arjun Rao (AP), Laxman Bhai and Chhagan Bhai (Gujarat). A team comprising comrades Sajal Adhikari, Arup Mohanty, Ajay Kumar, Basava Prasad, Anil Paswan, Pankaj Singh, Dilip Singh, Kalyan Bharti, Parmeshwar Bharti, Rashida Khatoon, and Upendra Paswan was also elected to assist the Presidium.

Addressing the open session, Prof Jean Dreze said that MNREGA, Food Security, Public Distribution System (PDS) etc are in the clutches of large scale corruption. The commitment of those in power is not to the common people but to corporate houses. These schemes have gone from bad to worse in the Modi regime, which is why starvation deaths are occurring across the country today. The poor, dalits, and adivasis need food but there are no food grains in their homes. There should be a guarantee of provision at least for two square meals a day. Food security is the most important issue, which is why the Food Security Act was passed. But this Act has been made a joke today. We can and should mobilize the poor on this issue. We need to work seriously among the poor on this question.

Jean Dreze further said that the large scale corruption in the PDS needs to be ended. The food grains meant for the poor are being stolen by a chain of people from the dealer to the powers at the top. Therefore, these middlemen must be removed from these schemes. PDS must be run entirely through people’s participation and autonomy. We must fight for people’s-management not only in PDS but also in the economy. That is the only way to stop theft and loot. But we are being told not to think for ourselves, as that is a very dangerous thing to do.

He said that there had been much discussion about the Employment Guarantee Act at the AIARLA Rajamundhry conference. This Act gave workers an opportunity to organize themselves. Today after 12 years, we see that some employment has been generated, but the Act has not been implemented as it should have been. People have to struggle for work today and minimum wages are not paid generally. The people who are supposed to implement the Act are extremely anti-worker. We must break the contractor-politician nexus. Wherever workers have tried to organize themselves in MNREGA, they have been brutally repressed. Therefore, we must carry forward the class struggle and fight an extensive battle against corruption. We must strive for revolutionary social change as well as employment and livelihood guarantee. Jean Dreze expressed happiness that AIARLA is moving forward strongly on both these issues.

After the open session, AIARLA General Secretary Dhirendra Jha presented the organizational report on the current political situation. The report condemned the Modi regime, and raised many issues including livelihoods of dalits and workers, homestead land, education, health, attacks on migrant workers, eviction of poor settled for decades on small pockets of lands, attacks on the rights of adivasis and forest-dwellers. The report also reviewed the organizational work of the past 3 years and emphasized the need to strengthen the organization and struggles in all States. The report also raised the issues of demonetization and its destructive effect on agriculture, the unorganized sector where crores of jobs were lost, the economic ruin of farmers and workers, employment under MNREGA and the conspiracy to fix MNREGA minimum wages far below the minimum wage in the market, unemployment allowance, etc.

Many delegates participated in the discussion on the General Secretary’s report and enhanced it by sharing their experiences. A 10-point resolution was passed by the conference and the need to strengthen struggles in the coming days was stressed.

AIARLA has expressed solidarity with and support to the farmers’ protest in Delhi to be held on 29-30 November. The Conference also resolved to participate strongly in the countrywide workers’ strike on 8-9 January 2019 and resolved to throw out the fascist BJP government.

CPI(ML) Bihar Secretary Kunal said that the AIARLA national conference is being held in Jehanabad which has been home to the revolutionary struggle of agrarian workers and poor farmers. This conference will lend further strength to their struggle. The condition of the poor has gone from bad to worse under the Modi regime. Demonetization has adversely affected agrarian workers, poor farmers, and the rural economy. Unemployment is at its peak. We have the example of several starvation deaths in neighbouring Jharkhand. Those who loot the country are fleeing abroad and are being helped and protected by the government. The burden of these crises is being put on the shoulders of the villages, the poor, workers, and farmers. The JD(U)-BJP government in Bihar is evicting the poor from lands they have been long settled in, instead of giving entitlement of land to the landless poor.

Apart from these, the conference also raised the issues of a central law for the safety and dignity of workers in the country as well as migrant workers, guarantee of ration, livelihood and pension for all, and equal and quality education for children.

The Conference declared a decisive battle against the Modi government at the Centre and the BJP-JD(U) government in Bihar. The people are against communal frenzy, and for the protection of the Constitution, democracy, and people’s rights.

This 6^th national conference of the AIARLA was held on the basis of a countrywide membership of more than two million. The Conference also demanded land reforms, government acquisition of Betiya Raj zamindari lands, passing of a new Sharecroppers Act, Constitutional status for the right to housing, and a law for a maximum limit of 2 plots or houses at 2 places in order to confiscate black money and ‘black’ property.

CPI(ML) Cadre Meeting and Marx Bicentenary Celebration

The CPI (ML) in Kerala conducted a state level cadre meeting at Shikshak Sadan, Ernakulam on Nov 6 . The meeting was inaugurated by Com. Dipankar Bhattacharya. Whereas party members and leading Comrades from all over Kerala together with comrades from Kanyakumari of Tamilnadu were the participants, V Shankar, Politburo Member, Clifton, State Secretary, Karnataka were also present. Comrade KKS Das, a prominent dalit intellectual and leading Comrade in Bhoo Samara Munnai – (Land Struggle Front) also attended this meet. The meeting was presided by John K Erumeli, Kerala Secretary and the welcome address was delivered by O P Kunjupillai. The participants discussed the party activities and prospects in their concerned areas of mass work.

Comrade Dipankar observed that the emerging canvas of class struggle in Kerala is changing and there is a need to find and reach out to those sections in the society which are increasingly being marginalized, including dalits, adivasis, and women who are being oppressed by the neoliberal and Brahmanical forces. There is a need to defend the communist legacy. Comrade Dipankar also called for concerted and creative efforts in the cultural realm addressing caste and gender which have been virtually left to the monopoly of RSS and they are dictating in that area, even in Kerala. Sabarimala is a case in point. He called for unity against the fascist forces.

The cadre meeting was followed by a public meeting on Marx’s bicentennial at Vanchi Square, High Court junction, Ernakulam. Com. Dipankar discussed the emerging issues in Indian polity and economy, their correlation with Marx’s understanding of Capitalism and thus the contemporary relevance of Marx. Comrades KKS Das, Hariharan (RMP-I), Anthony Muthu (SC Member, Tamilnadu), Sunny Ambatt also addressed the meeting. The public meeting was presided by John K Erumeli.

CBI, RBI, Supreme Court – Modi Government’s Unbridled War on Institutions of Governance

• EDITORIAL

FacebookTwitterWhatsAppEmailGoogle+

AHEAD of the 2019 elections, with every passing day the Modi government is stepping up its war on the institutions of governance. The subversion that was earlier going on behind the scene has now given way to open intimidation and confrontation. The CBI, the RBI and even the Supreme Court are all feeling the heat as the government unleashes a covert strategy of intimidation, intervention and coercion to snuff out every attempt to hold it accountable.

During the term of the previous government, the Supreme Court had famously termed the CBI a caged parrot. Far from letting the parrot free, the Modi government has from the very beginning been busy tightening the cage, unleashing the CBI only to target opposition leaders at the right moment so as to make or break alliances. The CBI and the Enforcement Directorate came to be known as partners of the ruling NDA coalition.

Defying all objections Modi appointed Rakesh Asthana, one of his most trusted police officials from his Gujarat days, as a Special Director of the CBI and amended the Prevention of Corruption Act to make it mandatory for the CBI or any other investigation agency to seek the permission of the government before probing any official for corruption. But the panic created by the unfolding details of the Rafale deal has made the Modi government wary of even the CBI and what we are witnessing now is nothing short of a government-led coup to bring the CBI under total control of the Modi-Shah coterie.

Even as CBI director Alok Verma, who was duly chosen by a collegium including the Prime Minister himself and had a protected tenure till January 2019, sought the government’s sanction to suspend and prosecute Rakesh Asthana in a case of bribery, the government removed the Director himself, deployed IB operatives outside his official residence to snoop on him and appointed a thoroughly tainted junior official M Nageshwar Rao as the interim director. Asthana had proved himself through his tenure in Gujarat whether by siding with Modi in the Godhra case or diverting huge sums from the police welfare fund to the BJP’s election kitty. Likewise Mr Rao has proved his eligibility through numerous corruption charges like the firebrigade uniform scam in Odisha and through his vocal espousal of various causes championed by the Sangh brigade. While packing the CBI and CVC with such trusted lieutenants, the Modi government has issued marching or transfer orders to officials engaged in key investigation cases and even unleashed unidentified intelligence officials to raid the CBI office and seize important files.

The coup in the CBI is emblematic of the government’s dealing with all major institutions of economic, administrative and judicial governance in the country. After refusing a second term to former RBI Governor Raghuram Rajan and forcing the RBI to defend the Modi government’s most indefensible and whimsical step of demonetisation, the government is constantly chipping away at the autonomy and regulatory authority enjoyed by the apex banking institution of India. RBI insistence on adoption of stricter banking norms against corporate default or to defend its own baking reserve or retain its regulatory authority over all systems of payment, the RBI finds itself under constant and increasing attack from the government and RSS-backed economists who have already been planted on the RBI board of directors.

The most open confrontation is perhaps now shaping up between the government and the Supreme Court. After initially welcoming the Supreme Court judgement on the Sabarimala temple entry issue, the BJP has now taken a U turn. Amit Shah has asked the Supreme Court to issue verdicts that can be implemented and has called upon his party ranks to uproot the LDF government which has declared its commitment to the Supreme Court. And now that the Supreme Court has fixed the next hearing of the Ayodhya title suit in January, BJP ministers are advising the Court not to subject Hindus to a ‘test of patience’. The Hindutva brigade on the social media is much more explicit. The dome of the Supreme Court building is being openly bracketed with the dome of the now demolished Babri Masjid.

If you thought the Modi government was only waging war on Muslims, Dalits and ‘Urban Naxals’, it is time to open your eyes wider and look again. The war is no longer confined to the minorities and oppressed and marginalised sections. The bulldozer of fascist power is now targeting the venerable institutions of democratic governance. When a disaster hits an area it threatens to engulf all. The Modi government has turned out to be the harbinger of a comprehensive disaster – economic, social and political. India must be rescued from the Modi disaster without any further delay.

ശബരിമല :
സുപ്രീം കോടതി വിധി നടപ്പാക്കുക 

10 - 50 പ്രായക്കാരായ സ്ത്രീകൾക്ക്  ശബരിമലയിൽ വിലക്ക് ഏർപ്പെടുത്തുന്നതിന് എതിരായ സുപ്രീം കോടതിവിധി  നടപ്പാക്കുന്നതിന്റെ പേരിൽ കേരളത്തിലെ ഇടതുമുന്നണി സർക്കാരിനെതിരെ ആർ എസ് എസ്സും ബി ജെ യും അഴിച്ചുവിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആക്രമണങ്ങൾ അങ്ങേയറ്റം അപലപനീയവും
 ലജ്‌ജാകരവുമാണ്. സ്ത്രീകൾ ശബരിമല ചവിട്ടാൻ വന്നാൽ അവരെ രണ്ടായി വെട്ടിനുറുക്കും എന്ന് ബി ജെ പി നേതാവ് കൂടിയായ  അഭിനേതാവ് കൊല്ലം തുളസി തുറന്ന ഭീഷണി മുഴക്കിയിരുന്നു. ശബരിമലയിലെ സംഭവ വികാസങ്ങൾ റിപ്പോർട്ട്‌ ചെയ്യാൻ എത്തിയ വനിതാ മാധ്യമപ്രവർത്തകരേയും വിദ്യാർത്ഥിനികളേയും  ആൾക്കൂട്ടങ്ങൾ കഠിനമായി ശാരീരികമായി ആക്രമിച്ചിട്ടുപോലും  അവരെ തടയാൻ  പോലീസ് ഒന്നും ചെയ്യാത്ത അവസ്ഥയാണ് ഉണ്ടായിരിക്കുന്നത്. മാത്രമല്ലാ , അവരെ ക്ഷേത്രത്തിന്റെ പരിസരത്തേക്കുപോലും പോകുന്നതിന് അനുവദിച്ചുമില്ല.

മുത്തലാഖ് നിയമവിരുദ്ധമായി പ്രഖ്യാപിച്ച സുപ്രീം കോടതിവിധിയിലേത്  പോലുള്ള ഭരണഘടനാ തത്വങ്ങൾ തന്നെയാണ്  ശബരിമലയിൽ ആർത്തവപ്രായത്തെ  കണക്കിലെടുത്തു  സ്ത്രീ പ്രവേശനം  വിലക്കുന്നത്തിനെതിരായ വിധിയിലും സുപ്രീം കോടതി അവലംബിച്ചിട്ടുള്ളത്. രണ്ടു കേസുകളിലും  സ്ത്രീപുരുഷ സമത്വം എന്ന ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയിലെ കാതലായ ആശയം സുപ്രീം കോടതി ഉയർത്തിപ്പിടിക്കുകയും ,മതപരമായ ആചാരങ്ങളോ, പാരമ്പര്യങ്ങളോ ഒഴിവുകഴിവാക്കിക്കൊണ്ട് തുല്യതക്കുള്ള സ്ത്രീകളുടെ അവകാശത്തെ  അവഗണിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് വ്യക്തമാക്കുകയും
ചെയ്തു. എന്നാൽ മുത്തലാഖ് വിധിയെ ഉയർത്തിക്കാട്ടി  മിടുക്കു നേടാൻ ഒരു വശത്തു ശ്രമിക്കുമ്പോൾത്തന്നെ മറുവശത്തു്  മുസ്ലിങ്ങൾക്കെതിരായി വർഗ്ഗീയ വിരോധവും ഹിംസാത്മകതയും  കുത്തിപ്പൊക്കാൻ മുസ്‌ലീം  സ്ത്രീകളുടെ അവകാശമെന്നത് ഒരു ഒഴിവുകഴിവാക്കുകയാണ് ബി ജെ പി ചെയ്തുപോന്നിരുന്നത്. അതിന്റെ ഭാഗമായിട്ടാണ് മുത്തലാഖ് ക്രിമിനൽ കുറ്റമാക്കുന്ന നിയമനിർമ്മാനാം അവർ നടത്തുന്നതും,  സ്ത്രീകളെ "ലവ് ജിഹാദി" ൽ നിന്നും "രക്ഷപ്പെടുതിക്കൊണ്ടുപോകാൻ " എന്ന ഭാവത്തിൽ ഭിന്ന സമുദായക്കാർ തമ്മിലുള്ള പ്രണയവും വിവാഹ ബന്ധങ്ങൾ  മുടക്കാൻ സംഘടിതമായി രംഗത്തെത്തുന്നതും. യഥാർത്ഥത്തിൽ ഹിന്ദുത്വ രാഷ്ട്രീയം എന്ന പേരിൽ അവർ പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന  രാഷ്ട്രീയം ആണ്കോയ്മയുടെ ഏറ്റവും ജീർണ്ണിച്ച ആചാരങ്ങളെ  പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതും, സ്ത്രീകൾക്കെതിരായ ലൈംഗികാക്രമണങ്ങളെപ്പോലും ന്യായീകരിക്കുന്നതുമാണ്‌ .

It is unconstitutional and discriminatory to debar entry to temples or other religious places based on either caste or gender. Human beings project our own values on our gods - and patriarchal values that put the burden of men’s celibacy or sexual choices on women are deeply damaging to women in real life. A woman who is both a Sabarimala devotee and a mother of a young girl has rightly argued in a petition to the Supreme Court, that the arguments made by Hindutva groups in the writ petition against the SC verdict insult not only girls and women but also the image of the very same God Ayyappa whom they claim to defend. She has pointed out that the argument that the presence or sight of little girls and women could cause Ayyappa to break his celibacy sends the message that girls and women are sexual objects whose very sight “provokes” desire in men and Gods alike. By arguing that even a God can claim to lose control over his sexual desire in the presence of a little girl or a woman, the opponents of the SC verdict are giving men an excuse and a licence for rape and sexual exploitation. This is further illustrated by the statement of a Sabarimala Temple Board member that women’s entry into the temple would turn Sabarimala into a “sex tourism” hub. 

Ironically, the women who are being mobilised now to prevent women’s entry into Sabarimala are mostly from the very same oppressed communities which have had to fight against the Brahminical traditions that banned women from these communities from covering their breasts.

It is also condemnable that the Congress party in Kerala is joining the BJP in attacking the LDF Government for respecting the SC verdict. The Congress uses the ‘Save Constitution’ slogan to target the BJP - why does it join the BJP in attacking the Constitutionally recognised rights and equality of women? The fight to save the Constitution and resist fascism is compromised and weakened by such opportunistic unity of the Congress with the BJP on this basic democratic question of women’s equality.

മാർക്സ് രണ്ടാം ജന്മശതവാർഷികം:
മാനവ വിമോചനത്തിന്നായുള്ള തുടരുന്ന ലോങ് മാർച്ച് 

May 1, 2018 | Editorial

തത്ത്വചിന്തകർ നാളിതുവരെ ലോകത്തെ  പലപ്രകാരത്തിലും വ്യാഖ്യാനിക്കുകമാത്രമേ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ; എന്നാൽ കാതലായ പ്രശ്നം ലോകത്തെ മാറ്റുന്നതെങ്ങനെ എന്നതാണ്."  മേൽപ്പറഞ്ഞൊരു വീക്ഷണം ലോകത്തിനു മുന്നിൽ അവതരിപ്പിച്ചപ്പോൾ  കാൾ മാർക്സ്  (5.5.1818-14.3.1883) മുപ്പതു വയസ്സുപോലും പിന്നിട്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരു യുവാവ്  ആയിരുന്നു. എന്നാൽ , തന്റെ അവസാന ശ്വാസം വരെയും മാർക്സ് വിശ്രമമില്ലാതെ പ്രയത്‌നിച്ചത് നമ്മൾ ജീവിക്കുന്ന ലോകത്തെ മനസ്സിലാക്കാനും മാറ്റിത്തീർക്കാനും പ്രേരകമായ സമസ്ത മാനുഷിക വ്യാപാരങ്ങളിൽനിന്നും ഊർജ്ജവും പ്രചോദനവും ഉൾക്കൊണ്ട് പ്രസ്തുത ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് മനുഷ്യരെ കൂടുതൽ അടുപ്പിക്കാനും മുന്നോട്ടു നയിക്കാനും ആയിരുന്നു.    മാർക്സിന്റെ സഹപോരാളിയും ജീവിതാന്ത്യം വരെ ആത്മസുഹൃത്തും ആയിരുന്ന ഫ്രഡറിക്‌ എംഗൽസുമൊത്ത് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മാനിഫെസ്റ്റോ രചിച്ചപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തിന് മുപ്പത് വയസ്സേ ആയിരുന്നുള്ളൂ. പിന്നീട് തന്റെ ആശയങ്ങൾ പരിപക്വമായും സമഗ്രമായും മാർക്സ് അവതരിപ്പിച്ച മൂലധനം എന്ന കൃതിയുടെ പൂർണ്ണരൂപം പ്രസിദ്ധീകൃതമായത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണാനന്തരമായിരുന്നു. മേൽപ്പറഞ്ഞ ദീർഘമായ കാലയളവിലുടനീളം നിഷ്കർഷയോടെ  മാർക്സ് പിന്തുടർന്നിരുന്ന ഒരു തത്വം "നിലനിൽക്കുന്ന എല്ലാത്തിനെയും  കണിശമായും ഇളവില്ലാതേയും വിമർശിക്കുക "എന്നതായിരുന്നു. വിമർശിച്ചാലുണ്ടാവുന്ന ഭവിഷ്യത്തുകൾ ഓർത്ത് ഒരുകാരണവശാലും വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാതെയും അധികാരിവർഗ്ഗവുമായി ഉണ്ടാകാവുന്ന സംഘർഷങ്ങൾക്കു മുൻപിൽ അടിയറവു പറയാതെയും ഉള്ള വിമർശനം എന്നാണ് "നിർദാക്ഷിണ്യതയോടെയുള്ള  വിമർശനം " എന്നതുകൊണ്ട് മാർക്സ് ഉദ്ദേശിച്ചത്.   

നിലവിലുള്ള എല്ലാത്തിനേയും നിശിതമായ വിമര്ശനബുദ്ധിയോടെ സമീപിക്കാനുള്ള ആർജ്ജവവും, ലോകത്തെ മാറ്റിമറിക്കാനുള്ള അദമ്യമായ ഉൽക്കർഷവാഞ്ഛയും മാർക്സിനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലത്തെ യൂറോപ്പിലെ പല ഗവണ്മെന്റുകൾക്കും അനഭിമതനാക്കി. ജർമ്മനി വിട്ട്  വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് നാട് കടത്തപ്പെട്ടതിനുശേഷം ഒടുവിൽ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ താമസം ഉറപ്പിക്കുകയാണ് മാർക്സ് ചെയ്തത്. അക്കാലത്ത്  ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കൊളോണിയൽ ശക്തിയും, ഏറ്റവും വികസിതമായ മുതലാളിത്ത രാജ്യവും ആയിരുന്ന   ഇംഗ്ലണ്ടിന്റെ തലസ്ഥാനം  ലോകമുതലാളിത്തത്തിന്റെ സിരാകേന്ദ്രം കൂടിയായിരുന്നു. ലണ്ടനിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് മാർക്സ് പഠനത്തിലും ഗവേഷണത്തിലും എഴുത്തിലും മുഴുകിയതോടൊപ്പം ലോകത്തെമ്പാടുമുള്ള തൊഴിലാളിവർഗ്ഗത്തെ സംഘടിപ്പിക്കാനും അവർക്കിടയിൽ സാർവ്വദേശീയ സാഹോദര്യവും ഐക്യദാർഢ്യവും ഊട്ടിവളർത്താനും പരിശ്രമിച്ചു. ഇന്റർനാഷണൽ വർക്കിംഗ് മെൻസ് അസോസിയേഷൻ എന്ന തൊഴിലാളിവർഗ്ഗ സാർവ്വദേശീയ പ്രസ്ഥാനം രൂപീകരിക്കുന്നതിൽ പ്രഥമ പങ്ക് മാർക്സിന്റേതായിരുന്നു. പ്രസ്തുത സംഘടനയുടെ നേതൃത്വത്തിലാണ് വ്യത്യസ്ത പ്രത്യയശാസ്ത്ര നിലപാടുകൾ ഉണ്ടായിരുന്ന തൊഴിലാളിവർഗ്ഗ സംഘടനകളെ ഒരു വേദിയിൽ അണിനിരത്തിയ  ഒന്നാം ഇന്റർനാഷണൽ രൂപം കൊണ്ടത്. ഇന്ത്യയിൽ 1857 ൽ ഉണ്ടായ കൊളോണിയൽവിരുദ്ധ കലാപവും 1871 ലെ പാരീസ് കമ്മ്യൂണും മുതൽ , ലോകത്താകമാനം സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനും സോഷ്യലിസത്തിനും വേണ്ടി ഉയർന്നുവന്ന ശബ്ദങ്ങളെ സൂക്ഷ്മതയോടെ അവലോകനം ചെയ്യാനും അപഗ്രഥിക്കാനും മാർക്സ് കാതലായ പരിശ്രമങ്ങൾ നടത്തി. 

തന്റെ സാമൂഹ്യവിശകലനങ്ങളിൽ വർഗ്ഗങ്ങൾ കേന്ദ്രസ്ഥാനത്തു്  വർത്തിക്കുന്നതും , വർഗ്ഗസമരം സാമൂഹ്യ പുരോഗതിയുടെ ചാലക ശക്തിയായി നിലകൊള്ളുന്നതും ആയ ഒരു കാഴ്ചപ്പാട് ആണ് മാർക്സ് ഇദംപ്രഥമമായി മുന്നോട്ടുവെച്ചത്. സമൂഹത്തിൽ അധീശത്വം പുലർത്തുന്ന വർഗ്ഗങ്ങൾ അങ്ങിനെ ചെയ്യുന്നത് കേവലം ഉൽപ്പാദനോപാധികളുടെയും വിഭവങ്ങളുടെയും ഉടമസ്ഥത നിലനിർത്തിക്കൊണ്ടു മാത്രമല്ലാ, ഭരണകൂടത്തോടും നിയമവ്യവസ്ഥകൾ അടക്കമുള്ള അതിന്റെ മർദ്ദന സംവിധാനങ്ങളോടുമൊപ്പം ആശയങ്ങളുടെ ഉൽപ്പാദനത്തിലും പ്രചാരണത്തിലും മേധാവിത്വം നിലനിർത്തുന്ന ബൗദ്ധിക പ്രവർത്തനത്തിന്റെ മേഖല കൂടി നിയന്ത്രിച്ചുകൊണ്ടാണ്.
"ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും ഭരിക്കുന്ന ആശയങ്ങൾ ഭരണവർഗ്ഗത്തിന്റെ  ആശയങ്ങൾ  ആയിരിക്കും; അതായത് സമൂഹത്തെ ഭരിക്കുന്ന ഭൗതിക ശക്തികളെ  നിയന്ത്രിക്കുന്ന അതേ  ഭരണവർഗ്ഗമാണ് ആശയങ്ങളുടെ മേഖലയായ ബൗദ്ധിക മണ്ഡലത്തെയും   ഭരിക്കുന്നത് "  മാർക്സ് ജർമ്മൻ ഐഡിയോളജി എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിൽ 1845 ൽ ത്തന്നെ ഇക്കാര്യം എടുത്തുപറയുന്നുണ്ട്. വർഗ്ഗ സമരത്തെ  കേന്ദ്രസ്ഥാനത്തു നിർത്തുന്ന  മാർക്‌സിസ്റ്റ് വീക്ഷണത്തിന്റെ സൈദ്ധാന്തിക ചട്ടക്കൂട്  ഭരണവർഗ്ഗത്തിന്റെ ആധിപത്യത്തെ ഓരോ കോണിൽനിന്നും ശക്തമായി ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന ഒന്നാണ്- സാമ്പത്തികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ  വീക്ഷണകോണുകളിൽ മാത്രമല്ല, സാമൂഹ്യവും ,സാംസ്കാരികവും ബൗദ്ധികവുമായ തലങ്ങളിലും അത് തുല്യ അളവിൽ പ്രസക്തമാണ്. 

മുതലാളിത്ത യുഗത്തിലെ ഭരണവർഗ്ഗ ആശയങ്ങൾ എന്നുപറയുന്നത് മൂലധനത്തെ ചിരന്തനവും ,സ്വാഭാവികവും, മന്ത്രികശേഷിയുള്ളതും,അജയ്യവുമായ ഒന്നായിക്കാണുന്നതും, ബൂർഷ്വാസിയുടെ വർഗ്ഗത്തെയും ഭരണവ്യവസ്ഥയെയും ഏറ്റവും പരിഷ്‌കൃതവും പുരോഗമിച്ചതും ജനാധിപത്യപരവും എന്ന നിലയിൽ മഹത്വവൽക്കരിക്കുന്നതും ആയ വീക്ഷണങ്ങൾ ആണ്.   തന്റെ  എല്ലാ കൃതികളിലും മാർക്സ് ഈ വീക്ഷണങ്ങളുടെ പൊള്ളത്തരം തുറന്നുകാട്ടുകയും അവയെ  പിച്ചിച്ചീന്തികാണിക്കുകയും ചെയ്തു. അതുവരെ കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ലാത്ത മൂലധനത്തിന്റെ ചലന നിയമങ്ങൾ മാർക്സ് ആവിഷ്കരിക്കുകയും അനാവൃതമാക്കുകയും ചെയ്തു. മൂലധനം കാലാകാലങ്ങളിൽ പ്രതിസന്ധികളെ അഭിമുഖീ കരിക്കുന്നതു എന്തുകൊണ്ടാണെന്നും, എന്തുകൊണ്ട് മുതലാളിത്തം ഏറ്റവും ശ്രേഷ്ഠവും സ്വാഭാവികവും സ്ഥിരവുമായ ഒരു വ്യവസ്ഥയല്ലെന്നും മാർക്സ് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. പാ രതന്ത്ര്യത്തെ സ്വാതന്ത്ര്യമായും, യുദ്ധത്തെ സമാധാനമായും , നശീകരണത്തെ വികസനമായും ബൂർഷ്വാസി അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലെ ആത്മവഞ്ചനയും വൈരുധ്യങ്ങളും മാർക്സിന്റെ നിശിതമായ വിശകലങ്ങളിലൂടെ തുറന്നുകാട്ടപ്പെടുകയായിരുന്നു.  സാമൂഹ്യ ശക്തികളുടെ ചലനങ്ങളെയും ആശയങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള നിരന്തര സംഘട്ടനങ്ങളേയും മനസ്സിലാക്കാൻ അമൂർത്തമായ ചില തത്വങ്ങളോ ഉട്ടോപ്യൻ  ആഗ്രഹചിന്തകളോ കൊണ്ട് സാധ്യമല്ലെന്നും,  മറിച്ച് അവയെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ചില ചലനനിയമങ്ങൾ സൂക്ഷ്മമായി പഠിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്നും മാർക്സ് ചൂണ്ടിക്കാട്ടി. മനുഷ്യരാശിയുടെ മുന്നോട്ടുള്ള കാൽ വെപ്പുകളിൽ സോഷ്യലിസവും കമ്മ്യൂണിസവും യഥാർഥ്യമായാൽ മാത്രമേ  വിമോചനം ആത്യന്തികമായ അർത്ഥത്തിൽ  പരിപക്വതയാർജ്ജിക്കുകയുള്ളൂ എന്ന് മാർക്സ്  വിഭാവനം ചെയ്യുന്നു.  

മാർക്സിന്റെ പ്രസക്തി ഇല്ലാതായിക്കഴിഞ്ഞുവെന്ന്  പറഞ്ഞു സ്ഥാപിക്കാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതകാലത്തും മരണശേഷവും നിരവധി തവണ ശ്രമങ്ങൾ ഉണ്ടായി. എന്നാൽ കലഹരണപ്പെട്ടതായി  പ്രഖ്യാപനങ്ങൾ ഉണ്ടാവുന്ന ഓരോ സന്ദർഭത്തിലും മാർക്സ് മടങ്ങിയെത്തുകയും പിന്നിൽ വന്ന ഓരോ തലമുറയും അതാതു കാലഘട്ടം നേരിട്ട വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുന്ന കാര്യത്തിൽ മാർക്സിന്റെ കൃതികളിൽനിന്ന്‌  പുതിയ ഉൾക്കാഴ്ചകളുടെ ഊർജ്ജം സ്വംശീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെ പതനത്തിനു ശേഷം മാർക്സിസ്റ്റ് ആശയങ്ങളെ എന്നെന്നേയ്ക്കുമായി കുഴിച്ചുമൂടാൻ കഴിയുമെന്ന്  ധരിച്ച ബൂർഷ്വാ അപ്രമാദിത്വ സൈദ്ധാന്തികരെ തിരുത്തുന്നതിൽ  ചരിത്രം  അലിവില്ലാത്ത ഒരധ്യാപകനായി. ബൂർഷ്വാ സൈദ്ധാന്തികർ  ചരിത്രത്തിന്റെ അവസാനം പ്രഖ്യാപിച്ചതിനു തൊട്ടു പിന്നാലെയാണ് ആഗോളമൂലധനം കടുത്ത പ്രതിസന്ധികളിൽ ആടിയുലഞ്ഞത്. മൂലധനം ഏറ്റവും ദൈർഘ്യമേറിയതും കടുത്തതുമായ പ്രതിസന്ധിയെ  അഭിമുഖീകരിച്ച  1930 കളിലെ ഗ്രേറ്റ് ഡിപ്രഷൻ കാലഘട്ടത്തിനു ശേഷം , ഇന്നത്തെ സവിശേഷമായ പ്രതിസന്ധികളെയും കുഴപ്പങ്ങളെയും കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കാൻ ബൂർഷ്വാ ചിന്തകർ മാർക്സിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നത് കാണാം.

ഇന്ത്യയിൽ ഇന്ന് ബഹുവിധ  സൈദ്ധാന്തികപശ്ചാത്തലമുള്ള  പുരോഗമന ചിന്തകരുടെ വിപുലമായ വിഭാഗങ്ങൾ  മാർക്സിനെ ആദരവോടുകൂടി പരിഗണിക്കുകയും പഠിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾത്തന്നെ , മാർക്സ് ഏറെ തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടുകയും തെറ്റായി മനസ്സിലാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്.  കൊളോണിയലിസത്തെ എതിർക്കുന്നവരും അതിന്റെ പക്ഷത്തുനിന്ന് സംസാരിക്കുന്നവരും ആയ ചിലർ ഒരേ സ്വരത്തിൽ  മാർക്സിനെ വിമർശിക്കുന്നത് കാണാം. ബ്രിട്ടീഷ് കൊളോണിയലിസം സാമൂഹ്യ നിശ്ചലതയിൽ നിന്ന ഒരു പിന്നോക്ക രാജ്യമായ ഇന്ത്യയിലേക്ക് വന്നതും ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തിൽ അതിന്റെ പങ്കു വഹിച്ചതും പുരോഗമനപരമായിട്ടാണ് മാർക്സ് വിലയിരുത്തിയത് എന്ന ഒരു വലിയ തെറ്റിദ്ധാരണ സൃഷ്ടിക്കാൻ മേൽപ്പറഞ്ഞ ഇരുവിഭാഗങ്ങളും ശ്രമിക്കുന്നു. കൊളോണിയൽ ഇന്ത്യയെക്കുറിച്ചു  മാർക്സിന്റെ യഥാർത്ഥ വിലയിരുത്തലുകൾ എന്നായിരുന്നുവെന്നു പഠിക്കാൻ കൂട്ടാക്കാതെയാണ് ഇത്തരം ഭീമമായ അബദ്ധങ്ങളവർ പ്രചരിപ്പിക്കുന്നത്. മാർക്സിന്റെ വീക്ഷണത്തിൽ, മൂലധനം മുതലാളിത്തം വളർച്ച പ്രാപിച്ച രാജ്യങ്ങളിലേതുപോലെ  നിയമങ്ങളാൽ താരതമ്യേന സുവ്യവസ്ഥിതമായ ചുറ്റുപാടുകളിലല്ല   അവയുടെ കോളനി രാജ്യങ്ങളിൽ പ്രവർത്തിച്ചത് എന്ന് അസന്ദിഗ്ധമായി മാർക്സ് നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്.; നേരെ മറിച്ച് , കോളനികളിൽ മൂലധനം പ്രവർത്തിച്ചത് നേരിട്ടുള്ള കൊള്ളയുടെ രൂപത്തിലും പ്രാകൃത വും ഹിസാത്മകവും ആയ ശൈലിയിൽ മിച്ചമൂല്യം സമാഹരിക്കുന്ന വഴികളിലും ആണ്. മൂലധനം ലോകത്ത് രംഗപ്രവേശം നടത്തിയതെങ്ങിനെയെന്ന് മാർക്സ് വിവരിക്കുന്നതിപ്രകാരം ആണ്: " പണം ലോകത്ത് വന്നത് കവിളത്ത് ചോരക്കറ യോടെയായിരുന്നുവെങ്കിൽ, മൂലധനം എത്തിയത് ആപാദചൂഡം ഓരോ രോമകൂപത്തിൽനിന്നും ചോരയും അഴുക്കും ഒലിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ് "  (Capital, Volume one, Chapter 31: Genesis of the Industrial Capitalist).

സവിശേഷമായ കൊളോണിയൽ ഇന്ത്യയുടെ സന്ദർഭത്തിൽ , ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണത്തിന്റെ കൊള്ളയും മർദ്ദന സ്വഭാവവും പ്രത്യേകിച്ച് ചൂണ്ടിക്കാട്ടാൻ മാർക്സ് ഒരു ലോപവും കാണിച്ചില്ല. "ബ്രിട്ടീഷ് കൊളോണിയൽ വാഴ്ച ഹിന്ദുസ്ഥാനിൽ അടിച്ചേൽപ്പിച്ച ദുരിതങ്ങൾ ആ രാജ്യം മുൻപ് എല്ലാകാലത്തുമായി സഹിക്കാൻ ഇടവന്നിട്ടുള്ള  കഷ്ടതകളേക്കാൾ സ്വഭാവത്തിൽ വ്യത്യസ്തവും അളവിൽ  എത്രയോ വലുതും ആണെന്ന് " മാർക്സ് എടുത്തുപറഞ്ഞു. "ബൂർഷ്വാ സംസ്കാരത്തിൽ അന്തർലീനമായ അളവറ്റ ആത്മവഞ്ചനയും പരിഷ്‌കാര ശൂന്യതയും നമ്മുടെ കണ്മുന്നിൽ വരുന്നത് , അത് സ്വന്തം ജന്മ ദേശത്ത് മാന്യതയുടെ പരിവേഷത്തോടെ വർത്തി ക്കുമ്പോൾ  കോളനിരാജ്യങ്ങളിലെത്തുമ്പോൾ  ഏതു  ക്രൂരതയും മറയില്ലാതെ  കാട്ടും വിധം നഗ്നമായി അവതരിക്കുന്നു എന്ന അനുഭവത്തിൽ  ആണ്".
'ഇന്ത്യയിലെ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണം' എന്ന പേരിൽ 1853 ജൂൺ  മാസത്തിൽ  ന്യൂയോർക് ഹെറാൾഡ് ട്രിബ്യൂൺ  എന്ന പത്രത്തിന് അയച്ച ലേഖനത്തിൽ മാർക്സ് ഇങ്ങനെ എഴുതി. അതേ സമയം, "ഇന്ത്യയിലെ ഗ്രാമസമൂഹങ്ങൾ പലരും കരുതുന്നതുപോലെ സമ്പൽ സമൃദ്ധിയുടെയും സമാധാനത്തിന്റെയും വിളനിലങ്ങളല്ലെന്നും, നേരെ മറിച്ച് അവ ഇന്ത്യയുടെ പരമാധികാരലബ്ധിക്കും പുരോഗതിക്കും  കാര്യമായ വിലങ്ങുതടി സൃഷ്ടിക്കുന്ന ജാതീയ വിഭജനങ്ങളുടെയും അടിമത്തത്തിന്റെയും ജീർണ്ണതകൾ വഹിക്കുന്നവയാണെന്ന് "മാർക്സ് അഭിപ്രായപ്പെട്ടു.  

"ഇംഗ്ലീഷ് ബൂർഷ്വാസി ഇന്ത്യയിൽ നടപ്പാക്കാൻ  നിർ ന്ധിതമായേക്കാവുന്ന പരിഷ്‌കാരങ്ങൾ ഏതളവിലും ഇന്ത്യൻ ജനതയുടെ വിമോചനത്തിനോ, അവരുടെ ഭൗതികസാമൂഹ്യസാഹചര്യങ്ങൾ  മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്നതിനോ പര്യാപ്തമാവില്ലെ"ന്നു മാർക്സിന് വ്യക്തമായ ധാരണയുണ്ടായിരുന്നു. 1853 ൽ  ഇന്ത്യയിൽ റെയിൽവേ ആരംഭിച്ചതിന്റെ പേരിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണാധികാരികൾ ഊറ്റംകൊള്ളുകയും , അത് ഇന്ത്യയുടെ പുരോഗതിയിലേക്ക് നയിക്കുന്ന വിപ്ലവകരമായ ഒരു കാൽവെപ്പ് ആണെന്ന് അവകാശപ്പെടുകയും ചെയ്തതിനോടുള്ള മാർക്സിന്റെ പ്രതികരണം ആയിരുന്നു മുകളിൽ പ്രസ്താവിച്ച നിരീക്ഷണം. 'ഇന്ത്യയിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണം  ഭാവിയിലുണ്ടാക്കുന്ന ഫലങ്ങൾ' എന്ന മറ്റൊരു ന്യൂയോർക് ഹെറാൾഡ് ട്രിബ്യൂൺ ലേഖനത്തിൽ മാർക്സ് ഇങ്ങനെ വാദിച്ചു  "  മാറുന്ന സമൂഹത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളായി ഇന്ത്യയിൽ ബ്രിട്ടീഷ് ബൂർഷ്വാസി എറിഞ്ഞുകൊടുത്ത  പുതിയ അംശങ്ങളുടെ യഥാർത്ഥ നേട്ടങ്ങൾ ഇന്ത്യൻ ജനതയ്ക്ക് ലഭ്യമാകണമെങ്കിൽ  ഗ്രേറ്റ് ബ്രിട്ടനിലെ ഭരണ വ്യവസ്ഥതന്നെ ബൂർഷ്വാസിയുടെ കയ്യിൽ നിന്നും തൊഴിലാളിവർഗ്ഗത്തിന്റെ കൈകളിലേക്ക് മാറിവരേണ്ടതു അനിവാര്യമാണ് ; അല്ലാത്ത പക്ഷം ഇന്ത്യക്കാർ ബ്രിട്ടീഷ് കോളനി വാഴ്ചയുടെ നുകങ്ങൾ സ്വയം വലിച്ചെറിയാൻ മാത്രം ശക്തി പ്രാപിക്കണം "ഇപ്രകാരം ഇന്ത്യയുടെ പൂർണ്ണ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു ചോദ്യം 1853 ജൂലൈ യിൽ മാർക്സ് ഉന്നയിച്ചത് ഇന്ത്യയുടെ  ഒന്നാം സ്വാതന്ത്ര്യസമരം ആയി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്ന 1857 കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നതിനു നാലു വർഷങ്ങൾ മുൻപാണെന്നു ഓർക്കണം.  

 മതവിശ്വാസത്തെ "ജനങ്ങളുടെ കറുപ്പ്" എന്നാക്ഷേപിച്ചു മാർക്സ് തള്ളിപ്പറഞ്ഞതായും , എല്ലാ മതവിശ്വാസങ്ങളും നിരോധിക്കുന്നതിനെ  അനുകൂലിച്ചതായും പലപ്പോഴും പറഞ്ഞുകേൾക്കാറുണ്ട്.  മതത്തെക്കുറിച്ചുള്ള മാർക്സിസ്റ് വീക്ഷണത്തിന്റെ ബോധപൂർവ്വമായുള്ള ഒരു വക്രീകരണത്തിന്റെ ഫലമായിരിക്കാനിടയില്ല അങ്ങനെയൊരു ധാരണയെങ്കിലും, അത് പ്രത്യേകം തെരഞ്ഞെടുത്തു  നിർമ്മിതമായ  ഒരു ലളിതവൽക്കരണം ആണ്.  'ജനങ്ങളുടെ കറുപ്പ്' എന്ന പ്രയോഗം വരുന്നത് , മതത്തെക്കുറിച്ചു മാർക്സിന്റെ നിരീക്ഷണങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ഒരു ഖണ്ഡികയുടെ അവസാനഭാഗത്താണ് : " മതവിശ്വാസ ത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ  പ്രതിഫലിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന യാതനകൾ ഒരേ സമയം യഥാർത്ഥ യാതനകളുടെ പ്രതിഫലനവും  അവയ്‌ക്കെതിരായ പ്രതിഷേധവും ആണ്. മർദ്ദിതന്റെ നെടുവീർപ്പും, ഹൃദയശൂന്യമായ ഒരു ലോകത്തിൻറെ  ഹൃദയവും, ആത്മാവ് കൈമോശം വന്ന പരിതഃസ്ഥിതികളുടെ ആത്മാവും ആണ്. മതം ജനങ്ങളുടെ കറുപ്പ് ആണ് ". ഇതിൽനിന്നും മനസ്സിലാവുന്ന ഒരു കാര്യം, "ഹൃദയശൂന്യമായ ലോകത്തെ"യും , "ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ട" അതിന്റെ അവസ്ഥയെയും  മാറ്റുന്നതിലും, മാറ്റുന്നതിലും ആണ് മാർക്സിസം എപ്പോഴും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുന്നത് എന്നാണ്‌.അതിനാൽ, മതം വ്യക്തികളുടെ  വിഷയം ആയി പരിഗണിക്കപ്പെടണമെന്നും , ഭരണകൂടത്തിന്റെയോ, ഭരണകൂടം കൈകാര്യം ചെയ്യുന്ന പൊതു കാര്യങ്ങളുടേയോ വിഷയമാകാത്ത വിധത്തിൽ അതിനെ വ്യക്തിപരമായ ഒരു തലത്തിൽ വേർപെടുത്തി ഒതുക്കിനിർത്തേണ്ടതുണ്ട്  എന്നും ആണ്. 

 മാർക്സിന്റെ രണ്ടാം ജന്മശതാബ്ദി നാം ആചരിക്കുമ്പോൾ ഇന്ത്യയിൽ ഇന്ന് നമ്മൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്  അതീവ സങ്കുചിതവും  വിഭാഗീയവും ആയ  വീക്ഷണങ്ങളെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന അറുപിന്തിരിപ്പന്മാരായ ഭരണാധികാരികളുടെ ഒരു സംഘത്തെയാണ്. പ്രത്യയശാസ്ത്രപരമായ ചർച്ചകളെ നേരിടാൻ അവർ ആയുധമാക്കുന്നത്  നുണകളേയും വിദ്വേഷ പ്രചാരണങ്ങളേ യും ഹിംസയേയും ആണ്. അടുത്തകാലത്ത് ത്രിപുരയിൽ അവർക്കുണ്ടായ അപ്രതീക്ഷിതമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് വിജയത്തിന്റെ  അഹങ്കാരത്തിലും ഉന്മത്തതയിലും ലെനിൻ പ്രതിമ തകർത്തപ്പോൾ അവർ  ആക്രോശിച്ചത് ലെനിൻ ഇന്ത്യയിൽ  ഒരു പ്രസക്തിയുമില്ലാത്ത ഒരു വൈദേശിക ബിംബം ആണെന്നായിരുന്നു.  മാർക്സി സിനെക്കുറിച്ചും  അവർ അതുതന്നെയാവും പറയുക. എന്നാൽ, ഇതേയാളുകളാണ് ഇന്ത്യയിലെ വിഭവങ്ങൾ കൊള്ളചെയ്തുകൊണ്ടുപോകാനായി വിദേശികളെ രാജ്യത്തിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു വരുത്തുന്നത്.  ട്രംപിനെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ഉന്നതനായ നേതാവായി ചിത്രീകരിക്കുന്നതും അവർ തന്നെയാണ്. നമ്മൾ ചരിത്രത്തിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു നോക്കുകയാണെങ്കിൽ അവരുടെ പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തിന്റെ ഉപജ്ഞാതാക്കൾ  ബ്രിട്ടീഷ് വാഴ്ചക്കാലത്തുടനീളം കൊളോണിയൽ ഭരണകർത്താക്കളുമായി  കൈകോർത്ത് പ്രവർത്തിച്ചതുകാണാം .  

ഒരു ആശയമോ , ബൗദ്ധിക കർത്തൃത്വമോ ജന്മം കൊണ്ടത് ഇന്ത്യയിൽ ആണോ അതോ വിദേശത്താണോ  എന്ന ചോദ്യത്തിലെ അന്തസ്സാരശൂന്യത കൂടുതൽ വ്യക്തമായി ബോധ്യപ്പെടണമെങ്കിൽ ആർ എസ് എസ്സ്  കൊണ്ടാടിയിരുന്നത്  എല്ലായ്പ്പോഴും വൈദേശിക ബിംബങ്ങളെയാണ്‌  എന്ന കാര്യം നമുക്ക് മറക്കാതിരിക്കാം.  അവർ  മാതൃകാ ബിംബം ആയി ആരാധിച്ചിരുന്നത് മറ്റൊരു ജർമനിക്കാരനെയാണെന്നത്   യാദൃച്ഛികമാകാം ; അഡോൾഫ് ഹിറ്റ്ലർ എന്നാണ് അവരുടെ ആദർശ പുരുഷന്റെ പേര് . ഇതേ കൂട്ടർ , പക്ഷെ, മാർക്സി നെയും  ലെനിനെയും മാത്രമല്ല,അംബേദ്‌കറിനെയും പെരിയാറിനേയും എതിർക്കുന്നു.  സ്പഷ്ടമായും ഇത് ഏതെങ്കിലും ഒരു ആശയത്തിന്റെ വൈദേശിക സ്രോതസ്സിനെ മുൻനിർത്തിയുള്ള എതിർപ്പല്ലാ , മറിച്ച്‌ ആശയത്തോടുതന്നെയുള്ള ശത്രുതയാണ്. സമത്വം, നീതി, സ്വാതന്ത്ര്യം, സാഹോദര്യം എന്നീ മൂല്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി നിലകൊള്ളുകയും പോരാടുകയും ചെയ്യുന്ന എല്ലാ മനുഷ്യർക്കും എന്നും മാർക്സ് പ്രചോദനമേകും എന്നതുപോലെത്തന്നെ  ,  സമത്വമെന്ന ആശയത്തിന്റെ ബദ്ധവൈരികൾ മഹാനായ ആ വിപ്ലവകാരിയുടെ പേര് കേൾക്കുന്നമാത്രയിൽ  തുടർന്നും മരണത്തെയെന്നപോലെ  ഭയന്നകലും എന്നതും ഒരു യാഥാർഥ്യമാണ്‌ . മാർക്സിന്റെ വിപ്ലവാശയങ്ങളും  മാർക്സിസ്റ്റ്  പാരമ്പര്യവും  കൂടുതൽ കരുത്തോടെ മുന്നോട്ട് !