സി ബി ഐ ജഡ്ജി ലോയയുടെ

മരണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അസ്വാസ്ഥ്യ

ജനകമായ ചോദ്യങ്ങൾ

 

നരേന്ദ്രമോദിയുടെ വലംകൈയായ   അമിത് ഷായും ഗുജറാത്തിലെ ഉയർന്ന പോലീസ് ഓഫീസർമാരും കുറ്റാരോപിതരായ  വധക്കേസ് കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന സി ബി ഐ സ്‌പെഷൽ ജഡ്ജി ബ്രിജ് ഗോപാൽ ഹർകിഷൻ ലോയ 2014 നവംബർ 30ന്ന് നാഗ്പൂരിലെ സർക്കാർ അതിഥിമന്ദിരത്തിൽ വച്ചു പെട്ടെന്ന് മരണപ്പെട്ടു-അടുത്ത ഹിയറിങ്ങിന് വെറും രണ്ടാഴ്ച മുമ്പായിരുന്നു ഇത് . 48- വയസ്സുകാരനായ ജസ്റ്റീസ് ലോയയുടെ മരണത്തെത്തുടർന്നു നിയമിതനായ പിൻഗാമി ഒരുമാസത്തിനകം   അമിത്ഷായെ കുറ്റ  വിമുക്തനാക്കി ! ഇതിനു മുമ്പ്, ലോയയുടെ മുൻഗാമിയായിരുന്ന ജഡ്ജി അമിത് ഷായോട് കർശനമായും കോടതിയിൽ ഹാജരാകാൻ നിശ്ചയിച്ച ദിവസത്തിനു  തൊട്ടു തലേ ദിവസം സ്ഥലം മാറ്റപ്പെട്ടിരുന്നു. ഷായോട് അയഞ്ഞ നിലപാടിന് പകരം നിയമപരമായ സൂക്ഷ്മതയും വിട്ടുവീഴ്ചയില്ലായ്മയും  ലോയയും പുലർത്തിയിരുന്നു .

 ജസ്റ്റീസ് ലോയയുടെ മരണശേഷം മൂന്നു വർഷം കഴിഞ്ഞു അദ്ദേഹത്തിൻറെ  കുടുംബം മരണസാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു അസ്വാസ്ഥ്യജനകമായ നിരവധി ചോദ്യങ്ങളുയർത്തിയിരിക്കുന്നു. ലോയ്ക്കു വധഭീഷണികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും സൊഹ്റാബുദ്ദീൻ വധക്കേസിൽ അനുകൂല വിധി പറയാൻ സമ്മർദം ചെലുത്താനായി ബോംബെ ഹൈക്കോടതിയിലെ ചീഫ് ജസ്റ്റീസ് അദ്ദേഹത്തിന് കോഴ വാഗ്ദാനം ചെയ്തിരുന്നെന്നും  അദ്ദേഹത്തിൻറെ സഹോദരി ആരോപിച്ചിട്ടുണ്ട് .
അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തെ ചൂഴ്ന്നുള്ള അനേകം സംശയകരമായ സാഹചര്യങ്ങൾ കുടുംബാംഗങ്ങൾ എടുത്തു പറയുന്നുണ്ട്. നല്ല ആരോഗ്യവാനായിരുന്ന തന്റെ സഹോദരന് ഹൃദയസംബന്ധമായ പ്രശ്നങ്ങളുണ്ടായിരുന്നില്ല  എന്നും , അതുകൊണ്ടുതന്നെ, പെട്ടെന്നുള്ള ഹൃദയാഘാതം മൂലമാണ് അദ്ദേഹം മരിച്ചതെന്നതിൽ സംശയമുണ്ടെന്നും  ഒരു ഡോക്ടർ കൂടിയായ സഹോദരിയും മറ്റു കുടുംബാംഗങ്ങളും പറയുന്നു.  ലോയയുടെ ശരീരം പോസ്റ്റ്  മോർട്ടം കഴിഞ്ഞു ബന്ധുക്കൾക്ക് കൈമാറിയത് വസ്ത്രത്തിൽ രക്തപ്പാടുകളോ ടെയായിരുന്നുവെങ്കിലും പോസ്റ്റ് മോർട്ടം റിപ്പോർട്ട് അത് രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നില്ല. പോസ്റ്റ് മോർട്ടം റിപ്പോർട്ടിന്റെ ഓരോ പേജിലും പരേതന്റെ "പിതൃ ബന്ധത്തിൽപ്പെട്ട   മുറ സഹോദരൻ(paternal cousin )" എന്ന നിലക്ക് ഒപ്പിട്ട നാഗ്പൂർ സ്വദേശിയെ ക്കുറിച്ചു ബന്ധുക്കൾ പറയുന്നത് യാഥാർത്ഥത്തിൽ അങ്ങിനെ ഒരു ബന്ധു ലോയയ്ക്കു ഇല്ല എന്നാണ് .മരണം നടന്നതായിപ്പറയുന്ന യഥാർഥ സമയത്തെക്കുറിച്ചും ബന്ധുക്കൾ സംശയം ഉന്നയിക്കുന്നു. ഈശ്വർ ബഹേതി എന്ന ഒരു ആർ എസ് എസ് പ്രവർത്തകനാണ് ലോയയുടെ മൃതദേഹം ഏറ്റെടുത്ത്  കൊണ്ടുവരുന്നതുൾപ്പെടെയുള്ള പല കാര്യങ്ങളും നിയന്ത്രിച്ചിരുന്നതായി
അവകാശപ്പെട്ടിരുന്നതും ബന്ധുക്കളുടെ  സംശയങ്ങൾക്കിട നൽകി.  മരണപ്പെട്ട ജഡ്ജിയുടെ  സെൽ ഫോൺ കുടുംബാംഗങ്ങൾക്ക് തിരികെ നൽകിയത് ഈശ്വർ ബഹേതിയായിരുന്നുവെന്നതും തിരിച്ചു നൽകും മുൻപ് ആ ഫോണിൽ എല്ലാ ഡേറ്റകളും  മായ്ച്ചു കളഞ്ഞിരുന്നു വന്നതും സംശയങ്ങൾ വർധിപ്പിച്ചു. മായ്ച്ചു കളഞ്ഞ സന്ദേശങ്ങളുടെ കൂട്ടത്തിൽ "ഈയാൾക്കാരിൽ നിന്നും അകലം പാലിച്ചു മാറി നിൽക്കുക "എന്ന ഒരു എസ്  എം എസ് സന്ദേശവും ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന് ബന്ധുക്കൾ പറയുന്നു.

 ജസ്റ്റിസ് ലോയ മരണപ്പെട്ട അവസരത്തിൽത്തന്നെ സൊറാബുദ്ദിൻ വധക്കേസിലെ പരാതിക്കാരനായ സൊറാബുദ്ദിന്റെ സഹോദരനും ചില ചോദ്യങ്ങൾ ഉന്നയിച്ചിരുന്നു. ജസ്റ്റിസ് ലോയയുടെ മരണം അമിത് ഷായ്ക്ക് സൊറാബുദ്ദിൻ വധക്കേ സിൽനിന്നും രക്ഷപ്പെടാൻ വഴിയൊരുക്കലുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ് എന്ന തോന്നലിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലായിരുന്നു അവ. സൊറാബുദ്ദിൻ വ്യാജ ഏറ്റുമുട്ടലിൽ കൊല്ലപ്പെടും മുൻപ് ഗുജറാത്തിലെ പോലീസ് ഓഫീസർമാർ സൊറാബുദ്ദിനെയും ഭാര്യ കൗസർ ബി യേയും തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയിരുന്നു. സൊറാബുദ്ദിനെ 'ഏറ്റുമുട്ടലിൽ' നാടകം ഉണ്ടാക്കി പോലീസ് കൊലചെയ്തപ്പോൾ , തട്ടിക്കൊണ്ടുപോയ സംഭവത്തിനു സാക്ഷിയായ കൗസർ ബി യെ ബാലാൽ സംഗം ചെയ്ത ശേഷം കൊലപ്പെടുത്തി കുഴിച്ചിടുകയാണുണ്ടായത്. ഈ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകൽ സംഭവത്തിനു മറ്റൊരു സാക്ഷിയായിരുന്ന  തുൽസീറാം പ്രജാപതി തന്റെ ജീവനും ഭീഷണിയുണ്ടെന്ന് ആവർത്തിച്ചു  കോടതിയെ അറിയിച്ചിരുന്നു. എന്നാൽ ഗുജറാത്ത് പോലീസ് ഓഫീസർമാർ അയാളെയും കൊന്നുകളയുകയായിരുന്നു പിന്നീട് ചെയ്തത്. ഈ കൊലപാതകങ്ങളിൽ ഗുജറാത്ത് പോലീസുദ്യോഗസ്ഥന്മാർ തന്നെ സാക്ഷികളായി മൊഴി നൽകിയിട്ടുണ്ട്. കൂടാതെ, അന്ന് ഗുജറാത്ത് ആഭ്യന്തര മന്ത്രിയായിരുന്ന അമിത് ഷാ ഈ കൊലപാതകങ്ങൾ എല്ലാം നടന്ന സമയങ്ങളിൽ അവയിൽ പ്രതികളായ പോലീസ് ഓഫീസർമാരുമായി അടുത്ത ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നെന്നു കാണിക്കുന്ന ഫോൺ കാളുകളുടെ രേഖകൾ ഉണ്ട്. 

ജസ്റ്റിസ് ലോയയുടെ മരണം സംഭവിച്ച സമയവും സാഹചര്യങ്ങളും മുൻനിർത്തി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബന്ധുക്കൾ ഇപ്പോൾ ഉന്നയിച്ചിരിക്കുന്ന സംശയങ്ങൾ  മോഡി-ഷാ കൂട്ടുകെട്ട് ഗുജറാത്തിൽ അധികാരത്തിലിരുന്ന കാലത്ത് നടന്ന അനേകം ഹീനമായ കൊലപാതകങ്ങളുടെ ഓർമ്മകൾ വീണ്ടും ഉണർത്തുന്നവയാണ്. സൊറാബുദ്ദിൻ, കൗസർ ബി, തുൾസീ രാം പ്രജാപതി എന്നിവരുടെ കൊലപാതകത്തിൽ കുറ്റം ചാർത്തപ്പെട്ട പോലീസ് ഓഫീസർമാരിൽ  ഒരാളായ ഡി ജി വൻസാര 2013 ൽ പറഞ്ഞത് വ്യാജ ഏറ്റുമുട്ടൽക്കൊലകൾ മോദിയുടെ നേതൃത്വത്തിലുള്ള ഗുജറാത്ത് സർക്കാർ ആവിഷ്കരിച്ച "ബോധപൂർവ്വമായ ഒരു നയ"ത്തിന്റെ ഭാഗം ആണ് എന്നായിരുന്നു . "ധീരനായ ഒരു മുഖ്യമന്ത്രി" എന്ന പരിവേഷം തനിക്കു ലഭിക്കാൻ അത്തരം കൊലപാതകങ്ങൾ വേണമെന്ന് മോഡി കരുതിയിരുന്നു; "അവ സംഘടിപ്പിക്കാനായി ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ളവർക്ക് വളരെ അടുത്തുനിന്നു മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും പ്രോത്സാഹനവും പ്രചോദനവും നൽകിയത് ഗുജറാത്ത് സർക്കാർ ആയിരുന്നു"വെന്നും  വൻസാര അവകാശപ്പെട്ടിരുന്നു.

അമിത് ഷായെപ്പോലെ രാജസ്ഥാൻ ആഭ്യന്തര മന്ത്രി യായിരുന്ന ഗുലാബ്‌ചന്ദ് കടാരിയയും ഗുജറാത്ത് പോലീസിലെ ഉന്നതപദവിയിലുള്ള ഓഫീസർമാരും മേൽപ്പറഞ്ഞ കൊലപാതകങ്ങളിൽ കുറ്റാരോപിതരായിരുന്നുവെങ്കിലും  കോടതികൾ ഓരോരുത്തരെയായി കുറ്റവിമുക്തരാക്കി ; എന്നാൽ പ്രസ്തുത കോടതി വിധികൾക്കെതിരെ അപ്പീൽ സമർപ്പിക്കുന്നതിൽ സി ബി ഐ ബോധപൂർവ്വം വരുത്തിയ വീഴ്ച്ച  "കൂട്ടിലിട്ട തത്ത" എന്ന പേരിന് തികച്ചും യോജിക്കും വിധമാ യിരുന്നു.

ജസ്റ്റീസ് ലോയയുടെ കുടുംബാംഗങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണം സംബന്ധിച്ച് ഉയർത്തിയ സംശയങ്ങൾക്ക് എന്നെങ്കിലും മറുപടിയുണ്ടാവുമോ? ഗുജറാത്ത് വ്യാജ ഏറ്റുമുട്ടലുകളുടെ ഇരകൾക്ക് എന്നെങ്കിലും നീതി ലഭിക്കുമോ? അതോ , നേരെ മറിച്ച് കുറ്റവാളികൾ അവരുടെ രാഷ്ട്രീയാധികാരവും പണത്തിന്റെ ഊക്കും , ഭീഷണികളും , സത്യവും നീതിയും കുഴിച്ചുമൂടുന്ന ഹിംസയും  ഉപയോഗിച്ചു ഈ കൊലപാതകങ്ങൾക്ക് സമാധാനം പറയേണ്ടതിൽ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുമോ ?

  ജനാധിപത്യവും നീതിയും പുലർന്നുകാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഇന്ത്യൻ  ജനത   മേൽപ്പറഞ്ഞ ചോദ്യങ്ങൾ സജീവമായി നിലനിർത്തുക തന്നെ ചെയ്യും; കുറ്റവാളികളെ നിയമത്തിനു മുന്നിൽ കൊണ്ടുവരും വരെ.

നോട്ട് റദ്ദാക്കൽ ഒരു വർഷം പിന്നിടുമ്പോൾ : ജനങ്ങൾക്കെതിരെ സാമ്പത്തിക യുദ്ധം മുറുകുന്നു

ഒരു വർഷം മുൻപ് 500 ,1000 രൂപാ നോട്ടുകൾ നാടകീയമായി പിൻവലിച്ചപ്പോൾ അത് ജനങ്ങൾക്ക് പെട്ടെന്ന് ഉണ്ടാക്കുന്ന ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഏറ്റുപറഞ്ഞുകൊണ്ടു തന്നെ മോദി നൽകിയ ഉറപ്പ് അവയെല്ലാം താൽക്കാലികമായിരിക്കുമെന്നായിരുന്നു.
അഴിമതി, കള്ളപ്പണം, ഭീകരപ്രവർത്തനങ്ങൾ എന്നിവ തുടച്ചുനീക്കാൻ അനിവാര്യമായ ഈ നടപടി കൊണ്ട് ജനങ്ങൾക്ക്  ഉണ്ടാകുന്ന എല്ലാ പ്രയാസങ്ങളും തീർത്ത് വെറും അൻപതുദിവസം കൊണ്ട് താൻ തത്തുല്യമായ കറൻസികൾ പുനഃസ്ഥാപിക്കുകയും കള്ളപ്പണത്തിൽ നിന്നും  സ്വാതന്ത്ര്യം നൽകുകയും ചെയ്യുമെന്നായിരുന്നു മോദി അന്നത്തെ രാത്രിയിൽ ജനങ്ങൾക്ക് നൽകിയ ഉറപ്പ്  . "എനിക്ക് രക്തം തരൂ,  സ്വാതന്ത്ര്യം നിങ്ങൾക്ക് ഞാൻ തിരികെ തരാം" എന്ന് മുൻപ് ഒരിക്കൽ നേതാജി സുഭാഷ് ചന്ദ്ര ബോസ് പറഞ്ഞതിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന  ഒരു തരം നാടകീയത മോദിയുടെ നവംബർ 8 അഭിസംബോധനയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു.

നോട്ട് റദ്ദാക്കലിന്റെ ഒന്നാം വാർഷികത്തിൽ  ജനജീവിതം നേരിട്ട തിക്താനുഭവങ്ങളാൽ രാജ്യമാകെ പറ്റിക്കപ്പെട്ട തോന്നൽ ഒഴിവാക്കാനാവാത്ത സ്ഥിതിയാണ്.താൽക്കാലത്തെ പ്രയാസങ്ങൾ ആയി വിശേഷിക്കപ്പെട്ട ദുരിതങ്ങൾ സ്ഥായിയായ പരിണിതഫലങ്ങൾ വരുത്തിവെച്ചിരിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയുടെ 8 / 11 അമേരിക്കയുടെ സെപ്റ്റംബർ 11 പോലെ തിരിച്ചുപോക്കില്ലാത്ത കുഴപ്പങ്ങളുടെ പരമ്പര തന്നെ  സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുകയാണ് . 9 / 11 ന്റെ പിന്നിൽ പ്രവർത്തിച്ചത് ഭരണകൂട ബാഹ്യമായ രാഷ്ട്രീയ തീവ്രവാദമാ യിരുന്നുവെങ്കിൽ ഇന്ത്യയിൽ നാം അനുഭവിച്ചത്‌ ഭരണകൂടത്തിൽ നിന്നുതന്നെയുള്ള സാമ്പത്തിക തീവ്രവാദപരമായ ഇരുട്ടടിയായിരുന്നു!

റിസർവ് ബാങ്ക് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ തന്നെ കണക്കുകൾ അനുസരിച്ചു് ജനങ്ങളുടെ കയ്യിൽ പ്രചാരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന നോട്ടുകൾ ഒട്ടുമുക്കാലും തിരിച്ചെത്തി. ഇക്കൂട്ടത്തിൽ കള്ളപ്പണം ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽത്തന്നെ അവ തിരിച്ചെത്തിയത് വെള്ള പണം ആയിട്ടാണ്!  പുതുതായി ഇറക്കിയ നോട്ടുകൾ കള്ളനോട്ടടിക്ക് പഴയവയുടെ അത്രതന്നെ  വഴങ്ങുന്നവയാണെന്നും തെളിയിക്കപ്പെട്ടു. ഭീകരവാദപ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക്  മുന്പത്തേക്കാളും എന്തെങ്കിലും കുറവ് വന്നുവെന്ന് പറയാൻ ആവില്ലെന്ന് ഉറപ്പിക്കാം. അഴിമതിയെക്കുറിച്ചു പറയുകയാണെങ്കിൽ, ബി ജെ പി ഭരിക്കുന്ന സംസ്ഥാനങ്ങളിൽനിന്നു അടുത്തയിടെ പുറത്തുവന്ന റിപ്പോർട്ടുകൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് ചങ്ങാത്ത മുതലാളിത്തം മോദിയുടെ "അധികാര പരിവാര"ത്തിന്റെ തണലിലും അതിനൊപ്പവും അടിക്കടി തഴച്ചുവരികയാണെന്നാണ്. ബി ജെ പി എം പി മാരും  മന്ത്രിമാരും അവരുടെ അടുത്ത ബിസിനസ് പങ്കാളികളും ഉൾപ്പെട്ട അതിസമ്പന്നരായ ഏതാനും വ്യക്തികളും  അവരുടെ കമ്പനികളും  നികുതി ബാധ്യതകൾ  വെട്ടിക്കാനുള്ള ലക്ഷ്യത്തോടെ വിദേശ രാജ്യങ്ങളിൽ രജിസ്റ്റർ ചെയ്ത ചില കമ്പനികളിലേക്ക് ഈ രാജ്യത്തിലെ പണം ഭീമമായ തോതിൽ ഒഴുക്കി വിട്ടതിന്റെ സാക്ഷ്യ പത്രങ്ങളായി ആദ്യം പനാമാ രേഖകളും അടുത്ത കാലത്തായി പാരഡൈസ്‌ രേഖകളും പുറത്ത് വന്നു. അഴിമതിയും , ആസൂത്രിതമായ നികുതിവെട്ടിപ്പും കള്ളപ്പണവും മോദി ഭരണത്തിൽ ഇല്ലാതാവുകയല്ല , അവ ഭരണ കേന്ദ്രങ്ങളിൽ  വേരുകൾ ആഴ്ത്തി തഴച്ചു വളരുകയാണ് എന്ന് ഈ രേഖകൾ നമ്മോട്  വിളിച്ചു പറയുന്നു. അമിത് ഷായുടെ പുത്രന്റെ അടുത്തകാലത്ത് അടച്ചുപൂട്ടിയ "ടെംപ്ൾ  എന്റർപ്രൈസ്" എന്ന സ്ഥാപനവും , ദേശീയ സുരക്ഷാ ഉപദേഷ്ടാവ് അജിത് ഡോവലിന്റെ മകനായ ശൗര്യ ഡോവൽ ന്റെ ഉടമസ്ഥതയിൽ പ്രവർത്തിച്ച "തിങ്ക്-ടാങ്ക് ബിസിനസ്സ് " എന്ന കമ്പനിയും ചുരുങ്ങിയ കാലം കൊണ്ട് വാരിക്കൂട്ടിയ സമ്പത്തിന്റെ യഥാർഥ ഉറവിടം എന്താണെന്ന്  ഇന്ന് എളുപ്പത്തിൽ മനസ്സിലാകും.

നോട്ടു റദ്ദാക്കലിന്റെ കൊട്ടിഘോഷിക്കപ്പെട്ട നേട്ടങ്ങൾ മിഥ്യയാണെന്നു വ്യക്തമായിരിക്കുമ്പോൾ , അത് ജനജീവിതങ്ങളിൽ വരുത്തിവെച്ച  ദുരിതങ്ങൾ യാഥാർത്ഥമാണെന്നു നമുക്കറിയാം. 'നോട്ടു പിൻവലിക്കൽ മരണങ്ങൾ' എന്ന് ചരിത്രം എക്കാലവും രേഖപ്പെടുത്തുന്ന ലജ്ജിപ്പിക്കുന്ന മരണങ്ങളും, ജനങ്ങളുടെ തൊഴിലുകളും ജീവനോപാധികളും നിർദ്ദയമായി നഷ്ടപ്പെടുത്തിയതും, കൃഷിയും അനേകം ചെറുകിട വ്യവസായ സംരംഭങ്ങളും തകർന്നടിഞ്ഞതും , സമ്പദ് വ്യവസ്ഥയാകെ മാന്ദ്യത്തിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തിയതും ഒരിയ്ക്കലും പൊറുക്കാനാവാത്ത അപരാധങ്ങളാണ്. ഇതിനു പുറമേയാണ്   പുതിയ നോട്ടുകൾ അടിച്ചിറക്കാനും രാജ്യവ്യാപകമായി ഉണ്ടായ പ്രതിസന്ധികൾ നേരിടാനായി പ്രത്യേക സന്നാഹങ്ങൾ ഒരുക്കാനും വേണ്ടി പൊതുഖജനാവിൽ നിന്നും അധികമായി
ചെലവിട്ട  പണം വരുത്തിവെച്ച പൊതുനഷ്ടം. നോട്ട് റദ്ദാക്കലിന് ശേഷം ജി എസ് ടി യുടെ രൂപത്തിൽ അവതരിച്ച നികുതി ഭീകരത മോദി ഭരണം ജനങ്ങളിൽ അടിച്ചേൽപ്പിച്ച കൂനിന്മേൽ കുരു ആണ്.ജി എസ്  ടി ഉണ്ടാക്കിയ സാമ്പത്തിക കുഴപ്പങ്ങൾ മൊത്തത്തിൽ അവലോകനം ചെയ്യാൻ ഒരിയ്ക്കലും തയ്യാറല്ലാത്ത മോദി സർക്കാർ തെരഞ്ഞെടുപ്പുകൾ മുന്നിൽ കണ്ട് മാത്രം നികുതി സ്ലാബുകളിലും നടപടിക്രമങ്ങളിലും ചില്ലറ നീക്കുപോക്കുകൾ വരുത്തുകയാണ് ചെയ്തത്. (സമാനമായ  ഇളവ് പ്രഖ്യാപനങ്ങൾ നോട്ടു റദ്ദാക്കലിന് ശേഷവും ഉണ്ടായിരുന്നുവന്നു ഓർക്കുക. ) നിത്യോപയോഗ വസ്തുക്കളിലും  സേവനങ്ങളിലും മിക്കതിനും ഇപ്പോഴും 28%
ജി എസ് ടി ഇല്ലെങ്കിൽത്തന്നെ 18 % എന്ന ഉയർന്ന നിരക്കുകൾ തുടരുകയാണ്.ജി എസ് ടി നിമിത്തം ഉണ്ടായിരിക്കുന്ന വിലക്കയറ്റം ഒരു വശത്ത് ഉപഭോക്താക്കളെ അങ്ങേയറ്റം ദോഷകരമായി ബാധിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ, മറുവശത്ത് ചെറുകിട ബിസിനസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങളും വ്യാപാരികളും ജി എസ് ടി വ്യവസ്ഥ നിർബന്ധിക്കുന്ന സങ്കീർണ്ണമായ നടപടി ക്രമങ്ങൾ കൊണ്ടും മറ്റും നേരെ ചൊവ്വേ തൊഴിൽ ചെയ്യാൻ കഴിയാതെ കുഴങ്ങിയിരിക്കുകയാണ്. നോട്ടു റദ്ദാക്കലിനും  ജി എസ് ടി യ്ക്കും പൊതുവായി ഉള്ള ഒരു സവിശേഷത അവ രണ്ടും ഇന്ത്യൻ സമ്പദ് വ്യവസ്ഥയെ കൂടുതൽ ഔപചാരികതയിലേയ്ക്കും ഡിജിറ്റൽവൽക്കരണത്തിലേയ്ക്കും തള്ളിവിടാൻ ബലപ്രയോഗത്തിൽ ഊന്നുന്നു എന്നതാണ്. ഇവ രണ്ടും ചേർന്ന് ഉണ്ടാക്കിയ സംയുക്തമായ ആഘാതം നിമിത്തം സാധാരണക്കാർക്ക് ജീവിതം മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകാൻ പ്രയാസങ്ങൾ ഏറിവരുമ്പോൾ  ബലപ്രയോഗത്തിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ഉപാധി  എന്ന നിലയിൽ "ആധാർ" സ്ഥാനം പിടിച്ചിരിക്കുകയാണ്.  ബയോമെട്രിക്  അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള തിരിച്ചറിയൽ കാർഡ് എന്ന നിലയിൽ പൗരന്മാർക്ക് ആധാർ നിർബന്ധമാക്കുമ്പോൾ സ്വകാര്യതയിലേക്കുള്ള അവകാശങ്ങളുടെ മേലെ പോലീസ് ഭരണകൂടത്തിന്റെ  നഗ്നമായ കയ്യേറ്റം ആണ് സംഭവിക്കുന്നത്. ഒട്ടുമുക്കാലും സേവനങ്ങൾക്ക് ആധാർ നിർബന്ധമാക്കുക വഴി എന്താണ് യാഥാർഥത്തിൽ സംഭവിക്കുന്നതെന്ന് നമുക്ക് ഇപ്പോൾ നേരിട്ട് അറിയാം. സ്വകാര്യതയ്ക്കുള്ള അവകാശത്തിന്മേൽ ഉള്ള ഭരണകൂട കയ്യേറ്റത്തിന് പുറമെ, ഏറ്റവും ദരിദ്രരായ വിഭാഗങ്ങളെ   പ്രധാനപ്പെട്ട സർക്കാർ ആനുകൂല്യങ്ങൾക്കുള്ള അർഹതയിൽനിന്നും നിഷ്‌കരുണം പുറംതള്ളാൻ ആധാർ ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നു. റേഷൻ നിഷേധിക്കാനും, വാർധക്യകാല പെൻഷൻ കൊടുക്കാതിരിക്കാനും ആധാർ ഒരു നിമിത്തമാക്കിയതുമൂലം ഝര്‍ഖണ്ഡിൽ നിന്നും അടുത്തകാലത്ത് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടതുപോലെ പട്ടിണിമരണങ്ങൾ വരെ രാജ്യത്ത് ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

കഴിഞ്ഞ ഒരു വർഷമായി മോദി സർക്കാർ പിന്തുടരുന്ന സാമ്പത്തിക നയങ്ങൾ ബഹുഭൂരിപക്ഷം ഇന്ത്യൻ ജനതയ്ക്കും അനുഭവപ്പെട്ടത് നോട്ടു റദ്ദാക്കൽ, ജി എസ്  ടി, ആധാർ എന്നീ മൂന്നു മുനകളുള്ള മാരകമായ ശൂലം കൊണ്ടുള്ള കുത്തായിട്ടാണ്. അതുവരെ നിയമവിധേയമായിരുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളും സമ്പാദ്യവും  സാധാരണ ജീവിതവും തകർന്നു.

For the overwhelming majority of the Indian people, the economic programme of the Modi government during the last one year has looked like a trident of terror with demonetization, GST and Aadhaar as the three forks menacingly aimed at their everyday legitimate activities, earnings and existence. Modi and Jaitley are trying to showcase demonetization and GST as bold structural reforms that have markedly improved India's rating according to the World Bank Ease of Doing Business, with India jumping 30 places from 130th position among 190 countries last year to 100th position this year. This report prepared on the basis of surveys done in Delhi and Mumbai is only a commentary on the ease or difficulty of starting and running businesses on the basis of select parameters and not on the performance of those businesses and the state of the economy. A country like China which dominates the global market in terms of production and exports of almost the whole spectrum of consumer goods ranks 78 while most of the constituents of the former socialist countries of East Europe which are caught in a crisis-ridden process of capitalist restoration are placed much higher. The World Bank certificate of an improved 'Ease of Doing Business' performance cannot obscure the experience of small businesses in India many of which have actually been eased out in the wake of demonetization. It is no secret that while Modi and Jaitley are brandishing the World Bank report card, economic data collected by the Modi government and indices compiled by various international institutions present a disturbing picture of steady economic deceleration and alarming levels of chronic mass deprivation and hunger. GDP growth rate has been declining non-stop for six successive quarters, the Global Hunger Index ranks India a lowly 100th among 119 developing countries, and in the Global Gender Gap ranking India has slipped 21 slots to the 108th place among 144 countries with more and more women being hit harder by the economic policies and programmes of the Modi government. But when it comes to tax evasion and potential black money operation, India figures quite high in any global list. In the Paradise Papers, there are as many as 714 Indian names, making India occupy the 19th position among 180 countries. The banking sector has been a major casualty of mega corporate defaults, mounting non-performing assets and credit deceleration triggered by overall economic slowdown have pushed the banks into a major crisis and the government has announced a Rs 2.11 lakh crore recapitalization plan to rescue the banks. Shorn of the terminological clutter, this is nothing but privatization of profits and socialization of losses. Economic terrorism for the masses, licence to loot for crony capitalists and lemon socialism to bail out the rich – this in a nutshell is the unfolding economic agenda of the Modi regime. On the first anniversary of demonetization disaster, the working people everywhere are rising in protest against this assault. All through November we will see concerted action of the people across the country with student-youth activists campaigning for quality education and secure and dignified employment, workers from all sectors reaching Delhi on 9-11 November for a massive demonstration outside Parliament and peasants staging their own parliament in Delhi after traversing the length and breadth of the country to demand land rights, freedom from debt and remunerative prices for their produce. A resolute and united movement of the people for bread, land
and jobs will be the best bulwark of democracy and just development in the face of the Modi government's economic aggression and communal hate.

ഭൂസമര മുന്നണിയുടെ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ ആലപ്പുഴയിൽ സമര പ്രഖ്യാപന കൺവെൻഷൻ

ഭൂസമര  മുന്നണി ആലപ്പുഴ ഘടകത്തിന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ ഒക്ടോബർ 22 നു രാവിലെ 11 മണിമുതൽ ആലപ്പുഴയിൽ നടന്ന സമര പ്രഖ്യാപന ഏകദിന കൺവെൻഷൻ സി പി ഐ (എം എൽ ) ലിബറേഷൻ പോളിറ്റ്  ബ്യൂറോ അംഗം സഖാവ്‌  വി ശങ്കർ ഉദ്ഘാടനം ചെയ്തു.  പുന്നപ്ര വയലാർ രക്തസാക്ഷിനഗറിൽ  (നരസിംഹം ഓഡിറ്റോറിയം )  നടന്ന കൺവെൻഷനിൽ  ഭൂസമരമുന്നണി വൈസ് ചെയർമാനും സി പി ഐ (എം എൽ )ലിബറേഷൻ സംസ്ഥാന ലീഡിങ് ടീം അംഗവും ആയ സ: ഓ പി കുഞ്ഞുപിള്ള അധ്യക്ഷത വഹിച്ചു .

ഭൂസമര മുന്നണി സംസ്ഥാന കൺവീനറും എൻ ഡി എൽ എഫ് ചെയർമാനും  ആയ സ:  കെ കെ എസ് ദാസ്‌ കൺവെൻഷനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത്  മുഖ്യ പ്രഭാഷണം നടത്തി .
"ഭൂമികയ്യേറ്റങ്ങൾ ഉന്നയിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നങ്ങളും അതിനെതിരായ സമരപരിപാടികളും" എന്ന വിഷയം   അഡ്വക്കേറ്റ് സ : പി ഓ ജോൺ ചർച്ചയ്ക്കായി അവതരിപ്പിച്ചു.

പുന്നപ്രയിലെയും വയലാറിലെയും അനശ്വരരായ രക്തസാക്ഷികളെ അനുസ്മരിച്ചുകൊണ്ട് ആരംഭിച്ച തന്റെ ഉദ്ഘാടന പ്രസംഗത്തിൽ സഖാവ് വി ശങ്കർ കേരളത്തിൽ ആദ്യത്തെ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് സർക്കാർ കൊണ്ടുവന്ന കാർഷിക ബന്ധ ബില്ലിനെ തുടർന്ന് പാസാക്കപ്പെട്ട  ഭൂപരിഷ്കരണ നിയമങ്ങളിലെ അനേകം അപാകതകളിലേയ്ക്ക് ശ്രദ്ധ ക്ഷണിച്ചു.
 പ്രതിഷേധിക്കാനും വിയോജിപ്പ് പ്രകടിപ്പിക്കാനും ജനാധിപത്യത്തിൽ ഉള്ള
അവകാശങ്ങളെ ഭരണകൂട  അടിച്ചമർത്തലിലൂടെ ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാൻ ശ്രമിക്കുന്നതിൽ നമ്മുടെ രാജ്യത്ത് ഇന്ന് ബി ജെ പി ഒറ്റയ്ക്കല്ല എന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കുന്നു. പശ്ചിമ ബംഗാളിൽ ഇടതു മുന്നണി സർക്കാർ ജനങ്ങളിൽ അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ നടപ്പാക്കാൻ ശ്രമിച്ച സിംഗൂർ- നന്ദിഗ്രാം മാതൃകകളുടെ അനുഭവം മറക്കാറായില്ല.  കേരളത്തിൽ 1960 കൾ മുതൽ നടപ്പാക്കിയ ഭൂപരിഷ്കരണ നയത്തിലെ ഗുരുതരമായ വൈകല്യങ്ങളുടെ അനന്തര ഫലമാണ് ഇന്ന് സംസ്ഥാനത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ഉയർന്നുവന്നിരിക്കുന്ന  ഭൂസമരങ്ങൾ.

 ചെറുവള്ളി എസ്റ്റേറ്റ് (ഹാരിസൺ മലയാളം ) ഭൂമി സർക്കാർ പിടിച്ചെടുത്ത് തൊഴിലാളികൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഭൂരഹിതർക്ക് വിതരണം ചെയ്യാൻ ആവശ്യപ്പെട്ട് മുക്കടയിൽ നടന്നുവരുന്ന സമരത്തോടനുബന്ധിച്ചു ഭൂസമര മുന്നണിയുടെ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ നവംബർ 10 ന് കാഞ്ഞിരപ്പള്ളിയിൽ  സംഘടിപ്പിച്ച താലൂക് ഓഫീസ് മാർച്ച് 

കേരളത്തിൽ നിലവിൽവന്ന  ഭൂപരിഷ്കരണ നിയമങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലം "കൃഷിഭൂമി കർഷകന് "എന്ന മുദ്രാവാക്യത്തിൻകീഴിൽ കർഷക ജനത ഒന്നടങ്കം അണിനിരന്ന സമരങ്ങൾ ആയിരുന്നുവെങ്കിൽ പിൽക്കാലത്ത് നടപ്പാക്കിയ ഭൂപരിഷ്കരണം ഭൂബന്ധങ്ങളെ സമഗ്രമായി പൊളിച്ചെഴുതുന്നതിനു പകരം  കേവലം പാട്ടക്കൃഷി വ്യവസ്ഥയുടെ പരിഷ്കാരമായി കലാശിക്കുകയായിരുന്നു. വൻകിട തോട്ടങ്ങൾ ഭൂപരിഷ്കരണത്തിൽ നിന്ന് ഒഴിവാക്കപ്പെട്ടതും,   പരിധികവിഞ്ഞുള്ള ഭൂമി ഇഷ്ടദാന നിയമത്തിന്റെ  ആനുകൂല്യത്തോടെ സ്വന്തക്കാരുടെ പേരിൽ ബിനാമി കൈമാറ്റങ്ങൾ നടത്താൻ ഭൂവുടമകൾക്ക്  സാധിച്ചതും നിമിത്തം കൃഷിഭൂമിയുടെ ഉടമാവകാശം നിഷേധിക്കപ്പെട്ടത് യാഥാർത്ഥത്തിൽ മണ്ണിൽ പണിയെടുത്ത വിഭാഗങ്ങൾക്കായിരുന്നു. 

സ: കെ കെ എസ് ദാസ്
(എൻ ഡി എൽ എഫ് ചെയർമാൻ , ഭൂസമര മുന്നണി  സംസ്ഥാന കൺവീനർ )

രാജമാണിക്യം കമ്മിറ്റി റിപ്പോർട്ട് ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയതുപോലെ സംസ്ഥാനത്ത് 525000 ഏക്കർ തോട്ടഭൂമി ഇപ്പോഴും വൻകിട തോട്ടം കമ്പനികൾ അന്യായമായി കയ്യടക്കിവെച്ചിരിക്കുന്നു. ഇവ പിടിച്ചെടുത്തു ഭൂരഹിതർക്ക്‌ വിതരണം ചെയ്യാനുള്ള ആവശ്യം അംഗീകരിപ്പിക്കുന്നതിനു ഇതുപോലുള്ള കൺവെൻഷനുകൾ മതിയാവുകയില്ല എന്ന് ഞങ്ങളുടെ പാർട്ടി വിശ്വസിക്കുന്നു.  ജനങ്ങളെ സംഘടിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു അത്തരം ഭൂമികളിൽ കൊടികൾ നാട്ടി അവകാശം സ്ഥാപിക്കലും സമരം ചെയ്യുകയും ആണ് സാധ്യമായ ഒരേയൊരു മാർഗ്ഗം.   കോർപ്പറേറ്റ് -ഭൂമാഫിയകളുടെ  കയ്യേറ്റവും അനധികൃത കൈവശപ്പെടുത്തലും  പ്ലാന്റേഷൻ ഭൂമികളിൽ   മാത്രമായി ഒതുങ്ങുന്നില്ല . ദരിദ്രരിൽ നിന്ന് ഭൂമി തട്ടിയെടുത്തും വൻതോതിൽ  കായൽ കയ്യേറ്റം നടത്തിയും  ഒരു പ്രശ്നവുമില്ലാതെ മന്ത്രിസ്ഥാനത്ത് തുടരുന്ന തോമസ് ചാണ്ടിയുടെ  ഉദാഹരണം വ്യക്തമാക്കുന്നത് നിയോലിബറൽ ഭരണവർഗ്ഗനയങ്ങൾ  ഭൂമാഫിയാകൾക്ക് എങ്ങിനെയെല്ലാം പ്രോത്സാഹനം നല്കുന്നുവെന്നാണ്; അതുപോലെ വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തും മറ്റു നിരവധി മേഖലകളിലും മാഫിയകളുടെ ആധിപത്യം മൂലം ജനജീവിതം  പൊറുതിമുട്ടുന്ന അവസ്ഥയിൽ എത്തിയിരിക്കുകയാണ്. സാമ്പത്തിക നയത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ  ബി ജെപി  സർക്കാരും ബി ജെ പിയിതര സർക്കാരുകളും  ഒരേ നിയോലിബറൽ പാത തന്നെയാണ് പിന്തുടരുന്നത്.
കർണ്ണാടകത്തിലെ കൊപ്പൽ ജില്ലയിൽ 25  വർഷങ്ങളായി ദലിത് ജനവിഭാഗം കൃഷിചെയ്തു പോരുന്ന ഒരു ഭൂമി തട്ടിയെടുക്കാൻ  നാട്ടുകാരായ  ചില സ്ഥാപിതതാല്പര്യക്കാരുടെയും സർക്കാരിന്റെയും ഒത്താശയോടെ നടന്ന ശ്രമങ്ങൾക്കെതിരെ സി പി ഐ (എം എൽ ) ഇന്ന് സമര രംഗത്താണ്.  പ്രസ്തുത ഭൂമിയിൽ  ദലിതുകൾ ചെങ്കൊടി നാട്ടി പാർട്ടിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ചെറുത്തുനിന്നു. നിർമ്മാണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ആരംഭിക്കാൻ വൻ  പോലീസ് സന്നാഹത്തോടെ എത്തിയിരുന്ന ടാറ്റാ കമ്പനിയെ പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ എസ് സി / എസ്  ടി കമ്മീഷനിൽ നിന്നും ഉത്തരവ് സമ്പാദിക്കാൻ പാർട്ടി നേതൃത്വം നൽകിയ ചെറുത്തു നിൽപ്പിനു കഴിഞ്ഞു.
ബുള്ളറ്റ്‌ ട്രെയിൻ പദ്ധതി പോലുള്ള  വികസന പ്രവർത്തനങ്ങൾ പലതും ഇന്ന് മനുവാദി ശക്തികളുടെ മുൻകൈയ്യിലും നേതൃത്വത്തിലും അരങ്ങേറുന്നത് ദളിത്- ആദിവാസി ജനതയുടെ ഭൂമി തട്ടിയെടുത്തതുകൊണ്ടാണ്.അംബാനിമാരുടെയും അദാനിയുടേയും വികസനമാണ് ഇത് - ഇതിന്റെ വില നല്കേണ്ടിവരുന്നത് മിക്കപ്പോഴും ദളിതുകളോ ആദിവാസി ജനസമൂഹങ്ങളോ ആണ്. ഈ വിഭാഗങ്ങൾ മനുസ്മൃതിയിലും വേദങ്ങളിലും ഹിന്ദുക്കളിലെ കീഴ് ജാതികളിൽ പ്പോലും പെടാത്തവരാണെന്നു ഹിന്ദു താൽപ്പര്യങ്ങളുടെ രക്ഷകരായി ഭാവിക്കുന്നവർക്കു   ഒരു പക്ഷെ നന്നായി അറിയാമെന്ന്‌ സഖാവ് ശങ്കർ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി.

ഭൂസമരം മുന്നണി രൂപീകരണത്തിന്റെ കാലോചിതമായ സന്ദർഭവും പശ്ചാത്തലവും വിശദീകരിച്ചുകൊണ്ട് സംസാരിച്ച സ: കെ കെ എസ് ദാസ് അതിനെ വിപുലമാക്കുകയും ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യേണ്ട ആവശ്യകത വ്യക്തമാക്കി. പുത്തൻ കൊളോണിയൽ ചൂഷണം സമസ്ത മേഖലകളേയും ഗ്രസിച്ചിരിക്കുന്നതിനാൽ  വിശാല ഭൂപ്രദേശങ്ങളും സാമ്പത്തിക മണ്ഡലവുമെല്ലാം ഭരണവർഗ്ഗ ഒത്താശകളോടെ ഭൂ മാഫിയകളും ഭൂമി തട്ടിപ്പുകാരും കൂസലില്ലാതെ കയ്യടക്കുന്ന സ്ഥിതിവിശേഷം ഉണ്ടായിരിക്കുകയാണ് . സാമ്പത്തിക  ഉദാരവൽക്കരണം ലക്ഷ്യമാക്കുന്ന പുത്തൻ നയങ്ങൾ വ്യക്തികൾക്കോ സമൂഹത്തിനോ ഒരു ഗുണവും ചെയ്യുകയില്ല ; ആളോഹരി വരുമാനവും ആഭ്യന്തര ഉൽപ്പാദന നിരക്കുകളും കുത്തനെ ഇടിയുകയായിരുന്നു അവയുടെ പ്രത്യക്ഷമായ പരിണിത ഫലം.

ഇന്ത്യയിൽ  കൊളോണിയൽ കാലഘട്ടത്തിലും അതിനു ശേഷവും നടന്ന കർഷക സമരങ്ങളുടെ വിശാലമായ ഒരു പശ്ചാത്തലം അവതരിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്
സ: പി ഓ ജോൺ തുടർന്ന് സംസാരിച്ചു. മന്ത്രിയടക്കം ഉള്ളവർ ഇന്ന് ഭൂമിതട്ടിപ്പുകാരായിരിക്കുമ്പോൾ അതിനെതിരെയുള്ള ജനകീയ സമരങ്ങൾ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകാൻ ഏറ്റവും  പ്രായോഗികമായ വഴികൾ കണ്ടെത്തേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തിൽ ഊന്നിയാണ് അദ്ദേഹം വിഷയം അവതരിപ്പിച്ചത്.

സി പി ഐ (എം എൽ ) സംസ്ഥാന ലീഡിങ് ടീം ജനറൽ സെക്രട്ടറി സ: ജോൺ കെ എരുമേലി , ഭൂസമര മുന്നണി ജനറൽ കൺവീനർ സ: എം ജെ ജോൺ ,   കുഞ്ഞപ്പൻ കുമ്മായത്തറ (മൽസ്യത്തൊഴിലാളി യൂണിയൻ ), രമേശ് അഞ്ചിലശ്ശേരി (എൻ ഡി എൽ എഫ് ) എന്നിവർ തുടർന്ന് ചർച്ചയിൽ പങ്കെടുത്തു .ഹാരിസൺ മലയാളം കമ്പനി അനധികൃതമായി കൈവശം വെച്ച ചെറുവള്ളി എസ്റ്റേറ്റ്  ഗേറ്റിൽ ഭൂസമര മുന്നണി ആരംഭിച്ച സത്യാഗ്രഹ സമരം  മാസങ്ങൾ പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു . പാട്ടക്കാലാവധി കഴിഞ്ഞ തോട്ടം ഭൂമികൾ മുഴുവൻ പിടിച്ചെടുത്തു ഭൂരഹിതരായ തോട്ടം തൊഴിലാളികൾക്കും മറ്റ് ദരിദ്ര ഭൂരഹിതർക്കും വിതരണം ചെയ്യണമെന്ന ആവശ്യം ഉയർത്തിയുള്ള പ്രസ്തുത സമരത്തിന്റെ  പശ്ചാത്തലത്തിലാണ്  മന്ത്രി തോമസ് ചാണ്ടി  ആലപ്പുഴ ജില്ലയിൽ കായൽ ഭൂമി കയ്യേറിയതും ,  ഭൂരഹിതർക്ക് പതിച്ചു നൽകപ്പെട്ടിരുന്ന  ഭൂമി തട്ടിപ്പറിച്ചതും  ആയ റിപ്പോർട്ടുകൾ ശക്തമായ പ്രതിഷേധത്തിന് ഇടവരുത്തിയത്.


മന്ത്രി തോമസ് ചാണ്ടി നടത്തിയ ഭൂമി കയ്യേറ്റത്തെയും ഭൂമി തട്ടിപ്പിനെയും മുൻനിർത്തിയുള്ള ബഹുജന പ്രക്ഷോഭം  അടക്കമുള്ള ഭാവി പ്രവർത്തനങ്ങൾ  ജില്ലയിൽ ശക്തിപ്പെടുത്താൻവേണ്ടി സഖാവ് ടി കെ രഞ്ജിത്ത് കൺവീനർ ആയി ഒരു ഒൻപതംഗ കമ്മിറ്റിക്കുരൂപം നൽകിക്കൊണ്ടാണ് 
ഭൂസമര  മുന്നണിയുടെ ആലപ്പുഴ കൺവെൻഷൻ സമാപിച്ചത്.

ആള്‍ക്കൂട്ടവും  സര്‍ക്കാരുകളും ആവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ നിശ്ശബ്ദ മാക്കുകയാണ്

ആവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ അടിച്ചമര്‍ത്താനും പത്മാവതി എന്ന ഹിന്ദി സിനിമ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കുന്നത് തടയുവാനും വേണ്ടി രാജ്പുത്  കർണി സേന പോലുള്ള ആള്‍ക്കൂട്ടങ്ങളും ബീ ജെ പിയിലെ വിവിധ നേതാക്കളും ഉത്തര്‍പ്രദേശ് ,മധ്യപ്രദേശ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ  ബീ ജെ പി സര്‍കാരുകളും ഒന്നുചേര്‍ന്ന് പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയാണ്.

പത്മിനിയും മുസ്ലിം രാജാവ് അലാവുദ്ദീന്‍ ഖില്ജിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ചിത്രീകരിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ പേരില്‍ റാണി പത്മിനിയുടെ 'അഭിമാന'ത്തിനു 'അവഹേളന'മാണ് ചിത്രം എന്നാണ് ആള്‍ക്കൂട്ടങ്ങള്‍ അവകാശപ്പെടുന്നത്. അലാവുദ്ദീന്‍ ഖില്ജിയാല്‍ പിടിക്കപ്പെടാതിരിക്കാന്‍ സ്വയം തീ കൊളുത്തി 'ജൌഹര്‍ '   അനുഷ്ഠിച്ചു എന്നാണ് പത്മിനിയെക്കുറിച്ചുള്ള പരമ്പരാഗതകഥ. ചിത്രത്തിനെതിരായ ഭീഷണികളെ അപലപിക്കുകയും ''രാജ്യം പിറ കോട്ടടിക്കുകയാണ് '' എന്നു പ്രസ്താവിക്കുകയും ചെയ്തതിനു  ദീപിക പാദുക്കോണ്‍ എന്ന   നടിയുടെ 'മൂക്ക് മുറിച്ചു കളയു'മെന്നും തിയറ്ററുകള്‍ കത്തിച്ചുകളയുമെന്നുമാണ് ഈ ആള്‍ക്കൂട്ടങ്ങള്‍ ഭീഷണി മുഴക്കുന്നത്. പാദുക്കോണ്‍, ചിത്രത്തിന്‍റെ നിര്‍മാതാവ് സഞ്ജയ്‌ ലീലാ ബന്‍സാലിഎന്നിവരുടെ തലയ്ക്ക്,  തലമുതിര്‍ന്ന ബീ ജെ പി നേതാവ് സൂരജ് പാല്‍ ആമു പത്തു കോടി രൂപ ഇനാം പ്രഖ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ചിത്രം റിലീസ് ചെയ്യണമെങ്കില്‍ ചില രംഗങ്ങള്‍ അതില്‍ നിന്ന് നീക്കണമെന്ന് മധ്യപ്രദേശ് മുഖ്യമന്ത്രി ശിവരാജ് സിംഗ് ചൌഹാന്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടതും ചിത്രത്തിന്‍റെ റിലീസ് വൈകിക്കണമെന്നു രാജസ്ഥാന്‍ സര്‍ക്കാര്‍ ആവശ്യപ്പെട്ടതും ഇതിനെക്കാളേറെ പരിതാപകരമാണ്  . ഭീഷണി മുഴക്കുന്നവര്‍ക്കെതിരെ നടപടി എടുക്കുമെങ്കില്‍ ,   അതേ രീതിയില്‍ കുറ്റക്കാരനായ നിര്‍മാതാവ് ബന്സാലിക്കെതിരെയും നടപടിയെടുക്കണം എന്ന് യൂ പി മുഖ്യമന്ത്രി യോഗി ആദിത്യനാഥ് ഒന്നുകൂടി കടത്തിപ്പറഞ്ഞു! ഇതിനിടയ്ക്ക് പഞ്ചാബിലെ കോൺഗ്രസ്സുകാരനായ മുഖ്യമന്ത്രി അമരീന്ദര്‍ സിംഗ് ചിത്രം "ചരിത്രം വളച്ചൊടിക്കുന്നു "എന്ന് ആരോപിക്കുന്നു.

പത്മാവതിയുടെ കഥയ്ക്ക്‌ ചരിത്രപരമായ തെളിവൊന്നുമില്ല എന്നതാണ് വസ്തുത. സൂഫി കവി മാലിക് മുഹമ്മദ്‌ ജയാസിയുടെ മഹാകാവ്യത്തിലാണ് കഥയുടെ ഉറവിടം കിടക്കുന്നത്. ആ കഥയ്ക്ക്‌ പിന്നീട് പല പുനരാഖ്യാനങ്ങളും ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്താനും. പത്മവതിയുടെ കഥ ചരിത്രമോ കെട്ടുകഥയോ എന്തുമാവട്ടെ; സെൻസറിന്റെയും അക്രമത്തിന്റെയും ഭീഷണിയില്ലാതെ ഏതു കഥാകൃത്തിനും കവിക്കും ചലച്ചിത്രകാരനും അതിനു സ്വന്തം ഭാഷ്യം ചമയ്ക്കാന്‍ അവകാശമുണ്ട്‌. ഏതു ആഖ്യാനത്തെയും വിമര്‍ശന വിധേയമാക്കാം ; എന്നാല്‍ സിനിമക്കാരെയും അഭിനേതാക്കളെയും അക്രമം കൊണ്ട് ഭീഷണിപ്പെടുത്തുന്നത് കടുത്ത അനീതിയാണ്.

ആവിഷ്കാര സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനെതിരെ നഗ്നമായ ഭീഷണി എന്നതിനപ്പുറം പത്മാവതി പ്രശ്നത്തില്‍ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ഒരു കാര്യം, "രജപുത്ര അഭിമാന"ത്തിന്റെ രക്ഷകരെന്നു സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്ന കർണി സേന തൊട്ട് ആര്‍ എസ് എസ്സ് വരെയുള്ളവര്‍ ചിത്രത്തോടുള്ള എതിര്‍പ്പിന്റെ പേരില്‍ , രജപുത്ര സ്ത്രീത്വത്തെ അവഹേളിച്ച ക്രൂരന്മാരും കാമഭ്രാന്തരുമായ മര്‍ദകരായി മുസ്ലിം ഭരണാധികാരികളെ ചിത്രീകരിക്കുക എന്ന വര്‍ഗീയവും സ്ത്രീവിരുദ്ധവുമായ അജണ്ടയാണ് നടപ്പിലാക്കുന്നത് എന്നുള്ളതാണ്.  മുസ്ലിം പുരുഷന്മാരും ഹിന്ദു സ്ത്രീകളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തെ എതിര്‍ക്കുന്ന ആറെസ്സെസ്സ് ബീജേപ്പി ക്കാരുടെ 'ലവ്‌ ജിഹ്ഹാദ്'എന്ന വ്യവഹാരവുമായി കണ്ണി ചേരുന്നതാണ് ഈ അജണ്ട.

ഹിന്ദു വലതു പക്ഷ ഗ്രൂപ്പുകള്‍ സംഘടിപ്പിക്കുന്ന, ഇത്തരം വര്‍ഗീയ പ്രചരണം പരസ്യമായി നടക്കുന്ന, മേളകളിലേക്ക്സ്കൂള്‍ കുട്ടികളെ കൊണ്ടുപോകുന്നത് രാജസ്ഥാന്‍ ഗവൺമെൻറ്  അടുത്ത കാലത്തായി നിര്‍ബന്ധമാക്കിയിട്ടുണ്ട്.  പത്മാവതിയെന്ന ചിത്രവും ഇത്തരം വര്‍ഗീയ -സ്ത്രീവിരുദ്ധ മാതൃകകളെ പ്രീണിപ്പിക്കുന്നതാണോ  എന്ന് കാണാ നിരിക്കുന്നതേയുള്ളൂ; അങ്ങനെയാണെങ്കിൽപ്പോലും, നിരോധിക്കുവാനുള്ള ആവശ്യമല്ല അതിന്റെ ഉത്തരം.

പത്മാവതിയെ സെൻസർഷിപ്പിനു വിധേയമാക്കാനുള്ള എല്ലാ ആഹ്വാനങ്ങളെയും  സി പി ഐ (എം എല്‍) എതിര്‍ക്കുന്നു; ചിത്രത്തിനെതിരെ അക്രമഭീഷണിഉയര്‍ത്തുന്നവര്‍ക്കെതിരെ നടപടി ആവശ്യപ്പെടുന്നു .
അതോടൊപ്പം ,  അന്താരാഷ്‌ട്ര ചലച്ചിത്ര മേളയിലെ ഇന്ത്യന്‍ പനോരമ വിഭാഗത്തില്‍ പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാന്‍ വിദഗ്ധരുടെ സ്വതന്ത്ര ജൂറി തിരഞ്ഞെടുത്തിട്ടും എസ് ദുർഗ ,ന്യൂഡ്‌ എന്നീ രണ്ടു ചിത്രങ്ങളെ ഒഴിവാക്കിയ വാര്‍ത്താവിതരണ പ്രക്ഷേപണ മന്ത്രാലയത്തിന്റെ തീരുമാനത്തെ  സി പി ഐ (എം എല്‍)  അപലപിക്കുന്നു.

                  On The Rafale Deal Scam

The facts emerging about the Modi Government’s deal with the French company Dassault aviation to purchase Rafale fighter jets suggest a serious case of crony capitalism, causing a massive loss to the public exchequer.

The previous deal that the UPA Government was making involved buying 126 Rafale jets for Rs 54,000 crore – 18 of which would be in a ready-to-fly condition while the rest would be manufactured by the public sector Hindustan Aeronautics Limited (HAL) using technology that Dassault would be obligated to transfer. This deal was cancelled, and the new deal signed by the Modi Government instead obtained 36 jets (in a ready-to-fly condition) at Rs 58,000 crore, minus the transfer technology. The Modi Government has no explanation for this grossly higher price paid for far lesser value. Moreover, Anil Ambani, owner of the Reliance Defence Limited (RDL) company, accompanied Prime Minister Modi on his France trip on which the Rafale Deal was made, and instead of HAL, it was the RDL which has secured a partnership with Dassault.

Why did the Modi Government cancel the older, more favourable deal in favour of a deal that proves costlier and less favourable? Why did the Modi Government’s deal do away with the clause requiring Dassault to transfer technology that would allow HAL to manufacture and maintain the Rafale jets? Did the new deal prioritise corporate interests of the Ambani-owned RDL over the country’s interests? These are all pressing questions which the Modi Government has refused to answer.

The Bofors scam in the late 1980s had brought down a Congress Government and rightly become a matter of national concern over corruption. The Rafale scam, which is of far greater proportions than Bofors was, demands an impartial probe.

ML Update

A CPI(ML) Weekly News Magazine

Vol.  20 | No. 48 | 21- 27 November 2017

ML Update

A CPI(ML) Weekly News Magazine

Vol.  20 | No. 48 | 21- 27 November 2017

Disturbing Questions Over Death of CBI Judge Justice Loya 

Special CBI Judge Justice Brijgopal Harkishan Loya, who was hearing the Sohrabuddin murder case in which Narendra Modi’s lieutenant Amit Shah and several top Gujarat police officers were implicated, died suddenly at a Government guest house in Nagpur on 30 November 2014 – two weeks before the next hearing in the case. Within a month of the death of the 48-year-old Justice Loya, his successor had discharged Amit Shah in the Sohrabuddin murder case. Justice Loya’s predecessor, who had been tough on Shah, had been transferred just a day before a hearing date he had fixed in which he had required Shah to be present. Justice Loya too had shown every sign of diligence in the case rather than leniency towards Shah.

Now, three years on, the late Justice Loya’s family members have raised several disturbing questions about the circumstances of his death. His sister has alleged that before his death, Justice Loya had received threats to his life, and had also been offered a bribe by none less than a serving chief justice of the Bombay High Court, to pressurize him to give a favourable judgement in the Sohrabuddin murder case.

His family members have cited several suspicious circumstances surrounding his death. They say he was very fit, with no history of cardiac problems, so they doubt that he died of a sudden heart attack. They claim that his body, when it was returned to them, had bloodstains on his clothes that were not mentioned in the post-mortem report. They ask who the mysterious person was who has signed every page of the post-mortem report claiming to be a Nagpur-based ‘paternal cousin’ of the judge (he had no such cousin.) They ask why there are so many large variations in the accounts of the actual time of his death. They ask why an RSS activist Ishwar Baheti, was the one who was giving Justice Loya’s family members information about the plans to transport his body and claiming to be coordinating everything? Why was Baheti the one to return the judge’s cell phone to the family, and why was the phone wiped of all data, including an SMS warning him to “stay safe from these people”? 

At the time of Justice Loya’s death too, Sohrabuddin’s brother, the complainant in the murder case, had raised questions about Justice Loya’s sudden death that was so convenient for Amit Shah. The serious and disturbing questions raised by Justice Loya’s family members also serve as a reminder of the murky circumstances of the Sohrabuddin fake encounter. Sohrabuddin and his wife Kauser Bi had been abducted by Gujarat police officers. Sohrabuddin had been killed and his death disguised as an ‘encounter’; while Kauser Bi, a witness to his abduction, had been raped, killed, and buried. Tulsiram Prajapati, another witness to the abduction of Sohrabuddin and Kauser Bi, had repeatedly told the court that he feared for his life; he too was killed by Gujarat police officers. Gujarat police personnel themselves have borne witness to these killings. Moreover there are phone records showing Amit Shah, then Gujarat Home Minister, in close contact with the accused police officers at the time of the killings. 

The suspicions being raised by his family members about the manner and timing of Justice Loya’s death are a chilling reminder of the many murky and murderous crimes that cast shadows on the Modi-Shah duo during their reign in Gujarat. In 2013, DG Vanzara, one of the Gujarat police officers accused in the murders of Sohrabuddin, Kauser Bi and Tulsiram Prajapati, had publicly implied that the fake encounter murders were part of a “conscious policy” of the Gujarat Government headed by Modi, which had yielded rich political returns for Modi by helping him don a “halo of Brave Chief Minister”; and that the Gujarat Government had been “inspiring, guiding and monitoring our actions from the very close quarters.”  

As Amit Shah, Rajasthan Home Minister Gulabchand Kataria, and a series of senior Gujarat police officers implicated in these murder were discharged one after another by courts, the CBI has, true to its reputation as a “caged parrot,” failed to challenge these judgements.   

Will the questions raised by Justice Loya’s family members about his death ever be answered? Will the fake encounter victims of Gujarat ever get justice? Or will the perpetrators be able to use political power, money, threats, and violence to bury truth and justice and get away with murder?

Democracy- and justice-loving people of India will always keep these questions alive, until the perpetrators are brought to book.

One Year Of Demonetisation: An Economic War On People

One full year has elapsed since Narendra Modi's dramatic announcement of demonetization. Acknowledging the threat of disruption and inconvenience caused by the sudden withdrawal of 500 and 1000-rupee notes, Modi had assured the people that the pain would be temporary and that it was a necessary sacrifice to win the war on corruption, black money and terrorism. When he said 'give me just 50 days and all your big notes and I shall give you freedom from black money', his exhortation sounded almost as heroic as the famous call of Netaji Subhas Chandra Bose: 'give me blood and I shall give you freedom'. But on the first anniversary of demonetization, the country can only feel cheated and devastated by the hurtful experiences of real life. What began as temporary disruption has paved the way for a longer-term disaster. India's 8/11 has borne an uncanny resemblance to America's 9/11, if the latter was an act of political terrorism by non-state actors, what we have experienced in India is nothing short of a massive blow of economic terrorism delivered by the state itself! According to the RBI's own figures, almost all the money that was supposed to be in circulation or private hands came back. If this included any black money it has all become white! The new notes have proved as vulnerable to counterfeits as their old avatars; the incidence of terrorism has certainly not gone down; and if recent reports of corruption from BJP-ruled states, the thriving phenomenon of crony capitalism within Modi's 'power parivar' (be it the now closed Temple Enterprise of Amit Shah's son or the 'think-tank business' of Shourya Doval, son of National Security Advisor Ajit Doval) and the explosive details of offshore operations of the Indian superrich (individuals as well as companies, including MPs and Ministers of the BJP) as revealed first in the Panama Papers and most recently in the Paradise Papers are anything to go by, corruption, tax evasion and black money have only got more deeply entrenched. While the gains promised have proved illusory, the pain has been real and brutal – just remember the unconscionable shame of demonetization deaths, the crushing disruption of agriculture and small scale enterprises, cruel loss of livelihood and jobs, unmistakable slowing down of the entire economy, and of course the cost of printing new notes and enforcing the huge countrywide drills of demonetization. And now compounding the blow of demonetization has been the other massive assault of the Modi regime: tax terrorism in the form of GST. With elections round the corner, the government has of late begun to make some modifications on tax slabs and procedures (just like the changing rules of demonetization), but instead of giving any real relief it only underlines the inherently arbitrary and anomalous nature of the entire exercise. Most articles of mass consumption and essential services now attract taxes as high as 18%, if not 28%. While consumers have been badly hurt by GST-induced increase in prices, small businesses are reeling under the complex procedures and manipulations of the GST administration.  Both demonetization and GST have had a common underlying logic of pushing the Indian economy towards greater formalization and digitalization. And the biggest weapon for this coercive push is
the most intrusive and ubiquitous mode of state surveillance ever designed for citizens – the biometric identification card 'Aadhaar' which is being indiscriminately linked to almost all services. The result is there for all of us to see – not just in the form of a completely unacceptable violation of the fundamental right to privacy but in large numbers of cases of the cruel deprivation and exclusion resulting in denial of ration, pension and relief to the needy and even starvation deaths as are being reported from Jharkhand. For the overwhelming majority of the Indian people, the economic programme of the Modi government during the last one year has looked like a trident of terror with demonetization, GST and Aadhaar as the three forks menacingly aimed at their everyday legitimate activities, earnings and existence. Modi and Jaitley are trying to showcase demonetization and GST as bold structural reforms that have markedly improved India's rating according to the World Bank Ease of Doing Business, with India jumping 30 places from 130th position among 190 countries last year to 100th position this year. This report prepared on the basis of surveys done in Delhi and Mumbai is only a commentary on the ease or difficulty of starting and running businesses on the basis of select parameters and not on the performance of those businesses and the state of the economy. A country like China which dominates the global market in terms of production and exports of almost the whole spectrum of consumer goods ranks 78 while most of the constituents of the former socialist countries of East Europe which are caught in a crisis-ridden process of capitalist restoration are placed much higher. The World Bank certificate of an improved 'Ease of Doing Business' performance cannot obscure the experience of small businesses in India many of which have actually been eased out in the wake of demonetization. It is no secret that while Modi and Jaitley are brandishing the World Bank report card, economic data collected by the Modi government and indices compiled by various international institutions present a disturbing picture of steady economic deceleration and alarming levels of chronic mass deprivation and hunger. GDP growth rate has been declining non-stop for six successive quarters, the Global Hunger Index ranks India a lowly 100th among 119 developing countries, and in the Global Gender Gap ranking India has slipped 21 slots to the 108th place among 144 countries with more and more women being hit harder by the economic policies and programmes of the Modi government. But when it comes to tax evasion and potential black money operation, India figures quite high in any global list. In the Paradise Papers, there are as many as 714 Indian names, making India occupy the 19th position among 180 countries. The banking sector has been a major casualty of mega corporate defaults, mounting non-performing assets and credit deceleration triggered by overall economic slowdown have pushed the banks into a major crisis and the government has announced a Rs 2.11 lakh crore recapitalization plan to rescue the banks. Shorn of the terminological clutter, this is nothing but privatization of profits and socialization of losses. Economic terrorism for the masses, licence to loot for crony capitalists and lemon socialism to bail out the rich – this in a nutshell is the unfolding economic agenda of the Modi regime. On the first anniversary of demonetization disaster, the working people everywhere are rising in protest against this assault. All through November we will see concerted action of the people across the country with student-youth activists campaigning for quality education and secure and dignified employment, workers from all sectors reaching Delhi on 9-11 November for a massive demonstration outside Parliament and peasants staging their own parliament in Delhi after traversing the length and breadth of the country to demand land rights, freedom from debt and remunerative prices for their produce. A resolute and united movement of the people for bread, land
and jobs will be the best bulwark of democracy and just development in the face of the Modi government's economic aggression and communal hate.

 ML Update
A CPI(ML) Weekly News Magazine Vol.  20    No.46     7- 13 November 2017