ലിബറേഷൻ മാസിക ഒക്ടോബർ,2022 ലക്കത്തിൽ സഖാവ് ദീപാങ്കർ ഭട്ടാചാര്യ എഴുതിയ ലേഖനത്തിന്റെ മലയാള പരിഭാഷ
വർത്തമാന ഇന്ത്യ എത്തിനിൽക്കുന്ന വഴിത്തിരിവും സാർവ്വദേശീയ സന്ദർഭവും
ഇന്ത്യയിലെ പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യം ഒരു സമ്പൂർണ ഫാസിസ്റ്റ് അട്ടിമറിയുടെ യഥാർത്ഥവും വളർന്നുവരുന്നതുമായ ഭീഷണിയാണ് നേരിടുന്നതെന്ന് കൂടുതൽ കൂടുതൽ ഇന്ത്യക്കാരും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ഇന്ത്യാ നിരീക്ഷകരും കരുതുന്നു. അവർ എല്ലാവരും ഫാസിസം എന്ന പദം ഉപയോഗിക്കുന്നില്ലെന്നത് ശരിയാണ് . നിലവിലെ ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യത്തെ വിവരിക്കുന്ന എഴുത്തുകാർ പലരും വലതുപക്ഷ പോപ്പുലിസം, സർവ്വാധികാരപ്രവണത , തിരഞ്ഞെടുപ്പ് സ്വേച്ഛാധിപത്യം, വംശീയ ജനാധിപത്യം തുടങ്ങിയ പദങ്ങളാണ് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നത്. എന്നാൽ, ആശയപരമായ വ്യക്തത യ്ക്കുവേണ്ടി , ഫാസിസം എന്ന പൊതുവായ സംജ്ഞ ഉപയോഗിക്കാൻ ആണ് സി പി ഐ എം എൽ ഷ്ടപ്പെടുന്നത് . 1970-കളുടെ മധ്യത്തിൽ ജനാധിപത്യം സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിലൂടെ അട്ടിമറിക്കപ്പെട്ട ആഭ്യന്തര അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ കാലഘട്ടമൊഴികെ , ഏഴ് പതിറ്റാണ്ടുകളായി ഇന്ത്യയിൽ പാർലമെന്ററി ജനാധിപത്യവ്യവസ്ഥ ഏറെക്കുറെ തടസ്സമില്ലാത്ത പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നു .
എന്നാൽ, ഇന്നത്തെ പ്രത്യേക സാഹചര്യത്തെ പലരും മനസ്സിലാക്കുന്നത് അപ്രഖ്യാപിതമെങ്കിലും കൂടുതൽ വ്യാപകവും നീണ്ടുനിൽക്കുന്നതും ആയ ഒരു അടിയന്തരാവസ്ഥയായിട്ടാണ് . 1970കളിലെ അടിയന്തരാവസ്ഥ കൊണ്ട് അടിസ്ഥാനപരമായി അർത്ഥമാക്കുന്നത് രാഷ്ട്രീയ എതിർപ്പിനെ അമർച്ച ചെയ്യലും പൗരന്മാരുടെ മൗലികാവകാശങ്ങൾ തൽക്കാലം റദ്ദാക്കലും ഉൾപ്പെടെയുള്ള നടപടികളാൽ ആക്രമണാത്മകമായ ഒരു ഭരണകൂടത്തിന്റെ അതിരുകടന്ന ചെയ്തികൾ ആയിരുന്നുവെങ്കിലും, ഇപ്പോഴത്തേത് ഇന്ത്യയുടെ വൈവിധ്യത്തിന്മേലും ബഹുമത , ബഹുഭാഷാ സാമൂഹിക ഘടനയ്ക്കുമേലെയും കാഠിന്യമേറിയതും നിരന്തരവുമായ ആക്രമണങ്ങൾ അഴിച്ചുവിടുകയാണ്.
ഫാസിസ്റ്റ് ആക്രമണങ്ങൾക്ക് ശക്തികൂട്ടുന്നു
മൂന്ന് പതിറ്റാണ്ടുകൾക്ക് മുമ്പ് അയോധ്യാ പ്രക്ഷോഭത്തിന്റെ നാളുകൾ മുതൽ ഈ സാഹചര്യം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നത് നാം കണ്ടു. 2002-ലെ ഗുജറാത്ത് വംശഹത്യയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ വ്യാപകമായ പ്രചാരം കൈവരിച്ച വർഗീയ ഫാസിസം എന്ന പദപ്രയോഗം പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥ വളരുന്നതിന്റെ കൃത്യമായ സൂചനയോ മുൻകൂർ മുന്നറിയിപ്പോ ആയി ബാബറി മസ്ജിദ് തകർത്ത സംഭവത്തെ നാം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. ഫാസിസത്തിന്റെ മറ്റൊരു അവ്യക്തമായ അടയാളം വെളിപ്പെടുത്തിയത് നരേന്ദ്ര മോദിയെ ഇന്ത്യയുടെ പ്രധാനമന്ത്രിയാക്കാനുള്ള കോർപ്പറേറ്റ് മുറവിളിയാണ് - പരമോന്നത നേതാവിന് കോർപ്പറേറ്റ്കളുടെ ഭാഗത്തുനിന്ന് വിശ്വസ്തമായ പിന്തുണ. ഇന്ത്യൻ ഫാസിസത്തിന്റെ മറ്റ് സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾ 2014 മുതൽ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന വേഗത്തിലും തീവ്രതയിലും ഉയർന്നുവരുന്നു.
ഭരണ നിർവ്വഹണവിഭാഗം അഥവാ എക്സിക്യൂട്ടീവിന്റെ സമ്പൂർണ്ണ ആധിപത്യം സ്ഥാപിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി എക്സിക്യൂട്ടീവ്, ലെജിസ്ലേറ്റീവ്, ജുഡീഷ്യറി എന്നീ വിഭാഗങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള സ്ഥാപനപരമായ അധികാര വിഭജനത്തെ അട്ടിമറിക്കുകയും അസാധുവാക്കുകയും ചെയ്യുന്നതോടൊപ്പം , ഭരണകൂട പിന്തുണയോടെ ഭരണകൂടബാഹ്യ ശക്തികളെ കെട്ടഴിച്ചുവിട്ട് പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന മുസ്ലീം വിരുദ്ധത ഇന്ത്യൻ ഫാസിസത്തിന്റെ . സവിശേഷതയാണ്, അതുപോലെ തെരുവ് ആക്രമണങ്ങളും തീവ്രമായ ജാതി-ലിംഗ അതിക്രമങ്ങളും നശീകരണ പ്രവർത്തനങ്ങളും . സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ ഫെഡറൽ അധികാരങ്ങളെ ബുൾഡോസർ കൊണ്ടെന്നപോലെ ഇടിച്ചു നിരത്തുന്ന അധികാരത്തിന്റെ സമ്പൂർണ കേന്ദ്രീകരണമാണെന്നതിനു പുറമേ , കുറച്ച് കൈകളിൽ ഭയാനകമായ തോതിൽ സമ്പത്ത് കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും ഭരണകൂട പിന്തുണയോടെ കോർപ്പറേറ്റ് കൊള്ള നടപ്പാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. സംഘപരിവർ ബ്രിഗേഡിന്റെ സ്വന്തം ഐടി സെൽ ഉപയോഗിച്ചും, ഗോദി മീഡിയ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു യഥാർത്ഥ വിധേയ മാദ്ധ്യമശൃംഖലയാക്കി മുഖ്യധാരാ മാധ്യമങ്ങളെ പരിവർത്തിപ്പിച്ചും , വസ്തുതകൾ വളച്ചൊടിച്ചും നുണപ്രചാരണങ്ങളിലൂടെ ജനങ്ങളെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിച്ചും പൗരസമൂഹത്തിന്റെ സമ്മതം വ്യാപകമായ തോതിൽ നേടിയെടുക്കാൻ സാധ്യമായ എല്ലാ വിധത്തിലും ശ്രമിക്കുകയാണ്. ഡ്രക്കോണിയൻ നിയമങ്ങൾ വിയോജിപ്പുകളെ നിശ്ശബ്ദമാക്കുന്നതിനും ചോദ്യം ചെയ്യുന്നവരെ പീഡിപ്പിക്കുന്നതിനുമായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. നീതിയുടെയും നിയമവാഴ്ചയുടെയും അടിസ്ഥാന തത്വങ്ങളെ നശിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ജനങ്ങളെ ഭീതിയുടെയും ഭരണകൂട ഭീകരതയുടെയും അന്തരീക്ഷത്തിൽ നിർത്തുന്നു. രാജവാഴ്ചയിലോ കൊളോണിയൽ ഭരണത്തിലോ സംഭവിക്കുന്നതുപോലെ, അധികാരങ്ങളെല്ലാം എടുത്ത് മാറ്റപ്പെട്ട പ്രജകൾ ആയിട്ടാണ് പൗരന്മാരെ ഭരണകൂടം പരിഗണിക്കുന്നത്.
ഇന്ത്യൻ ഫാസിസത്തിന്റെ ചാലകശക്തിയായി ആർഎസ്എസ്
മോദി ഭരണത്തെ കേവലം സ്വേച്ഛാധിപത്യമെന്നതിലേറെ ഫാസിസ്റ്റ് ഭരണമാക്കി മാറ്റുന്നതിന്റെ കാതലായ വശം, മേൽപ്പറഞ്ഞ പുതിയ അവസ്ഥ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിലും ആസൂത്രണം ചെയ്യുന്നതിലും ആർഎസ്എസ് വഹിച്ച പങ്കാണ്. ഇറ്റലിയിലെ മുസ്സോളിനിവാഴ്ചയുടെ രൂപത്തിൽ ലോകം കണ്ട ആദ്യത്തെ ഫാസിസ്റ്റ് ഭരണകൂടത്തിൽ നിന്നും , പിന്നീട് നാസി ജർമ്മനിയിലെ ഹിറ്റ്‌ലറുടെ സമ്പൂർണ ഫാസിസ്റ്റ് പദ്ധതിയിൽ നിന്നും പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ടാണ് 1925-ൽ ആർഎസ്എസ് രൂപം കൊണ്ടത് . ഹിന്ദു ദേശീയത അല്ലെങ്കിൽ ഹിന്ദുത്വ എന്ന് സവർക്കർ വിശേഷിപ്പിച്ചതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ ഇന്ത്യയെ ഒരു ഹിന്ദുരാഷ്ട്രമായി നിർവചിക്കാൻ വേണ്ടി ഇന്ത്യയുടെ ഭൂതകാലത്തിൽ നിന്നുള്ള ഏറ്റവും പിന്തിരിപ്പൻ സാമൂഹിക സാംസ്കാരിക പൈതൃകത്തെയാണ് അവർ ആദർശവൽക്കരിച്ചതും,ഉയർത്തിക്കാട്ടിയതും. പ്രത്യേകിച്ച് ബ്രാഹ്മണിക്കൽ ജാതിവ്യവസ്ഥയും പുരുഷാധിപത്യവും മുസ്ലീം വിരുദ്ധതയും സവർക്കർ നിർ വചിച്ച ഹിന്ദുരാഷ്ട്രമാതൃകയുടെ മുഖമുദ്രകൾ ആയി.
അധികാരത്തിലേക്കുള്ള ആദ്യകാല കയറ്റങ്ങൾക്ക്ശേഷം മുസ്സോളിനിയും ഹിറ്റ്‌ലറും രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിൽ തുടച്ചുനീക്കപ്പെട്ടു. എന്നാൽ, ഇന്ത്യയിലെ ഫാസിസ്റ്റുകൾക്ക് കേന്ദ്രത്തിൽ അധികാരത്തിലെത്താൻ ദീർഘകാലം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു. ഹിറ്റ്‌ലറുടെ കാലഘട്ടത്തിലെ തീവ്രദേശീയവാദ പ്രത്യയശാസ്ത്രം, ആൾക്കൂട്ടങ്ങളെ സംഘടിപ്പിക്കുന്ന വിദ്യ , വംശഹത്യാ പദ്ധതി, ഇവയിൽനിന്നും പഠിച്ച പാഠങ്ങൾ ആയുധമാക്കിയും അതിനെ ഡിജിറ്റൽ കാലഘട്ടത്തിലെ വിപുലമായ നിരീക്ഷണ-നിയന്ത്രണോപാധികളുമായി കൂട്ടിയിണക്കിയും കൂടുതൽ കരുത്താർജ്ജിച്ച
ഇന്ത്യൻ ഫാസിസം ഇന്ന് ആഭ്യന്തര പിന്തുണയും ആഗോള അംഗീകാരവും ഉറപ്പാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിൽ ഏറ്റവും അനുഭവസമ്പത്തുള്ള ഒരു ഫാസിസ്റ്റ് ഭരണകൂടത്തെയാണ് ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യൻ വിപണിയിലേക്കുള്ള ആഗോള ആകർഷണം, ആഗോള കോർപ്പറേറ്റ് മൂലധനവുമായുള്ള ഇന്ത്യയുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ഉൽഗ്രഥനം, യുഎസിന്റെയും ഇസ്രായേലിന്റെയും അടുത്ത സഖ്യകക്ഷിയെന്ന നിലയിലുള്ള ഇന്ത്യയുടെ തന്ത്രപരമായ സ്ഥാനം, എന്നിവ സാധിച്ചെടുക്കാൻവേണ്ടി , സവർണ്ണ ഹിന്ദു തീവ്രദേശീയതയെ അമേരിക്കൻ അനുകൂല വിദേശ നയവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാൻ അതിനു കഴിവുണ്ട് .
തീർച്ചയായും, ഇന്ത്യ ബ്രിക്‌സിന്റേയും (BRICS -ബ്രസീൽ,റഷ്യ, ഇന്ത്യ ,ചൈന ,ദക്ഷിണാഫ്രിക്ക എന്നീ രാജ്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെട്ട സാമ്പത്തിക സഖ്യം) ,ഷാങ്ഹായ് കോ-ഓപ്പറേഷൻ ഓർഗനൈസേഷന്റെയും ഭാഗമാണ്, അവിടെ റഷ്യയുമായും ചൈനയുമായും ഒരു വേദി പങ്കിടുന്നു, യുഎസ് നേതൃത്വത്തിലുള്ള പാശ്ചാത്യരാജ്യങ്ങളുടെ സ്വാധീനത്തിൽനിന്നും ഉള്ള അകലവും സ്വയം നിർണ്ണയാധികാരവും നിലനിർത്താൻ വേണ്ടിയാണ് അതുകൊണ്ട് ഉദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നത്. അതേ സമയം, ട്രംപ്, നെതന്യാഹു, ബോറിസ് ജോൺസൺ തുടങ്ങിയ നേതാക്കളുമായി വ്യക്തിപരമായി ഇണക്കത്തിൽ പോകാൻ മോദി ആഗ്രഹിക്കുന്നുവെന്നത് മോദി സർക്കാരിന്റെ വിദേശനായതിന്റെ യഥാർത്ഥ ദിശയും ഊന്നലും എങ്ങോട്ടെന്നതിന്റെ സൂചനയാണ് . മേൽപ്പറഞ്ഞ മൂവരും ഇപ്പോൾ അധികാരത്തിന് പുറത്താണ് എന്നത് വേറെ കാര്യം.
2002-ലെ ഗുജറാത്ത് വംശഹത്യയ്ക്ക് ശേഷം വളരെക്കാലം മോദിക്ക് ഗുജറാത്ത് മുഖ്യമന്ത്രി എന്ന നിലയിൽ യുഎസും യുകെയും ഉൾപ്പെടെയുള്ള പാശ്ചാത്യ ലോകത്തെ നിരവധി രാജ്യങ്ങൾ വിസ നിഷേധിച്ചു. എന്നാൽ, ആഗോള രാഷ്ട്രീയത്തിൽ വലതുപക്ഷ സ്വേച്ഛാധിപത്യത്തിന്റെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന പ്രഭാവം നിമിത്തം യുഎസ് നേതൃത്വത്തിലുള്ള പാശ്ചാത്യ ലോകത്തിൽ നിന്ന് പ്രധാനമന്ത്രിയെന്ന നിലയിൽ മോദിക്ക് ശക്തമായ പിന്തുണ ലഭിച്ചുവെന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്. ട്രംപിന് പ്രസിഡന്റ് സ്ഥാനം നഷ്ടപ്പെട്ട അവസ്ഥയെയും, ട്രംപുമായുള്ള മോദിയുടെ പ്രത്യേക ബന്ധത്തെയും മറികടക്കുന്നതാണ് ഈ പിന്തുണ.
ഹിന്ദു രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ദീർഘകാല ഫാസിസ്റ്റ് രൂപരേഖ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കുന്നതിൽ ആർഎസ്എസിന്റെയും അതിന്റെ വിപുലമായ ശൃംഖലയുടെയും ആക്രമണാത്മക പങ്ക്, ഭരണകൂട സ്ഥാപനങ്ങളുടെ അട്ടിമറി, ഭരണകൂട രക്ഷാകർതൃത്വത്തോടും ശിക്ഷാനടപടികളില്ലാതെ വംശഹത്യ നടത്തുന്ന നോൺ-സ്റ്റേറ്റ് അഭിനേതാക്കളുടെ ആസൂത്രിത ഉപയോഗം, വിശ്വസ്തമായ കോർപ്പറേറ്റ് പിന്തുണ, തന്ത്രപരമായ സാമ്രാജ്യത്വ പിന്തുണ എന്നിവയാണ് നാല്. മോഡി ഭരണം സംഘത്തിന്റെ ഫാസിസ്റ്റ് അജണ്ടയെ അതിവേഗം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്ന പ്രധാന സഹായങ്ങൾ. 'കോൺഗ്രസ്-മുക്ത് ഭാരത്' അല്ലെങ്കിൽ കോൺഗ്രസ് മുക്ത ഭാരതം എന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി 2014-ൽ അധികാരത്തിലെത്തിയ ബി.ജെ.പി ഇപ്പോൾ ആസൂത്രിതമായി ഇന്ത്യയെ വിയോജിപ്പില്ലാത്ത ജനാധിപത്യമാക്കി മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. അടുത്ത അമ്പത് വർഷത്തേക്ക് ഇന്ത്യ ഭരിക്കാൻ ബിജെപി ഇവിടെയുണ്ടെന്ന് ആഭ്യന്തര മന്ത്രി അമിത് ഷാ വീമ്പിളക്കുമ്പോൾ രാജ്യത്ത് അവശേഷിക്കുന്ന ഒരേയൊരു പാർട്ടി ഉടൻ തന്നെ ബിജെപിയായിരിക്കുമെന്ന് ബിജെപി അധ്യക്ഷൻ പറയുന്നു.
ഹിന്ദു രാഷ്ട്രത്തിന്റെ ദീർഘകാല ഫാസിസ്റ്റ് രൂപരേഖ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കുന്നതിൽ ആർഎസ്എസിന്റെയും അതിന്റെ വിപുലമായ ശൃംഖലയുടെയും ആക്രമണാത്മക പങ്ക് , ഭരണകൂട സ്ഥാപനങ്ങളുടെ അട്ടിമറി, ഭരണകൂട രക്ഷാകർതൃത്വത്തോടേയും ഒരു നിയമത്തേയും പേടിക്കാനില്ലാതെയും വംശഹത്യ നടത്തുന്ന ഭരണകൂട ബാഹ്യശക്തികളെ ആസൂത്രിതമായി ഉപയോഗിക്കൽ , കോർപ്പറേറ്റ്കളുടെ വിശ്വസ്തമായ പിന്തുണ, സാമ്രാജ്യത്വശക്തികളുടെ തന്ത്രപരമായ പിന്തുണ , എന്നിവയാണ് സംഘപരിവാറിന്റെ ഫാസിസ്റ്റ് അജണ്ടയെ അതിവേഗം മുന്നോട്ട് കൊണ്ടുപോകുന്ന തിന് മോദി ഭരണത്തെ തുണയ്ക്കുന്ന നാല് പ്രധാന ഘടകങ്ങൾ. കോൺഗ്രസ് മുക്ത ഭാരതം എന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി 2014-ൽ അധികാരത്തിലെത്തിയ ബി.ജെ.പി ഇപ്പോൾ ആസൂത്രിതമായി ശ്രമിക്കുന്നത് "പ്രതിപക്ഷമില്ലാത്ത ജനാധിപത്യ"മാക്കി ഇന്ത്യയെ മാറ്റാൻ ആണ്. . അടുത്ത അമ്പത് വർഷത്തേക്ക് ഇന്ത്യ ഭരിക്കാൻ ബിജെപി ഇവിടെയുണ്ടെന്ന് ആഭ്യന്തര മന്ത്രി അമിത് ഷാ വീമ്പിളക്കുമ്പോൾ, രാജ്യത്ത് അവശേഷിക്കുന്ന ഒരേയൊരു പാർട്ടി ബിജെപിയായിരിക്കുമെന്ന നില ഉടനെ ഉണ്ടാക്കും എന്നാണ് ബിജെപി അധ്യക്ഷൻ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് .
ഫാസിസ്റ്റ് വിരുദ്ധ പ്രതിരോധത്തിൽ കമ്യൂണിസ്റ്റ്കാരുടെ പങ്ക്.
ഫാസിസ്റ്റ് വിപത്തിനെതിരെ ഇന്ത്യ തീർച്ചയായും ഉണർന്നു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.ഇന്ത്യൻ ജനതയുടെ വിവിധ വിഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് ശ്രദ്ധേയമായ മുന്നേറ്റങ്ങൾ സമീപവർഷങ്ങളിൽ ദൃശ്യമായിട്ടുണ്ട്. സ്ഥാപനപരമായ ഒരു കൊലപാതകമായ രോഹിത് വെമുലയുടെ ആത്മഹത്യയുടെ സന്ദർഭത്തിലുടലെടുത്ത വിദ്യാർത്ഥി മുന്നേറ്റം, ഗുജറാത്തിലെ ഉനയിലെ ദളിത് വിരുദ്ധ അക്രമത്തിനെത്തുടർന്നു വന്ന പുതിയ ദളിത് മുന്നേറ്റം, പക്ഷപാതപരവും ഭിന്നിപ്പിക്കുന്നതുമായ പൗരത്വ നിയമ ഭേദഗതിക്കെതിരെ മുസ്ലീം സ്ത്രീകൾ നയിച്ച ഷഹീൻ ബാഗ് പ്രക്ഷോഭം, ഇന്ത്യൻ കാർഷികരംഗം പൂർണമായും കോർപ്പറേറ്റ്കൾക്ക് കൊടുക്കാൻ വേണ്ടി ഉണ്ടാക്കിയ മൂന്നു കൃഷി നിയമങ്ങൾക്കെതിരെ കർഷകർ നടത്തിയ ഒരു വർഷം നീണ്ട ചരിത്രപരമായ പ്രക്ഷോഭം ( ഇതിനൊടുവിൽ മോദി സർക്കാർ നിയമങ്ങൾ പിൻവലിക്കേണ്ടി വന്നു) -ഇവയിലെല്ലാം നമ്മൾ കണ്ടത് വിദ്വേഷത്തെയും അടിച്ചമർത്തലിനെയും ഭയത്തെയും മറികടക്കുന്ന ശക്തവും നിശ്ചയദാർഢ്യമുളളതുമായ പ്രതിഷേധങ്ങളുടെ പരമ്പരയായിരുന്നു.
ജനങ്ങളുടെ പ്രതിഷേധവും ഫെഡറലിസത്തിനെതിരെയുള്ള ഫാഷിസ്റ്റ് തേർവാഴ്ചയും പ്രതിപക്ഷത്തിനെതിരെയുള്ള കടന്നാക്രമണവും ചേർന്ന് പ്രതിപക്ഷ ഐക്യത്തിനും ബലത്തിനും കൂടുതൽ ഊർജസ്വലത നൽകിയിട്ടുണ്ട്. എന്നാലും, പ്രതിപക്ഷത്തെ ഗണ്യമായ ചില വിഭാഗങ്ങൾ ആറെസ്സെസ്സിൻ്റെ വിദ്വേഷഭരിതവും ഹിംസാത്മകവുമായ പ്രവൃത്തികൾക്കെതിരെ ഉറച്ച നിലപാടെടുക്കുന്നതിന് പകരം , കേവലം മോദി സർക്കാരിനോടുള്ള എതിർപ്പിൽ ഒതുങ്ങുകയാണ്. അവിടെയും ഭരണകൂട അടിച്ചമർത്തലിൻ്റെയും പൗരന്മാരുടെ രാഷ്ട്രീയ സ്വാതന്ത്ര്യനിഷേധത്തിൻ്റെയും സ്വകാര്യവത്കരണത്തിൽനിന്നു ജനക്ഷേമത്തിലേക്ക് നയങ്ങളുടെ ദിശ മാറേണ്ടതിൻ്റെ ആവശ്യകതയുടെയും പ്രശ്നങ്ങൾ ഏറെയും അവഗണിക്കപ്പെടുകയാണ്.
ഇവിടെയാണ് ഏറ്റവും നിശ്ചയദാർഢ്യവും സമഗ്രവും സുസ്ഥിരവുമായ ചെറുത്തുനിൽപ്പിലൂടെയും നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന പോരാട്ടത്തിലൂടെയും ഫാസിസത്തെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ വിപ്ലവ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകൾ തങ്ങളുടെ പങ്ക് നിർ വഹിക്കാനുള്ളത് . ഫാസിസ്റ്റ് ശക്തികളെ അധികാരത്തിൽനിന്ന് പുറത്താക്കാൻ പാർലമെന്ററി പ്രതിപക്ഷ പാളയത്തിൽ ഐക്യവും ഊർജസ്വലതയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് വേണ്ടി മണ്ണിൽ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ കെട്ടിപ്പടുക്കാനും നിലനിർത്താനും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാർ അവരുടെ പങ്ക് വഹിക്കേണ്ടതുണ്ട് . ഫാസിസ്റ്റ് ശക്തികൾ ഇതിനകം നേടിയെടുത്ത ശക്തിയും, ഇന്ത്യയുടെ ജനാധിപത്യത്തിനും പുരോഗതിക്കും അവർ ഇതിനകം വരുത്തിയ നാശനഷ്ടങ്ങളും കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, ജനാധിപത്യ ശക്തികൾക്ക് ഏറെ ദൂരം സഞ്ചരിക്കേണ്ടതുണ്ട് എന്ന കാര്യം വ്യക്തമാണ് . അംബേദ്കർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയതുപോലെ , ഇന്ത്യ നേരിടുന്ന ഏറ്റവും വലിയ വിപത്തായി ഹിന്ദുരാഷ്ട്രത്തെ നാം കാണുന്നുവെങ്കിൽ, നമ്മുടെ പ്രതികരണം രക്ഷാപ്രവർത്തനത്തിന്റെയും ദുരിതാശ്വാസത്തിന്റെയും അടിയന്തര ദുരന്തനിവാരണ സമീപനത്തിൽ പരിമിതപ്പെടുത്താൻ കഴിയില്ല, അത് ഒരു സമ്പൂർണ്ണ പുനർനിർമ്മാണത്തിന്റെ വെല്ലുവിളിയായി ഏറ്റെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്
അഗാധമായ ഉൾക്കാഴ്ചയോടെയാണ് അംബേദ്കർ ഇന്ത്യയുടെ ഭരണഘടനാ യാത്രയുടെ വൈരുദ്ധ്യങ്ങളിലേക്ക് വിരൽചൂണ്ടിയിരുന്നത് - വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവുമായ അസമത്വത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ സുസ്ഥിരതയുടെ അഭാവം കൂടുതൽ പ്രകടമാവുന്നതും, വോട്ടവകാശത്തിലെ കേവല സമത്വം അപ്രസക്തമാവുന്നതും ആയ ഒരു സ്ഥിതിവിശേഷമാണ് അത്. ഇന്ത്യയുടെ ഭരണഘടനാപരമായ ജനാധിപത്യവും ഇന്ത്യൻ മണ്ണിന്റെ അടിസ്ഥാനപരമായ ജനാധിപത്യവിരുദ്ധതയും തമ്മിലുള്ള വൈരുദ്ധ്യം അംബേദ്കർ എടുത്തുപറഞ്ഞു. . ഫാസിസത്തിനുള്ള ഉത്തരം ജനാധിപത്യത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്തുന്നതിലും ആഴത്തിലാക്കുന്നതിലുമാണ്. അതിനെ അതിന്റെ ആന്തരിക വൈരുദ്ധ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിക്കണമെങ്കിൽ ജനാധിപത്യം കൂടുതൽ സമഗ്രവും സ്ഥിരതയുള്ളതുമാക്കുകയും സാമൂഹിക ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ മേഖലകളിലേക്കും അതിനെ വ്യാപിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട് . ചരിത്രപരമായി, ഇത് സോഷ്യലിസത്തിന്റെ വാഗ്ദാനമായിരുന്നു, സോഷ്യലിസ്റ്റ് സ്വപ്നത്തെ ചെറുക്കുന്നതിനും തകർക്കുന്നതിനുമായി ഇറ്റലിയിൽ നൂറു വർഷം മുമ്പ് ഫാസിസം ഉയർന്നുവന്നു. ഇന്ത്യയെ പരമാധികാര സോഷ്യലിസ്റ്റ് മതേതര ജനാധിപത്യ റിപ്പബ്ലിക് എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച ഭരണഘടനാ ദർശനവും പ്രഖ്യാപനവും ഫലത്തിൽ യാഥാർത്ഥ്യമാക്കി മാറ്റുമ്പോൾ മാത്രമേ ഇന്ന് ഇന്ത്യയിൽ വളരുന്ന ഫാസിസ്റ്റ് ആക്രമണത്തിന് യഥാർത്ഥ ഉത്തരം ആകൂ .
സാർവ്വദേശീയ സന്ദർഭം : ആഴമേറുന്ന പ്രതിസന്ധി, സ്വേച്ഛാധിപത്യം, യുദ്ധം
ഇതിനകം സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ, ലോകമെമ്പാടുമുള്ള തീവ്ര വലതുപക്ഷ ശക്തികളുടെ ഉയർച്ചയുടെ അനുകൂലമായ ആഗോള അന്തരീക്ഷത്തിലാണ് ഇന്ത്യയിലെ ഈ ഫാസിസ്റ്റ് ആക്രമണം തീവ്രമാകുന്നത്. വലതുപക്ഷത്തിന്റെ ഈ ഉയർച്ചയെ സഹായിക്കുന്നത് ആഗോള മുതലാളിത്തത്തിന്റെ നീണ്ടുനിൽക്കുന്നതും ആഴത്തിലുള്ളതുമായ സാമ്പത്തിക തകർച്ചയുടെ നിലവിലെ ഘട്ടമാണ്, കോവിഡ് 19 മഹാമാരി മൂലമുണ്ടായ വൻ തകർച്ചയാണ് ഇത് . 2022 ഫെബ്രുവരി മുതൽ, യുക്രെയ്നിലെ റഷ്യൻ അധിനിവേശത്തെത്തുടർന്ന് യൂറോപ്പിൽ ഗുരുതരമായ തോതിലുള്ള യുദ്ധത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്ന സംഘർഷങ്ങളുടെ വ്യാപനവും നമ്മൾ കാണുന്നു. സൗദി അറേബ്യയും ഇസ്രായേലും യഥാക്രമം യമനും പലസ്തീനും നശിപ്പിക്കുന്നത് തുടരുകയാണ്. ചൈനയെ വളയാനും ആക്രമണ ലക്ഷ്യമാക്കാനുമുള്ള പുതിയ വഴികൾ തേടുന്നത് യുഎസ് തുടരുകയാണ്. യുക്രൈനിൽ അധിനിവേശയുദ്ധം നടത്തുന്ന റഷ്യയെ സിപിഐ(എംഎൽ) ശക്തമായി അപലപിച്ചു. യുക്രെയിനിന്റെ പരമാധികാരം പുനഃസ്ഥാപിക്കണം എന്നും യുദ്ധം അവസാനിപ്പിച്ച് സമാധാനം ഉറപ്പുവരുത്തണമെന്നും ഞങ്ങൾ ആവശ്യപ്പെട്ടു. യുക്രെയ്‌നെ അടിസ്ഥാനപരമായി റഷ്യൻ പ്രദേശത്തിന്റെയും സംസ്‌കാരത്തിന്റെയും അവിഭാജ്യഘടകമായി കാണുകയും, യുക്രെയ്‌നിന്റെ പരമാധികാര അസ്തിത്വത്തെ ലെനിന്റെ 'തെറ്റ്' എന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ച് റദ്ദാക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന റഷ്യൻ ഷോവിനിസത്തെയും യുറേഷ്യനിസ്റ്റ് വിസ്താരവാദത്തെയും ഞങ്ങൾ അപലപിച്ചു.
നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന യുദ്ധത്തിന്റെ ന്യായീകരണമായി നാറ്റോയുടെ കിഴക്കോട്ടുള്ള വിപുലീകരണം എന്ന ആപത്തിനെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന റഷ്യൻ ഭാഷ്യം ഞങ്ങൾ അംഗീകരിക്കുന്നില്ല. എന്നിരുന്നാലും, യുക്രെയ്‌നും റഷ്യയും യുദ്ധത്തിൽ രക്തം വാർക്കുകയും ലോകത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും അതിനു കനത്ത വില നൽകേണ്ടിവരുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, യുദ്ധത്തിൽ നേരിട്ടുള്ള പങ്കാളിത്തമില്ലാതെ യുഎസിന് ഏറ്റവും കൂടുതൽ പ്രയോജനം ലഭിക്കുന്നു എന്ന വസ്തുത കാണാതിരിക്കാനാവില്ല. ചരിത്രപരമായി, ശീതയുദ്ധകാലത്തും സോവിയറ്റ് യൂണിയന് ശേഷമുള്ള കാലഘട്ടങ്ങളിലും അതിന്റെ ഭൗമരാഷ്ട്രീയവും സൈനികവുമായ ആധിപത്യം നിലനിർത്താൻ നാറ്റോയെ ഒരു ആയുധമായി യു എസ് ഉപയോഗിക്കുന്നു. സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെയും വാർസോ ഉടമ്പടിയുടെയും തകർച്ചയ്ക്കും ശിഥിലീകരണത്തിനും ശേഷം നാറ്റോ തുടരുന്നതിന് ഒരു ന്യായീകരണവുമില്ല. എന്നാൽ നാറ്റോയെ പിരിച്ചുവിടുന്നതിനുപകരം, യുഎസ് അതിനെ വിപുലീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി, നാറ്റോ അംഗരാജ്യങ്ങളുടെ എണ്ണം നിലവിൽ 12 ൽ നിന്ന് 30 ആയി ഉയർത്തി. റഷ്യയെയും ചൈനയുമായുള്ള വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന സഹകരണത്തെയും ഉൾക്കൊള്ളാൻ മാത്രമല്ല, സമാന്തര ശക്തിയായി യൂറോപ്പിന്റെ ഉയർച്ചയെ തടസ്സപ്പെടുത്താനും കൂടിയാണ് ഈ വിപുലീകരണം. ഉക്രെയ്നെ അതിന്റെ പരമാധികാരം സംരക്ഷിക്കാൻ സഹായിക്കുമെന്ന് അവകാശപ്പെടുമ്പോഴും, യുഎസും കോർപ്പറേറ്റ് മൂലധനവും വൻതോതിൽ ഭൂമി, സർക്കാർ ഉടമസ്ഥതയിലുള്ള സംരംഭങ്ങൾ, വ്യവസായങ്ങൾ എന്നിവ കോർപ്പറേറ്റുകൾക്ക് കൈമാറിക്കൊണ്ട് ഉക്രേനിയൻ സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയെ ഫലപ്രദമായി കോളനിവൽക്കരിക്കുന്ന തിരക്കിലാണ്. തൊഴിൽനിയമങ്ങൾ റദ്ദാക്കൽ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഉദാരവൽക്കരണ നടപടികളുടെ അകമ്പടിയോടെ പ്രസിഡന്റ് സെലെൻസ്‌കി ന്യൂയോർക്ക് സ്റ്റോക്ക് എക്‌സ്‌ചേഞ്ചിൽ 'അഡ്വാന്റേജ് ഉക്രെയ്ൻ' എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഈ വൻ വിൽപ്പന കാമ്പെയ്‌ൻ ആരംഭിച്ചു.
ഇസ്‌ലാമോഫോബിയ മുഖ്യ അംശമായ 'ഓപ്പറേഷൻ എൻഡ്യൂറിംഗ് ഫ്രീഡം' അല്ലെങ്കിൽ ഭീകരതയ്‌ക്കെതിരായ ആഗോള യുദ്ധം എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന യു എസ് മുൻകൈയ്യിലുള്ള നീക്കങ്ങൾ ശേഷം, യുഎസ് അനുകൂല സൈദ്ധാന്തികരുടെയും പ്രചാരകരുടെയും വിഭാഗങ്ങൾ റഷ്യ-ചൈന കൂട്ടുകെട്ടിനെ രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തിലെ ജർമ്മനി-ഇറ്റലി-ജപ്പാൻ അച്ചുതണ്ടിനെപ്പോലെ ലോകത്തിലെ പുതിയ ഫാസിസ്റ്റ് അപകടമായി ചിത്രീകരിച്ചുകൊണ്ട് , ശീതയുദ്ധ കാലഘട്ടത്തിലെ അന്തരീക്ഷം പുനഃസൃഷ്ടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ് . യുഎസ് നേതൃത്വത്തിലുള്ള ആഗോള സഖ്യത്തിനനുകൂലമായി ഇങ്ങനെ വാദങ്ങൾ ഉന്നയിക്കുന്നവർ , "ജനാധിപത്യത്തിന്റെ കയറ്റുമതി "നടത്തുന്ന അമേരിക്കൻ സാമ്രാജ്യത്വയുദ്ധങ്ങളുടെ രക്തപങ്കിലമായ ചരിത്രാനുഭവം ലോകം മറന്നുകഴിഞ്ഞുവെന്ന് വിചാരിക്കുന്നുണ്ടാവും.
സാമ്രാജ്യത്വ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ തുടരുന്നതിനെ വെള്ളപൂശാനും ഏകധ്രുവലോകത്ത് സവിശേഷമായ ആധിപത്യത്തിന്റെ മാതൃക ശക്തിപ്പെടുത്താനുമാണ് പ്രതിസന്ധിയിലായതും അധഃപതനോന്മുഖവുമായ യുഎസ് ശ്രമിക്കുന്നത് ,
അമേരിക്കൻ ഏകധ്രുവത്വത്തിന് മേലുള്ള ഒരു ബഹുധ്രുവലോകം
മേധാവിത്വത്തിന് വേണ്ടി പരസ്പരം മത്സരിക്കുന്ന ആഗോള ശക്തികളുടെ ആന്തരിക സ്വഭാവം ഏതുതരത്തിലായിരുന്നാലും , ലോകമെമ്പാടുമുള്ള പുരോഗമന ശക്തികളേയും പ്രസ്ഥാനങ്ങളേയും സംബന്ധിച്ചേടത്തോളം നിയോലിബറൽ നയങ്ങളെ പിറകോട്ടടിപ്പിക്കൽ , സാമൂഹിക പരിവർത്തനം, രാഷ്ട്രീയ മുന്നേറ്റം എന്നിവയ്‌ക്കുവേണ്ടിയുള്ള അന്വേഷണത്തിൽ ഒരു ബഹുധ്രുവ ലോകം തീർച്ചയായും കൂടുതൽ പ്രയോജനകരമാണ്. 20-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തിലെ അന്തർ-സാമ്രാജ്യത്വ മത്സരം ഒന്നാം ലോകയുദ്ധം മാത്രമല്ല, സാമ്രാജ്യത്വ ശൃംഖലയെ അതിന്റെ ഏറ്റവും ദുർബലമായ കണ്ണിയിൽ തകർത്ത നവംബർ വിപ്ലവത്തിനും കാരണമായി. കടുത്ത ആന്തരിക വൈകൃതങ്ങളും അപചയങ്ങളും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, ഫാസിസത്തെ കീഴടക്കുന്നതിലും കൊളോണിയൽ വിരുദ്ധ പോരാട്ടങ്ങൾക്കും വിപ്ലവ പ്രസ്ഥാനങ്ങൾക്കും പ്രചോദനകരമായ ഒരു സന്ദേശത്തോടെ രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധം അവസാനിപ്പിക്കുന്നതിലും സോവിയറ്റ് യൂണിയനാണ് വിജയിച്ചത്. തുടർന്നുള്ള ദശാബ്ദങ്ങളിൽ സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ ആഭ്യന്തരമായി സ്തംഭനാവസ്ഥയിലാവുകയും, യുഎസുമായുള്ള നിരന്തരമായ ആയുധ മത്സരത്തിലും വൻ ശക്തിമത്സരത്തിലും കുടുങ്ങിപ്പോകുകയും ചെയ്തപ്പോഴും, അമേരിക്കൻ ആധിപത്യത്തിനെതിരായ പ്രതിരോധശക്തിയെന്ന നിലയിൽ അതിന്റെ അസ്തിത്വം മൂന്നാം ലോകത്തിലെ പല രാജ്യങ്ങളെയും പ്രസ്ഥാനങ്ങളെയും സ്വന്തം വഴി പിന്തുടരാൻ സഹായിച്ചു. സാമ്രാജ്യത്വ നിയന്ത്രണത്തിൽ നിന്നു ആപേക്ഷികമായി സ്വയംഭരണമാർജ്ജിച്ച ബംഗ്ലാദേശിന്റെ വിമോചനം നമ്മുടെ സ്വന്തം അയൽപക്കത്തെ ഒരു പ്രധാന ഉദാഹരണമായിരുന്നു.
സോവിയറ്റ് യൂണിയന്റെയും വാർസോ ഉടമ്പടിയുടെയും തകർച്ചയെത്തുടർന്ന്, യുഎസ് ഏക വൻശക്തിയായി തുടർന്നു, ഒരു കാലഘട്ടത്തിൽ ലോകം ഏകധ്രുവമായി മാറിയതായി കാണപ്പെട്ടു. വലതുപക്ഷ സൈദ്ധാന്തികരുടെ പ്രതിനിധിയായ ഫുകുയാമ ഈ ഘട്ടത്തെ ലിബറൽ ജനാധിപത്യത്തിന്റെ സാർവത്രിക വാഴ്ചയുടെ വിജയാഘോഷം ആയി തന്റെ പുസ്തകമായ 'ദി എൻഡ് ഓഫ് ഹിസ്റ്ററി ആൻഡ് ദി ലാസ്റ്റ് മാൻ' ൽ വിശേഷിപ്പിച്ചു. മറുവശത്ത്, സാമുവൽ ഹണ്ടിംഗ്ടൺ യുഎസിന്റെ പുതിയ 'ശത്രു'വിന്റെ ആവശ്യകത അംഗീകരിക്കുകയും, ശീതയുദ്ധകാല ഘട്ടത്തിലെ യാഥാർത്ഥ്യമായ 'പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളുടെ ഏറ്റുമുട്ടലിന്റെ' സ്ഥാനത്ത് 'നാഗരികതകളുടെ ഏറ്റുമുട്ടൽ' എന്ന് പുതിയ യുഗത്തെ വിശേഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. യുഎസിനെയും യുഎസ് നേതൃത്വത്തിലുള്ള പടിഞ്ഞാറിനെയും കേന്ദ്രത്തിൽ നിർത്തിക്കൊണ്ട് ഹണ്ടിംഗ്ടൺ തന്റെ നോട്ടത്തിലെ ഭ്രംശ രേഖകൾ വരയ്ക്കുമ്പോൾ, റഷ്യൻ രാഷ്ട്രീയ തത്ത്വചിന്തകനും വിശകലന വിദഗ്ധനുമായ അലക്‌സാണ്ടർ ഡുഗിൻ , പാശ്ചാത്യ ആധിപത്യത്തിനുള്ള ആത്യന്തിക ഉത്തരമായി റഷ്യയെയും യുറേഷ്യയേയും കേന്ദ്രസ്ഥാനത്ത് പ്രതിഷ്ഠിച്ചുള്ള ഒരു ഭാവി കാണുകയായിരുന്നു.
ഇന്ന്, റഷ്യയുടെ ഉക്രെയ്ൻ അധിനിവേശത്തെ 'ചരിത്രത്തിന്റെ അന്ത്യം' എന്ന് ഫുകുയാമ വിളിക്കുമ്പോൾ, തിമോത്തി സ്നൈഡർ, ആനി ആപ്പിൾബോം തുടങ്ങിയ അമേരിക്കൻ ചരിത്രകാരന്മാർ ലോകത്തിലെ ലിബറൽ ജനാധിപത്യ രാജ്യങ്ങളെ അമേരിക്കൻ നേതൃത്വത്തിന് കീഴിൽ ഒന്നിച്ച് ഏകാധിപത്യത്തെയും ഏകാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങളെയും പരാജയപ്പെടുത്താൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു. സൈന്യം ഉൾപ്പെടെ ഏത് മാർഗവും ആവശ്യമാണ്. എന്നാൽ ഇതല്ലേ അമേരിക്ക എല്ലാക്കാലത്തും, പ്രത്യേകിച്ച് യുദ്ധാനന്തര ലോകത്ത് ചെയ്യുന്നതെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്നത്, മാത്രമല്ല ഇത് അർത്ഥമാക്കുന്നത് അനന്തമായ യുദ്ധങ്ങളും , ക്രൂരമായ അധിനിവേശങ്ങളും, ജനങ്ങൾ തെരഞ്ഞെടുത്തവ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഭരണകൂടങ്ങളെ അട്ടിമറിക്കലും മാത്രമല്ല, യുഎസ് സ്പോൺസർ ചെയ്ത അട്ടിമറികളിലൂടെയും. നേരിട്ടുള്ള ആക്രമണത്തിന്റെയും അധിനിവേശത്തിന്റെയും യുദ്ധങ്ങൾ പോലും, പാവ ഭരണാധികാരികളെ സ്ഥാപിക്കുന്നതിനോ സ്വേച്ഛാധിപതികൾക്കും പിന്തിരിപ്പൻ, അടിച്ചമർത്തുന്ന ഭരണകൂടങ്ങൾക്കും വഴിയൊരുക്കാനും. ഇന്തോനേഷ്യയും ചിലിയും മുതൽ ഇറാഖ്, ലിബിയ, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ തുടങ്ങിയ സമീപകാല കേസുകൾ വരെ, 'ജനാധിപത്യത്തിന്റെ കയറ്റുമതി അല്ലെങ്കിൽ പ്രതിരോധം' എന്ന പേരിൽ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള യുഎസ് ഇടപെടലിന്റെ അക്രമവും നാശവും നമ്മൾ കണ്ടു.
അതുകൊണ്ട് സാമ്രാജ്യത്വത്തിന്റെ ചരിത്രത്തെ ഒരു രേഖീയ ആഗോള വിവരണമായോ ലളിതമായ ജനാധിപത്യ-സ്വേച്ഛാധിപത്യ ബൈനറിയായോ ചുരുക്കാനാവില്ല. ഉക്രെയ്ൻ അതിന്റെ പരമാധികാരം വിജയകരമായി സംരക്ഷിക്കണമെന്നും റഷ്യയിലെ ജനങ്ങൾ പുടിൻ ഭരണകൂടത്തിന്റെ പ്രഭുക്കന്മാരേയും ക്രൂരമായ അടിച്ചമർത്തലുകളേയും അതിജീവിക്കണമെന്നും ചൈനയിലെ ജനങ്ങൾക്ക്, അതിലെ ന്യൂനപക്ഷങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ, കൂടുതൽ വലിയ ആഭ്യന്തര ജനാധിപത്യവും സ്വാതന്ത്ര്യവും ലഭിക്കണമെന്നും ഞങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്നാൽ റഷ്യയെയും ചൈനയെയും അടക്കിനിർത്തുക എന്ന അമേരിക്കയുടെ തന്ത്രം ലക്ഷ്യമിടുന്നത് ഈ ലക്ഷ്യങ്ങളല്ല, മറിച്ച് യുഎസ് സാമ്രാജ്യത്വത്തിന്റെ ആഗോള മേധാവിത്വം സുരക്ഷിതമാക്കാനും ലോകത്തെ ബഹുധ്രുവീകരിക്കുന്നതിൽ നിന്ന് തടയാനുമാണ്. ആഗോള മാധ്യമങ്ങളിൽ മറ്റ് സംഘർഷങ്ങളും യുദ്ധങ്ങളും മറയ്ക്കുകയും മായ്‌ക്കുകയും ചെയ്‌തിട്ടും ഇന്ന് ലോകത്ത് നടക്കുന്ന ഒരേയൊരു യുദ്ധം ഉക്രെയ്‌നല്ല. ഒരു യുദ്ധത്തിനുള്ള പരിഹാരം മറ്റൊരു സംഘർഷത്തിൽ സമാധാനവും നീതിയും സ്ഥാപിക്കുന്നതിലേക്ക് നയിക്കില്ല, കാരണം എല്ലാ യുദ്ധങ്ങൾക്കും അതിന്റേതായ കാരണങ്ങളും സന്ദർഭങ്ങളുമുണ്ട്. സമാധാനത്തിന്റെയും നീതിയുടെയും ജനാധിപത്യത്തിന്റെയും ശക്തികൾ ദേശീയ മുൻഗണനയും സാർവ്വ ദേശീയതയോടുള്ള പ്രതിബദ്ധതയും സംയോജിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാ അന്യായമായ അധിനിവേശ യുദ്ധത്തിനും അധിനിവേശത്തിനും ജനാധിപത്യവിരുദ്ധഅടിച്ചമർത്തലിനും നീതി നിഷേധത്തിനും എതിരെ ശബ്ദിക്കേണ്ടിവരും.
ഇത് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരോ അല്ലെങ്കിൽ ഇന്ത്യയിലെ എല്ലാ സ്‌കൂളുകളിലെയും/ധാരകളിലേയും ജനാധിപത്യവാദികളോ ആയവരെ ഇന്ത്യയിലെ ഫാസിസ്റ്റ് വിരുദ്ധ പോരാട്ടത്തിന്റെ പ്രാഥമികവും അവഗണിക്കാനാകാത്തതുമായ ചോദ്യത്തിലേക്ക് തിരികെ കൊണ്ടുവരുന്നു. കമ്മ്യൂണിസം ഒരു സാർവ്വദേശീയ പ്രത്യയശാസ്ത്രവും പ്രസ്ഥാനവും ആയതിനാൽ, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരായ നമുക്ക് തീർച്ചയായും ദേശീയതലത്തിലെ നമ്മുടെ പങ്കുമായി തൊഴിലാളിവർഗ സാർവ്വദേശീയതയുടെ നിലപാടുകളെ കൂട്ടിയിണക്കേണ്ടതുണ്ട് . ഈ സംയോജനം പറയാൻ എളുപ്പമാണ് ; പക്ഷെ, കഴിഞ്ഞ നൂറുവർഷത്തെ ഇന്ത്യയിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ചരിത്രം നോക്കിയാൽ ഇക്കാര്യത്തിൽ തെറ്റുപറ്റുകയോ തളർന്നുപോകുകയോ ചെയ്ത നിരവധി സംഭവങ്ങൾക്ക് പ്രസ്ഥാനം സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഈ വെല്ലുവിളി മനസ്സിലാക്കണമെങ്കിൽ സാർവ്വദേശീയ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ലക്ഷ്യ ങ്ങളിലേക്ക് തിരികെ പോകേണ്ടതുണ്ട്. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള തൊഴിലാളികളെ ഐക്യപ്പെടുത്താനും അന്താരാഷ്ട്രതലത്തിൽ മൂലധനത്തിനെതിരെ പോരാടാനും പരാജയപ്പെടുത്താനും ഉള്ള ആഹ്വാനത്തോടെയാണ് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മാനിഫെസ്റ്റോ അവസാനിക്കുന്നത് . ദേശാതിർത്തികളെ അവഗണിച്ച്‌ എല്ലാ പഴുതുകളിലൂടെയും വികസിക്കുകയും ജീവിതത്തിന്റെ ഓരോ അംശവും ചരക്കാക്കി മാറ്റുന്ന പ്രവണത മൂലധനത്തിൽ അന്തർലീനമാണെന്ന് മാനിഫെസ്റ്റോ അടിവരയിടുന്നു. അതുകൊണ്ട് തൊഴിലാളിവർഗവും ആഗോളതലത്തിൽ ചിന്തിക്കുകയും പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം. അതേ സമയം, എല്ലാ ദേശ-രാഷ്ട്രങ്ങളിലും, തൊഴിലാളിവർഗം മൂലധനത്തെ സ്ഥാനഭ്രഷ്ടമാക്കുകയും രാഷ്ട്രതാൽപ്പര്യങ്ങളും സ്വത്വവും നിർവചിക്കുന്നതിനും സ്വയം രാഷ്ട്രമായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിനുമുള്ള അതിന്റെ അധികാരം ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യണമെന്ന് മാനിഫെസ്റ്റോ അനുശാസിക്കുന്നു . മറ്റൊരു പ്രധാന കാര്യം, ഒരു ദേശത്തിനകത്തെ ഭരണവർഗ്ഗത്തിനെതിരെ തൊഴിലാളിവർഗതിന്നുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെയും അധികാരത്തിന്റെയും പ്രയോഗമാണ് . കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് മാനിഫെസ്റ്റോയുടെ കാതലായ ഈ സങ്കൽപ്പന ത്തിൽ നിന്നാണ് നവംബർ വിപ്ലവത്തിന്റെ വിജയത്തിലൂടെ ദേശീയ അതിർത്തികൾക്കുള്ളിൽ സോഷ്യലിസം കെട്ടിപ്പടുക്കുന്നതിനുള്ള സാധ്യത ആദ്യം യാഥാർത്ഥ്യമായത് .
സോഷ്യലിസ്റ്റ്/കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ദേശീയവും അന്തർദേശീയവുമായ മാനങ്ങളും ചുമതലകളും സമന്വയിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള ഈ വെല്ലുവിളിയുടെ സമ്മർദ്ദങ്ങളും തൊഴിലാളിവർഗത്തിന്റെ സാർവ്വദേശീയ സംഘടനകൾ നേരിട്ടു. ഒന്നാമത്തെ ഇന്റർനാഷണൽ തൊഴിലാളിവർഗ ഐക്യദാർഢ്യത്തിന്റെ സാർവ്വദേശീയസന്ദേശവും ചൈതന്യവും പ്രചരിപ്പിച്ചതോടൊപ്പം തന്നെ അരാജകവാദികളും സോഷ്യലിസ്റ്റുകളും തമ്മിലുള്ള ആദ്യത്തെ സാരമായ പ്രത്യയശാസ്‌ത്രപരമായ വിഭജനത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്തു. സോഷ്യലിസ്റ്റ് ഇന്റർനാഷണൽ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന രണ്ടാമത്തെ ഇന്റർനാഷണൽ, പരസ്പരം മത്സരിക്കുന്ന ദേശീയതകളുടെയും, ആദ്യ സാമ്രാജ്യത്വയുദ്ധത്തിന്റെയും സമ്മർദ്ദത്തിൽ തകരുകയായിരുന്നു . കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് ഇന്റർനാഷണൽ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന മൂന്നാമത്തെ ഇന്റർനാഷണൽ, വിജയകരമായ സോഷ്യലിസ്റ്റ് വിപ്ലവത്തിന്റെ ആവേശം പ്രചരിപ്പിച്ചു, കോളനികളിലും അർദ്ധ കോളനികളിലും ദേശീയ വിമോചന സമരങ്ങൾ മുതൽ ലിബറൽ ജനാധിപത്യ രാജ്യങ്ങളിലെ പാർലമെന്ററി പോരാട്ടങ്ങൾ വരെ വിവിധ സന്ദർഭങ്ങളിൽ വളർന്നുവരുന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തെ വളരാനും രൂപപ്പെടുത്താനും , ഫാസിസത്തിന്റെ രൂപത്തിലുള്ള തീവ്രപ്രതിലോമപരതയ്‌ക്കെതിരായ സമര ങ്ങളേയും സഹായിച്ചു.
ചൈനയിലെയും ഇന്ത്യയിലെയും കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വ്യത്യസ്തമായ അനുഭവങ്ങൾ ദേശീയ സാഹചര്യങ്ങളെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് സർവ്വദേശീയതയ്ക്ക് മുൻഗണന നൽകുന്നതിന്റെ പരിമിതികളും പ്രശ്നങ്ങളും തുറന്നുകാട്ടി. കേന്ദ്ര മാർഗരേഖയ്ക്ക് എതിരായി സ്വന്തം ഗതി രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ചൈനീസ് പ്രസ്ഥാനം വിജയിച്ചപ്പോൾ, ദേശീയ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങളെയും ദേശീയ യാഥാർത്ഥ്യത്തിന്റെ സങ്കീർണ്ണതകളെയും സാർവ്വദേശീയ സാഹചര്യത്തിന്റെ ദിശയുമായി പൊരുത്തപ്പെടുത്തുന്നതിൽ ഇന്ത്യയിലെ പ്രസ്ഥാനം വ്യത്യസ്ത ഘട്ടങ്ങളിൽ പതറി. രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധത്തോടുള്ള കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സമീപനം നാസി ജർമ്മനിയുടെ സോവിയറ്റ് അധിനിവേശത്തെത്തുടർന്ന് സാമ്രാജ്യത്വയുദ്ധത്തിൽ നിന്ന് ജനകീയ യുദ്ധത്തിലേക്ക് നാടകീയമായി മാറിയപ്പോഴാണ് മേൽപ്പറഞ്ഞ പ്രശ്നം കൂടുതൽ വ്യക്തമായത്. ഇന്ത്യയുടെ കൊളോണിയൽ വിരുദ്ധ പോരാട്ടത്തിന്റെ മുന്നേറ്റത്തിന് മുൻതൂക്കം നൽകുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ട ഇന്ത്യൻ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനം വരുത്തിയ അടവുപരമായ പിഴവ് പ്രസ്ഥാനത്തിന് താൽക്കാലിക തിരിച്ചടിയായി. ഞങ്ങളുടെ തന്നെ സി.പി.ഐ.എം.എൽ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ, കാർഷിക-പിന്നാക്ക സമൂഹത്തിൽ ചൈനീസ് വിപ്ലവത്തിന്റെ വിജയത്തിൽ നിന്ന് പ്രചോദനം ഉൾക്കൊണ്ട് ശരിയായ രീതിയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ ശ്രമിച്ചപ്പോൾതന്നെ , ഇന്ത്യൻ യാഥാർത്ഥ്യം കണക്കിലെടുക്കാതെ പാർട്ടിയെയും പ്രസ്ഥാനത്തെയും ചൈനയുടെ വിശ്വസ്ത അനുകരണമായി ഉയർത്തിക്കാട്ടുന്ന മുദ്രാവാക്യങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കാൻ ഇടവന്നതിൽ ഞങ്ങൾക്ക് തെറ്റുപറ്റി.
ഇന്ന് ഇന്ത്യയിലെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് പ്രസ്ഥാനം അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത് ഫാസിസ്റ്റ് ആക്രമണത്തെ പരാജയപ്പെടുത്താൻ പരമാവധി സംഭാവന നൽകാനുള്ള ചരിത്രപരമായ ഉത്തരവാദിത്തമാണ് . ആഴമേറിയതും നീണ്ടുനിൽക്കുന്നതുമായ സാമ്പത്തിക മാന്ദ്യം, സ്വേച്ഛാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങളുടെ ഉയർച്ച, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം നിമിത്തമുള്ള ദുരന്തങ്ങൾ എന്നിവയ്ക്കിടയിൽ എല്ലാ പുരോഗമന ശക്തികളിൽ നിന്നും യോജിച്ച ശക്തമായ പ്രതികരണം അന്താരാഷ്ട്ര സാഹചര്യവും ആവശ്യപ്പെടുന്നു. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള പുരോഗമന ശക്തികൾ എല്ലാ സാമ്രാജ്യത്വ ആക്രമണങ്ങൾക്കും യുദ്ധസന്നാഹങ്ങൾക്കും എതിരെ ഒന്നിക്കേണ്ടതുണ്ട്, അതത് സന്ദർഭങ്ങളിൽ സ്വേച്ഛാധിപത്യ ശക്തികളെ ചെറുക്കുകയും ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിൽ സോഷ്യലിസത്തിനായുള്ള പോരാട്ടം ശക്തമാക്കുകയും വേണം.
