അതിർത്തിയിലെ സംഘർഷത്തിന് അയവുണ്ടാക്കുക

ന്യൂ ഡെൽഹി , 29 സെപ്റ്റംബർ
ഇന്ത്യയും പാക്കിസ്ഥാനും തമ്മിൽ അതിർത്തിയിൽ ഉണ്ടായ സംഘർഷം ഇന്ത്യൻ പക്ഷത്തുനിന്നുള്ള ഒരു സർജ്ജിക്കൽ സ്ട്രൈക്ക് (കൃത്യമായ ലക്ഷ്യസ്ഥാനങ്ങളിലുള്ള കടന്നാക്രമണം ) ആയിരുന്നുവെന്ന് ഇന്ത്യയും, അതിർത്തികടന്നുള്ള   വെടിവെപ്പ് (ക്രോസ് ബോർഡർ ഫയറിങ്) മാത്രമായിരുന്നുവെന്ന് പാക്കിസ്ഥാനും അവകാശപ്പെടുമ്പോൾ,  ഉറി ആക്രമണത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഇരു രാജ്യങ്ങളും തമ്മിൽ നടന്ന വാക് പോര്  ഇതിനകം തന്നെ കലുഷിതമാക്കിയ  ഒരു അവസ്ഥയെ ഒന്നുകൂടി മൂർച്ഛിപ്പിചിരിക്കുകയാണ്. സംഘർഷത്തെ ഇനിയും വളർത്താൻ മാത്രം ഇടവരുത്തുന്ന  സൈനിക നടപടികളും   യുദ്ധവെറി  പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന  പ്രസ്താവനകളും ഒഴിവാക്കണമെന്ന്   CPI(ML) കേന്ദ്രകമ്മിറ്റി ഇന്ത്യയിലേയും പാക്കിസ്ഥാനിലേയും സർക്കാരുകളോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നു.
പഞ്ചാബ് അതിർത്തിയിലുള്ള 10 കിലോമീറ്റർ ദൈർഘ്യമുള്ള ഒരു ബെൽറ്റിൽ  താമസിക്കുന്ന ഗ്രാമീണർക്ക് ഉചിതമായ ബദൽ സൗകര്യങ്ങളോ ക്യാമ്പുകളോ ഒരുക്കാതെ ഡസൻകണക്കിന് ഗ്രാമങ്ങൾ ഒഴിപ്പിക്കപ്പെട്ടതിൽ  സി പി ഐ (എം എൽ ) കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റി അതിയായ ഉൽക്കണ്ഠ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.  സ്വന്തം  ഭൂമിയിലെ വിളകൾ എടുക്കാനാവാത്ത സ്ഥിതിയും, വീടുകൾ നഷ്ടപ്പെടുന്ന  അവസ്ഥയും കുടിയൊ ഴിപ്പിക്കപ്പെട്ട കർഷകരിൽ  ഉണ്ടാക്കുന്ന ഉൽക്കണ്ഠകൾ  തീർത്തും  അവഗണിക്കാൻ യുദ്ധവെറി മൂത്ത ഇപ്പോഴത്തെ ചുറ്റുപാടിൽ സർക്കാരിന് കഴിയുന്നു.  ഇന്ത്യൻ അതിർത്തി ഗ്രാമങ്ങളിലെ ദരിദ്രരായ കർഷകരും,  സൈനിക വേഷമണിഞ്ഞവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ താഴെക്കിടയിൽ ഉള്ളവരും ആണ് ഏതൊരു സൈനിക സംഘർഷമോ യുദ്ധമോ ഉണ്ടാവുമ്പോഴും ബലിയാടുകൾ ആക്കപ്പെടുന്നത്.
 ഇന്ത്യയിലേയും പാക്കിസ്ഥാനിലേയും സർക്കാരുകൾ  യുദ്ധവെറി  പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിൽ നിന്നും, പരസ്പരമുള്ള സൈനിക സംഘർഷത്തിൽനിന്നും പിൻമാറുകയും  തൽസ്ഥാനത്ത് എല്ലാ പ്രശ്നങ്ങളേയും അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നതിന് ഫലവത്തായ ഉഭയകക്ഷി സംഭാഷണവും നയതന്ത്ര മാർഗ്ഗങ്ങളും ഉപാധിയാക്കുകയും ചെയ്യും എന്ന് സി പി ഐ (എം എൽ ) പ്രത്യാശിക്കുന്നു.
- പ്രഭാത് കുമാർ,
സി പി ഐ (എം എൽ ) കേന്ദ്രകമ്മിറ്റിയ്ക്കുവേണ്ടി 

Communist Party of India (Marxist-Leninist) Liberation
U-90 Shakarpur
Delhi - 110092
Phone: 91-11-22521067
Fax: 91-11-22442790
Web: http:\\www.cpiml.org

The Lives of Muslims, Dalits, Kashmiris and Even Soldiers Are Cheap in Modi Rule
[ML Update
A CPI(ML) Weekly News Magazine
Vol.19 | No. 39 | 20 - 26 SEP 2016]
The Lives of Muslims, Dalits, Kashmiris and Even Soldiers Are Cheap in Modi Rule
'Cow protection mobs’ continue to remain absolutely confident of impunity thanks to patronage from the ruling regime in India, even after the Una uprising and the outrage over the Dadri lynching. The latest atrocities in the name of ‘protecting cows’ include the horrific murder and gangrape in Mewat and the brutal killing of Mohammed Ayyub in Ahmedabad.
Mewat is a region of Haryana where Muslims have a significant presence. In the run-up to Eid, the BJP Government of Haryana launched a series of ‘raids’ on eateries to check biryani for illegal use of beef. This move was a measure calculated to harass and intimidate the Muslim community on the occasion of their festival, and to create a climate of hatred and violence against Muslims. In the midst of this toxic climate, a gang forced its way into a farmhouse in Mewat and indulged in a brutal assault against a Muslim family. A couple was thrashed to death; another couple assaulted, and a 20-year-old woman and a 14-year old girl gangraped as a warning against ‘eating beef.’ The two gangrape survivors said that they were asked if they ate beef; and told that the rape was to make sure they stopped eating beef. The assailants were in no hurry; they indulged in prolonged violence, robbed the household and left.
The response of the Haryana Government has left no one in any doubt about why the ‘cow-protection’ mobs feel such a sense of impunity. The Haryana Chief Minister ML Khattar has declared that the murder and gangrape, and the beef-testing raids in Mewat are “trivial issues” compared to the Golden Jubilee celebrations of the State! It was Khattar who, after the lynching of Akhlaque at Dadri, had said, “Muslims can continue to live in this country, but they will have to give up eating beef” because “the cow is an article of faith here.” The Haryana police initially did not even book the accused for murder, and have tried to deny any link of the attack to ‘cow protection’ mobs. We may recall how the Haryana Government tried to trivialize and deny the anti-Dalit atrocity in Faridabad where two Dalit children were burnt alive, and how Union Minister VK Singh compared the children to ‘dogs.’
It is apparent that the Haryana police has time to raid hotels, and test/taste biryani samples for ‘beef’, all to ‘protect cows’ – but protecting the rights of Muslim citizens and Muslim women from murder and rape is a ‘trivial issue.’
Meanwhile in Gujarat, a young man Mohammed Ayub was beaten to death by a mob that accused him of ‘transporting calves’ in his car. His companion Sameer Sheikh survived the attack – but news reports suggest that the Gujarat police is denying Sheikh’s allegations of assault by a ‘cow protection’ mob, and is instead treating Sheikh as a suspect in a ‘cow smuggling’ case filed by those accused of killing Ayyub! Dalits and Muslims who came together to protest the killing – continuing the protests that followed the stripping and thrashing of Dalit youth at Una by a ‘cow-protection’ mob – are being detained by the police.
Prime Minister Narendra Modi’s silence on the assaults in Mewat and his own home ground of Ahmedabad is again, deafening. Modi had commented obliquely on Una, albeit belatedly, due to fear of alienating Dalit voters prior to UP polls. The distinction Modi then made between genuine and fake ‘cow protectors’ and his calls to State Governments to keep dossiers of cow-protection’ groups sound especially hollow in the face of the brazen daylight murder of Ayyub and the brutal murders and gangrapes in Mewat.
Modi’s birthday celebrations in Gujarat were marked by the arrest of activists. In Gujarat itself, leader of the Una Dalit uprising Jignesh Mevani was taken into preventive custody to keep Modi’s birthday ‘free of incident!’ And before that, well-known Kashmiri human rights activist Khurram Parvez was first prevented from flying to Geneva to attend the UN Human Rights Council, and then arrested and jails for ‘breach of peace.’ Bastar-based journalist Prabhat Singh known for exposing atrocities against adivasis by the notorious Bastar police and CRPF has gone into hiding, fearing abduction and even murder by the police and anti-Maoist vigilante outfits. He had been booked a few months ago in a criminal case on the pretext of a WhastApp message.
Arrests of activists and witch-hunt of journalists only underlines how fearful the Modi Government and State Governments in BJP-ruled Gujarat, Chhattisgarh and BJP-PDP ruled J&K are of the truth. By preventing a Kashmiri activist from approaching the UNHRC, the Indian Government has ironically proved to the international community that it has something to hide and is gagging activists. Bastar is being ‘cleansed’ of independent journalists and activists so that a ‘war without witnesses’ may be unleashed on the adivasis there. And the PM with the ’56-inch chest’ is so fearful that an activist may disrupt his birthday celebrations that he has the activist arrested!
The Modi Government that brands every dissenter as ‘anti-national’ and a ‘Pakistani agent’ has been left red-faced after a heinous terrorist attack on a military base in Uri killed 17 sleeping soldiers. Not only are the lives of Dalits, Muslims, Kashmiris cheap in Modi’s India, even the lives of soldiers whose heroism is invoked to justify every assault on democratic rights and dissent are treated as cheap by this Government. This Government must not be allowed to hide its all-round failures or justify the ongoing assaults on democracy under cover of war-mongering and hate-mongering in the wake of the Uri attack.

സങ്കുചിത ദേശീയവികാരം ഇളക്കിവിടുന്ന ജിംഗോയിസ്റ്റ് വായ്ത്താരികളിൽനിന്നും സർക്കാർ പിന്മാറുക; സേനാംഗങ്ങളുടെയും തന്ത്ര പ്രധാനമായ ആസ്ഥാനങ്ങളുടേയും യഥാർഥ സുരക്ഷ ഉറപ്പാക്കുക

ന്യൂഡെൽഹി ,സെപ്റ്റംബർ 18
ജമ്മു കാശ്മീരിലെ യുറി യിൽ 17 ഇന്ത്യൻ സൈനികരുടെ ജീവൻ അപഹരിച്ച നടന്ന ഭീകരാക്രമണത്തെ സി പി ഐ (എം എൽ ) ശക്തമായി അപലപിക്കുകയും, മരണപ്പെട്ട ജവാന്മാരുടെ കുടുംബാംഗങ്ങളെ അനുശോചനം അറിയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
 ദേശീയ സുരക്ഷ സംബന്ധിച്ച മോദി സർക്കാരിന്റെ അവകാശവാദങ്ങൾ വെറും വാചകമടികൾ ആണെന്നാണ് യുറിയിലും പത്താൻ കോട്ടിലും നടന്ന ഭീകരാക്രമണങ്ങൾ തടയുന്നതിൽ സർക്കാരിന് സംഭവിച്ച  ഗൗരവാവഹമായ വീഴ്ചകൾ തെളിയിക്കുന്നത്. സുരക്ഷാ സേനയുടെ ആസ്ഥാനത്തുള്ള 
താവളങ്ങളും  ക്യാമ്പുകളും പോലും ഇതുപോലെ ഭീകരാക്രമണത്തിന് വിധേയമാവുന്ന സ്ഥിതിവിശേഷം  സർക്കാരിന്റെ ഭാഗത്ത് ഉണ്ടായ ഗുരുതരമായ അനാസ്ഥയിലേക്കാണ്  വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത്. ജമ്മുവിലും കാശ്മീരിലും നടക്കുന്ന സിവിലിയൻ പ്രതിഷേധങ്ങളെ നേരിടാൻ  സേനാവിഭാഗങ്ങളെ നിയോഗിച്ച നടപടിയിലൂടെ സർക്കാർ സൈനികത്താവളങ്ങൾക്ക് വേണ്ട അവശ്യമായ സുരക്ഷാ സംവിധാനത്തെ  അവഗണിക്കുകയും,  ഭീകരാക്രമണങ്ങൾ  എളുപ്പമാവും വിധത്തിൽ   അവയെ താരതമ്യേന ദുർബ്ബലമാക്കുകയുമാണ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത്.

 സ്വയംകൃതമായ സുരക്ഷാ പാളിച്ചകൾ മറച്ചു വെയ്ക്കാനുള്ള  ഒഴിവുകഴിവായി യുറിയിൽ നടന്ന ഭീകരാക്രമണസംഭവത്തെ ഉപയോഗപ്പെടുത്താൻ സർക്കാരിനെ അനുവദിച്ചുകൂടാ .കാശ്മീരിലെ  സ്ഥിതിഗതികളെ ശരിയായി അഭിസംബോധന ചെയ്യാനും ജനാധിപത്യപരമായ മാർഗ്ഗത്തിൽ പ്രശ്നത്തിന് പരിഹാരം കണ്ടെത്തുവാനും ശ്രമിച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ സൈനിക ത്താവളങ്ങളിലെ സുരക്ഷാ പാളിച്ചകൾ മുതലെടുത്ത് ഇതുപോലെ ഒരാക്രമണം നടത്താൻ ഭീകരർക്ക് കഴിയുകയില്ലായിരുന്നു. കാശ്മീരിലെ സിവിലിയന്മാർക്ക് നേരെ വീണ്ടും ഭരണകൂട ആക്രമണങ്ങൾ അഴിച്ചുവിടാനുള്ള ഒരു ന്യായീകരണമെന്നപോലെ  യുറി സംഭവത്തെ ഉപയോഗിക്കാനും സർക്കാരിനെ അനുവദിച്ചുകൂടാ .
  കാശ്മീരി ജനതയുടെ മേൽ നടക്കുന്ന അടിച്ചമർത്തലിനെ ന്യായീകരിക്കുകയും, യുദ്ധവെറി നിറഞ്ഞ വായ്ത്താരികൾ ആവർത്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിന് പകരം ഇന്ന് ഏറെ അത്യാവശ്യമായിരിക്കുന്നത് നുഴഞ്ഞു കയറ്റക്കാർക്കും  ഭീകരാക്രമണങ്ങൾക്കും എതിരെ സൈനികത്താവളങ്ങളുടെ സുരക്ഷ  ഉറപ്പുവരുത്തലാണ്.  കാശ്മീരി ജനതയെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന എല്ലാ വിഭാഗങ്ങളുമായും ജനാധിപത്യപരമായ മാർഗ്ഗത്തിൽ സംഭാഷണങ്ങൾ നടത്തികശ്മീർ തർക്കത്തിന് രാഷ്ട്രീയ പരിഹാരം കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമങ്ങളോടൊപ്പം അത് ചെയ്യാവുന്നതാണ്.
–  സി പി ഐ (എം എൽ) കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റിയ്ക്ക് വേണ്ടി ,
    പ്രഭാത് കുമാർ

Govt Must Shun Jingoist Rhetoric and Ensure Actual Security for Army and Strategic Bases

New Delhi, 18 September.
The CPI(ML) condemns the terrorist attack at Uri in Jammu and Kashmir that has claimed the lives of 17 Indian soldiers, and extends condolences to the families of the soldiers who have been killed.

The attacks at Pathankot and Uri underline that the Modi Government’s rhetoric on national security is in contrast to its failure to secure even the bases and camps of security forces. It has chosen to deploy armed forces to deal with civilian protests in Jammu and Kashmir, while leaving army camps vulnerable to terrorist attacks.
The Indian Government should not use the Uri attack to cover up its own inadequacies and failures to address and resolve the Kashmir situation in a democratic way and to secure military bases from terrorist attacks. Uri attack should not be used as another pretext for violence on Kashmiri civilians.
Instead of war-mongering rhetoric and attempts to justify the repression unleashed on Kashmiri people, what is urgently needed is securing army bases from infiltrators and terrorist attacks without undermining the efforts for democratic dialogue with all sections of Kashmiri people, towards a political solution of the Kashmir dispute.
– Prabhat Kumar, for CPI(ML) Central Committee

ഇൻഡോ- യു എസ് സൈനിക സഹകരണത്തിന് ധാരണാപത്രം (LEMOA ) ഒപ്പു വെച്ചതിൽ പ്രതിഷേധിക്കുക

[ന്യൂ ഡെൽഹി ,
01 -09 -2016 ]
ഇൻഡോ- യു എസ് സൈനിക സഹകരണത്തിന്
ധാരണാപത്രം (LEMOA ) ഒപ്പു വെച്ചതിൽ പ്രതിഷേധിക്കുക

ലോജിസ്റ്റിക് എക്സ്ചേഞ്ച് മെമ്മോറാൻഡം ഓഫ് എഗ്രീമെൻറ്
(LEMOA) എന്ന പേരിൽ ഇന്ത്യയും അമേരിക്കയും തമ്മിൽ വാഷിങ്ടണിൽ പുതുതായി ഒപ്പുവെച്ചിരിക്കുന്ന കരാർ ഇന്ത്യയുടെ പരമാധികാരത്തെ അടിയറ വെക്കുന്നതും, അമേരിക്കൻ സാമ്രാജ്യത്വവുമായി ആശ്രിതത്വം പുലർത്തുന്ന ഒരു സൈനിക സഖ്യത്തിൽ ഇന്ത്യയെ തളച്ചിടുന്നതും ആയ ഒന്നാണ്.
 ഇന്ത്യയുടെ വ്യോമസേനാ -നാവിക ത്താവളങ്ങൾ അമേരിക്കൻ പോർ വിമാനങ്ങൾക്കും കപ്പലുകൾക്കും ഇന്ധനം നിറയ്ക്കുന്നതിനും തന്ത്രപരമായ ആവശ്യങ്ങൾക്കുമായി പതിവായി തുറന്നു വെച്ചിരിക്കാൻ പ്രസ്തുത കരാർ ഇന്ത്യയെ ബാദ്ധ്യതപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു എന്നതിനാൽ, ലോകത്തുള്ള പല രാജ്യങ്ങളിലും നടക്കുന്ന യു എസ് സൈനിക അധിനിവേശങ്ങളിൽ ഫലത്തിൽ ഇന്ത്യയെ ഒരു സഖ്യ രാജ്യമാക്കി മാറ്റുകയാണ് അതിലൂടെ ചെയ്യുന്നത്.

 അമേരിക്കൻ സാമ്രാജ്യത്വത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്താനായി മോദി സർക്കാർ
ഇന്ത്യയുടെ രാഷ്ട്രീയ സ്വയം നിർണ്ണയാധികാരത്തെ അടിയറ വെച്ചിരിക്കുകയാണ്.  LEMOA കരാർ ഒപ്പു വെയ്ക്കലും അതുപോലുള്ള മറ്റ്‌ അനേകം ജനവിരുദ്ധ നടപടികൾക്കും എതിരായുള്ള ശക്തമായ പ്രതിഷേധം ഉയർത്താൻ സെപ്റ്റംബർ 2 ന്റെ അഖിലേന്ത്യാ പണിമുടക്കിന്റെ സന്ദർഭം ഉപയോഗിക്കണമെന്ന് രാജ്യസ്നേഹികളായ എല്ലാ ഇന്ത്യക്കാരെയും സി പി ഐ (എം എൽ ) ആഹ്വാനം ചെയ്യുന്നു .

പ്രഭാത് കുമാർ .
സി പി ഐ (എം എൽ ) കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റിയ്ക്ക് വേണ്ടി

സഖാവ് സ്വപൻ മുഖർജി അന്തരിച്ചു

സഖാവ് സ്വപൻ മുഖർജി അന്തരിച്ചു

സി പി ഐ (എം എൽ )ലിബറേഷൻ  പോളിറ്റ് ബ്യൂറോ അംഗവും AICCTU വിന്റെ ദേശീയ വൈസ് പ്രസിഡന്റും ആയിരുന്ന സഖാവ് സ്വപൻ മുഖർജി യുടെ ആകസ്മികമായ വേർപാടിന്റെ വാർത്ത അത്യഗാധമായ ദുഃഖത്തോടെയും നടുക്കത്തോടെയും കേരള സ്റ്റേറ്റ് ലീഡിങ് ടീം, സി പി ഐ (എം എൽ ) ലിബറേഷൻ അറിയിക്കുന്നു.
ഇന്നലെ രാത്രി ചണ്ഡീഗഡിൽ ഒരു യോഗത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ശേഷം ഒരു സഖാവിന്റെ വീട്ടിൽ തങ്ങിയിരുന്ന സഖാവ് സ്വപന് പുലർച്ചെ   ഉണ്ടായ കഠിനമായ ഒരു ഹൃദയാഘാതത്തെത്തുടർന്ന് 4 -15 ന് അന്ത്യം സംഭവിക്കുകയായിരുന്നു എന്ന് സി പി ഐ (എം എൽ) കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു കുറിപ്പിൽ (ന്യൂ ഡെൽഹി ,സെപ്റ്റംബർ 6 ,2016 ) അറിയിക്കുന്നു. 
1953 നവംബർ 17 ന് ഒരു കേന്ദ്ര സർക്കാർ ഉദ്യോഗസ്ഥന്റെ മകനായി ഇടത്തരം കുടുംബത്തിൽ ജനിച്ച സഖാവ് സ്വപൻ 1970 കളുടെ ആദ്യത്തിൽ ഡൽഹി യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിൽപ്പെട്ട കിരോറിമൽ കോളേജിൽ ബി എസ് സി വിദ്യാർഥിയായിരിക്കേ എം എൽ പ്രസ്ഥാനത്തിലെ സജീവ പോരാളിയാകുകയും , വിദ്യാർത്ഥികൾക്കും അദ്ധ്യാപകർക്കും , ഡെ ൽഹി ട്രാസ്പോർട് കോർപറേഷനിലേയും ആസാദ് പൂരിലേയും തൊഴിലാളികൾക്കും ഇടയിൽ വിപ്ലവ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ സന്ദേശം എത്തിക്കുകയും ചെയ്തു.
സി പി ഐ (എം എൽ )പ്രസ്ഥാനം അതിന്റെ ആദ്യ ഘട്ടത്തിൽ  കടുത്ത തിരിച്ചടികൾ നേരിട്ട  സാഹചര്യത്തിൽ പരക്കെയുണ്ടായ ആശയക്കുഴപ്പങ്ങൾക്കും നിർജ്ജീവാവസ്ഥയ്ക്കും നടുവിലും, സഖാവ് ചാരു മജൂംദാറിന്റെ വിപ്ലവാത്മക ദിശാബോധവും പാരമ്പര്യവും ഉയർത്തിപ്പിടിച്ച്‌ പാർട്ടി കെട്ടിപ്പടുക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾക്ക് സഖാവ് സ്വപൻ നൽകിയ സംഭാവന നിസ്തുലമായിരുന്നു.
 സഖാവ് ജൗഹർ ജനറൽ സെക്രട്ടറിയായി 1974 ജൂലൈ 28 ന് സി പി ഐ (എം എൽ ) കേന്ദ്ര കമ്മിറ്റി നിലവിൽ വരുന്നതിനു മുൻപേ തന്നെ,  സഖാവ് സ്വപനും  ഈശ്വർ ചന്ദ് ത്യാഗിയടക്കം ഉള്ള മറ്റു സഖാക്കളും സ: ജൗഹർ നേതൃത്വം നൽകിയ ബിഹാർ സഖാക്കളുമായി ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നു. പാർട്ടി പുനസ്സംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ട സമയം മുതൽ 1976 ആദ്യം ചേർന്ന രണ്ടാം പാർട്ടി കോൺഗ്രസ് വരേയും ഡെൽഹിയിലെ പാർട്ടി പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ സഖാവ് സ്വപൻ സജീവമായ പങ്കു വഹിച്ചു. 1976 മദ്ധ്യം മുതൽ 1978 വരെയുള്ള ഹ്രസ്വമായ ഒരു കാലം നക്സൽ വിരുദ്ധ പോലീസ് വേട്ടയെ അതിജീവിക്കുന്നതിനായി ഡെൽഹിയിൽനിന്നും മാറിനിൽക്കേണ്ട  അവസ്ഥ സഖാവിന് ഉണ്ടായി. അടിയന്തരാവസ്ഥയ്ക്ക് ശേഷം ടൈംസ് ഓഫ് ഇൻഡ്യയിൽ ക്ലരിക്കൽ സ്റ്റാഫ് അംഗമായി ജോലിയിൽ ചേർന്നപ്പോൾ  ഡെൽഹിയിൽ പാർട്ടി കെട്ടിപ്പടുക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾ  തുടർന്ന് അദ്ദേഹം നടത്തി.

അടിയന്തരാവസ്ഥയുടെ കാലഘട്ടത്തിൽ പി യു സി എൽ, പി യു ഡി ആർ എന്നീ സംഘടനകൾ മുഖ്യമായി നയിച്ച പൗരാവകാശ പ്രവർത്തന മേഖലകളിലും സഖാവ് സ്വപൻ സജീവമായി ഇടപെട്ടിരുന്നു. ജസ്റ്റീസ് വി എം താർക്കുൺഡേ, ഗോവിന്ദ് മുഖോതി തുടങ്ങിയവരുൾപ്പെട്ട  പ്രമുഖരായ മനുഷ്യാവകാശ പ്രവർത്തകരുമായി സഖാവ് നിരന്തരം ബന്ധം പുലർത്തിയിരുന്നു.  നാഗ് ഭൂഷൺ പട്നായിക്കിനേയും നെൽസൺ മണ്ടേലയെയും ജെയിൽമോചിതരാക്കാൻ വേണ്ടി പൗരാവകാശപ്പോരാളികൾ അക്കാലത്ത് നടത്തിയ കാമ്പെയിനുകളിലും സഖാവ് പങ്കെടുത്തിരുന്നു. 1970 കളിലും 1980 കളിലും  ഡെൽഹി കേന്ദ്രമായി നടന്ന അനേകം സമരങ്ങളിലും സാർവ്വദേശീയ വിഷയങ്ങളെ ആസ്പദമാക്കിയ കാംപെയിനുകളിലും സി പി ഐ (എം എൽ) ലിബറേഷന്റെ  പ്രതിനിധി എന്ന നിലയിൽ സഖാവിന്റെ പങ്ക് ശ്രദ്ധേയമായി. വിയറ്റ്നാമിലും ആഫ്രിക്കയിലും നടന്ന സാമ്രാജ്യത്വ വിരുദ്ധ ജനമുന്നേറ്റങ്ങളെ സ്വാഗതം ചെയ്യുന്ന കാംപെയിനുകൾ , 1982 ൽ  സ്വേച്ഛാധിപത്യ വാഴ്ചയ്‌ക്കെതിരെ ഡൽഹിയിൽ സംഘടിപ്പിക്കപ്പെട്ട സെമിനാർ , 1982 ഏപ്രിൽ 26  ന് ഇന്ത്യൻ പീപ്പ്ൾസ് ഫ്രണ്ട് (IPF ) എന്ന രാഷ്ട്രീയ മുന്നണിയുടെ രൂപീകരണം , 1984 ലെ സിഖ് വിരുദ്ധ കൂട്ടക്കൊലയുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ നടന്ന ജനകീയ പ്രതിഷേധങ്ങൾ ഇവയ്ക്കെല്ലാം സഖാവ് സ്വപൻ നേതൃത്വവും മുൻകൈയും നൽകി . ഈ സമയത്തെല്ലാം അണ്ടർ ഗ്രൗണ്ടിൽ പ്രവർത്തിച്ച പാർട്ടിയുടെ ഡെൽഹി സംസ്ഥാന ഘടകത്തിൽ അംഗമായിരുന്നുകൊണ്ട് ടൈംസ് ഓഫ് ഇന്ത്യ യിൽ ജോലിയിൽ തുടരുകയായിരുന്ന സഖാവ് 1987 ൽ ആ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു; പിന്നീട് മുഴുവൻ സമയ സംഘാടകനായി ഡൽഹിയിൽ തിരിച്ചെത്തുകയും , IPF സംസ്ഥാന ഘടകത്തിന്റെ ചുമതല സഖാവിനെ പാർട്ടി ഏൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു .  CPI (ML)ന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ രൂപീകൃതമായ പുതിയ ട്രേഡ് യൂണിയന്റെ  ഒന്നാം ദേശീയ സമ്മേളനം  ചെന്നൈയിൽ ചേർന്നപ്പോൾ സഖാവ്   AICCTU വിന്റെ സ്ഥാപക ജനറൽ സെക്രട്ടറി ആയി തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടു. 1993 ൽ പാർട്ടിയുടെ കേന്ദ്ര കമ്മറ്റിയിൽ അംഗമായതിന് ശേഷം തുടർന്നുള്ള മൂന്ന് ദശാബ്ദക്കാലത്തോളം പഞ്ചാബിൽ പാർട്ടി കെട്ടിപ്പടുക്കാനുള്ള ചുമതലയിൽ സഖാവ് പ്രത്യേകം നിയുക്തനായിരുന്നു. 1998 ൽ ഒരിയ്‌ക്കൽക്കൂടി  AICCTU ജനറൽ സെക്രട്ടറി ആകുകയും, 2015 മേയ് യിൽ പട്നയിൽ നടന്ന AICCTU വിന്റെ  ഒൻപതാം ദേശീയ സമ്മേളനത്തിൽ വെച്ച് വൈസ് പ്രസിഡണ്ട് സ്ഥാനം ഏൽക്കുന്നതുവരെ തൽസ്ഥാനത്ത് തുടരുകയും ചെയ്തു. പാർട്ടിയിലെ നേരിട്ടുള്ള ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ ഏറ്റെടുക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായിട്ടായിരുന്നു AICCTU ജനറൽ സെക്രട്ടറി സ്ഥാനത്തുനിന്നും സഖാവ് ഒഴിവായത്. പോളിറ്റ് ബ്യൂറോ അംഗം എന്ന നിലയിൽ ഡൽഹി, പഞ്ചാബ് ,ഹരിയാണ,മഹാരാഷ്ട്ര, ഒറീസ്സ എന്നീ  സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ പ്രത്യേക ചുമതല വഹിക്കുന്നതിനിടയിൽ ആയിരുന്നു സഖാവ് സ്വപന്റെ നടുക്കുന്നതും ആകസ്മികവും ആയ നിര്യാണം.
സമീപകാലത്ത് ആൾ ഇന്ത്യാ പീപ്പിൾസ് ഫോറം (AIPF ) എന്ന വിശാലമായ ഒരു ജനകീയ സമരവേദിക്ക്‌ രൂപം നൽകുന്നതിൽ സഖാവ് സ്വപൻ മുഖ്യമായ പങ്കു വഹിച്ചു.  ധിഷണാശാലിയായ ഒരു പാർട്ടിസംഘാടകൻ ആയിരുന്ന സഖാവിന്   നൂതനമായ  ആശയങ്ങളുമായി എല്ലായ്പ്പോഴും  തുറന്ന രീതിയിലും ക്ഷമയോടേയും സംവാദാത്മകമായി സമ്പർക്കം പുലർത്താനുള്ള കഴിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു.  തൽഫലമായി, പാർട്ടിയുടെ നിലപാടുകൾ ശരിയായി ഗ്രഹിക്കാനും ഫലവത്തായി പ്രയോഗത്തിൽ കൊണ്ടുവരാനും പാർട്ടി ഘടകങ്ങളെ സഹായിക്കാൻ സഖാവിന്  കഴിഞ്ഞിരുന്നു.   ഡെൽഹിയിലും മുംബൈയിലും പഞ്ചാബിലും ചൺഡീഗഢിലും ഉള്ള പാർട്ടി പ്രവർത്തകരായ അനേകം യുവതീയുവാക്കളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം പ്രത്യേകമായും  സഖാവിന്റെ അകാലനിര്യാണം മൂലം നഷ്ടപ്പെട്ടത്  എപ്പോഴും സ്നേഹോഷ്മളതയോടെ തങ്ങൾക്ക് വഴികാട്ടിയിരുന്ന ഒരു പ്രിയ സഖാവിനെയാണ്.
ഒരു സംഘാടകൻ എന്ന നിലയിൽ മുൻനിരയിൽ നിന്ന് മികവുറ്റ രീതിയിൽ പരിപാടികൾക്ക് സൂക്ഷ്മ രൂപം കൊടുക്കുന്നതിലും കൃത്യതയോടെ അവ നടപ്പാക്കുന്നതിലും സഖാവ് എപ്പോഴും ശ്രദ്ധാലുവായിരുന്നു. ക്ഷമാശീലമുള്ള  ഒരു പഠിതാവും മികച്ച ശ്രോതാവുംകൂടിയായിരുന്നതിനാൽ, പ്രത്യയ ശാസ്‌ത്രപരമായി വ്യത്യസ്തമായ കാഴ്ചപ്പാട് പുലർത്തിയിരുന്ന ജനകീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും സാംസ്കാരിക -ബൗദ്ധിക പ്രവർത്തന മേഖലകളിലും, മറ്റു ഇടതു ജനാധിപത്യ രാഷ്ട്രീയ പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലും  ഉള്ളവരുടെ പോലും ബഹുമാനം ആർജ്ജിക്കാൻ സഖാവിനു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.

സഖാവ് സ്വപൻറെ ആകസ്മികമായ വേർപാട് ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്ന നഷ്ടം സി പി ഐ (എം എൽ) നെ മാത്രം ബാധിക്കുന്ന ഒന്നല്ല; രാജ്യത്തിലെ ജനാധിപത്യപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ വിപുലമായ വർണ്ണരാജിയെ സംബന്ധിച്ചും അതൊരു നികത്താനാവാത്ത വിടവ് തന്നെയായിരിക്കും. കർമ്മ നിരതനായും, ശുഭാപ്തി വിശ്വാസിയായും, ആവേശഭരിതനായും,  അവസാനംവരെയും തളരാതെയും ജീവിച്ചപോലെ തന്നെയായിരുന്നു  സഖാവ് നമ്മോട് വിടപറഞ്ഞതും. 
സഖാവ് സ്വപന്റെ പത്നിയായ സഖാവ് ശർമ്മിളയേയും , മകൻ ശൗഭിക്, മകൾ ഉപാസന എന്നിവരേയും,  കുടുംബത്തിലെ മറ്റ് എല്ലാ അംഗങ്ങളേയും   സി പി ഐ (എം എൽ) അനുശോചനം അറിയിക്കുന്നു.
സഖാവ് സ്വപൻ  മുഖർജിയ്ക്ക് ചുകപ്പൻ അഭിവാദ്യങ്ങൾ !


.

തരുൺ സാഗർ എന്ന ജൈന സന്യാസിയുടെ കാർമ്മികത്വത്തിൽ ഹരിയാന അസംബ്ലിയിൽ നടന്നത് രാഷ്ട്രീയവും മതവും തമ്മിൽ ഒരു 'അറേയ്ഞ്ച്ഡ്'വിവാഹം

  തരുൺ സാഗർ എന്ന ജൈന സന്യാസിയുടെ കാർമ്മികത്വത്തിൽ ഹരിയാന അസംബ്ലിയിൽ നടന്നത് രാഷ്ട്രീയവും മതവും തമ്മിൽ ഒരു 'അറേയ്ഞ്ച്ഡ്'വിവാഹം

എം എൽ ഖട്ടാറിന്റെ നേതൃത്ത്വത്തിൽ ഹരിയാന ഭരിക്കുന്ന ബി ജെ പി സർക്കാർ ദുർ ഭരണത്തിനും വിഭാഗീയതയ്ക്കും നേരത്തേ തന്നെ കുപ്രസിദ്ധിയാർജിച്ചുകഴിഞ്ഞിരുന്നു. ജാതീയതയും സാമുദായിക വർഗീയതയും ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ആർ എസ് എസ്സിന്റെ അജൻഡ ചിട്ടയോടെ നടപ്പാക്കുന്നതും ആൺകോയ്മയുടെ പ്രതിലോമ കരമായ മൂല്യങ്ങൾ യാതൊരു സങ്കോചവും കൂടാതെ അടിച്ചേൽപ്പിക്കുന്നതും അതിന്റെ സവിശേഷതയായിരുന്നു. എന്നാൽ  , ഇന്ത്യയുടെ ഭരണഘടനാപരമായ അടിത്തറ തന്നെ പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന കേന്ദ്ര സങ്കൽപ്പമായ മതേതരത്വത്തെ വെല്ലുവിളിക്കുന്ന നടപടി  അതിനെല്ലാം മകുടം ചാർത്തുന്ന ഒന്നായിരുന്നു.
രാഷ്ട്രീയത്തെ മതത്തിൽ നിന്നും വേറിട്ടും മതവിമുക്തമായും പ്രയോഗിക്കാൻ ഭരണഘടനാപരമായി ബാദ്ധ്യതപ്പെട്ട ഒരു സർക്കാർ ആഗസ്ത് 26 -)൦ തീയ്യതി ഒരു മതനേതാവിനെ നിയമസഭാഹാളിലേയ്ക്ക് ആനയിച്ചു കൊണ്ടുവന്നിരുത്തുകയും ഹരിയാനയിലെ  നിയമസഭാംഗ ങ്ങളെ പ്രത്യേകമായി അഭിസംബോധന ചെയ്യാനുള്ള വേദിയാക്കി ഫലത്തിൽ നിയമ സഭയെ മാറ്റുകയും ചെയ്തു. സഭ അഡ്‌ജോൺ ചെയ്ത സമയത്തായിരുന്നു പ്രസ്തുത അഭിസംബോധന എന്ന സാങ്കേതികമായ  ന്യായീകരണ ങ്ങൾകൊണ്ടൊന്നും ഈ സംഭവം ഉയർത്തുന്ന ഗൗരവമേറിയ പ്രശ്നങ്ങളെ അവഗണിച്ചു തള്ളാൻ പറ്റില്ല; കാരണം ,ഒരു മതാദ്ധ്യക്ഷനെ സർക്കാർ നേരിട്ട് ക്ഷണിച്ചത് നിയമസഭയുടെ വേദിയിലേക്ക് ആയിരുന്നുവെന്നും, നിയമനിർമ്മാണം  നിർവ്വഹിക്കേണ്ട സാമാജികർക്ക് മതബോധനം നൽകുക എന്നത് അതിന്റെ ഉദ്ദേശ്യമായിരുന്നുവെന്നും ഉള്ളത് പകൽ പോലെ വ്യക്തമാണ്.

ആർ എസ് എസ്സിന്റെ ഹിന്ദുരാഷ്ട്ര സ്വപ്നത്തിന് ഇണങ്ങിയ വിധത്തിൽ പ്രചാരവേല നടത്താൻ ഒരു ജൈന സന്യാസിയെ കിട്ടിയതിൽ ബി ജെ പി ഏറെ സന്തോഷിക്കുന്നുണ്ടാവണം. ആർ എസ് എസ് ഇന്ത്യൻ ജനതയിൽ  അടിച്ചേൽപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന കുടുംബ സങ്കല്പത്തെയും രാഷ്ട്രീയത്തെയും പാടിപ്പുകഴ്ത്തുന്ന ഈ സന്യാസി ജനാധിപത്യ മതേതര ഇന്ത്യയെന്ന സങ്കൽപ്പത്തേയും അതിനു അടിത്തറയായി വർത്തിക്കുമെന്ന്  ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയിൽ  വിഭാവന ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന  സ്വാതന്ത്ര്യം,സമത്വം, സാഹോദര്യം എന്നീ മൂല്യ ങ്ങളേയും തുറന്ന രീതിയിൽ അവഹേളിക്കുകയാണ് . അനുസരണയുള്ള ഒരു  ഭാര്യയെപ്പോലെയായിരിക്കണം രാഷ്ട്രീയം എന്നും, അത് എല്ലായ്പ്പോഴും  മതത്തിന്റെ അനുശാസനകൾക്കുവിധേയമായിരിക്കുകയും മതത്തെ ഭർത്താവിനെപ്പോലെ കരുതുകയും വേണമെന്നുമാണ്  തരുൺ സാഗർ എന്ന ജൈന സന്യാസി ഹരിയാനാ നിയമ സഭയിൽ സാമാജികരെ അഭിസംബോധന ചെയ്തപ്പോൾ പറഞ്ഞത്.
  ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടന മതപരമായ സ്വാതന്ത്ര്യം അനുവദിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും , വ്യക്തികളുടെ സ്വകാര്യ മണ്ഡലത്തിൽ അനുവദിക്കപ്പെടുന്ന വിശ്വാസ പരമായ  സ്വാതന്ത്ര്യം എന്നതിലപ്പുറം പൗരന്മാരുടെ മതവിശ്വാസത്തിന് അല്ലെങ്കിൽ വിശ്വാസങ്ങൾക്ക് പ്രാധാന്യമോ  പ്രസക്തിയോ ഇല്ല എന്നതാണ് ഭരണഘടനയിലെ സങ്കല്പം. ഭരണകൂടം , ഭരണപരമായ ഇടപെടലുകൾ ഇവയിൽ നിന്നും മുക്തമായ വിധത്തിൽ മത വിശ്വാസത്തിന്റെ  സ്വകാര്യ മണ്ഡലം പരിരക്ഷിക്കുക, ഭരണകൂടവും മതവും തമ്മിൽ ഒരു തരത്തിലും കൂടിക്കലരാതിരിക്കൽ എന്നിവയാണ് ഇന്ത്യൻ ഭരണഘടനയനുസരിച്ചുള്ള മതേതര വീക്ഷണത്തിന്റെ കാതലായ വശങ്ങൾ.  
മുഖ്യധാരാ ബൂർഷ്വാ രാഷ്ട്രീയം എല്ലാക്കാലത്തും  പ്രഖ്യാപിതമോ അപ്രഖ്യാപിതമോ ആയ ഒരു 'സോഷ്യൽ എൻജിനീയറിങ്ങി'ന്റേയും ജാതീയ ബലാബലങ്ങളുടെയും യുക്തിയെ നിർമ്മിക്കുകയും പിന്തുടരുകയും ചെയ്തിരുന്നു . എന്നാൽ , അതിനെയെല്ലാം കവച്ചുവെച്ചു ബി ജെ പി മതാത്മക സാമൂഹികത യുടെയടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള പുതിയ തരം 'സോഷ്യൽ എൻജിനീയറിങ്ങി'ന്റെ മാതൃകയാണ് പരീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.  മുസ്ലീം ജനവിഭാഗങ്ങളെ ആക്ഷേപിക്കാൻ വോട്ടു ബാങ്ക് രാഷ്ട്രീയത്തിനോടുള്ള എതിർപ്പ് മറയാക്കുന്നവർക്ക്  മറ്റൊരു ന്യൂനപക്ഷമായ ജൈന മതക്കാരെ കാവിരാഷ്ട്രീയത്തിന്  വശപ്പെടുത്താൻ പൊതു ഖജനാവിൽ നിന്നും പ്രത്യേകമായി ഫണ്ട് വിനിയോഗിക്കാൻ ഒരു സങ്കോചവും ഇല്ല എന്നാണ് ഹരിയാനയിലെ  സ്പോർട്സ് മന്ത്രി 'ഡേരാ സച്ചാ സൗദാ'യ്ക്ക് നൽകുമെന്ന് പ്രഖ്യാപിച്ച ധനസഹായം; സ്പോർട്സ് വികസനത്തിന്റെ പേരിൽ അടുത്തകാലത്ത് ഉണ്ടായ ഈ നടപടി ഹിന്ദുത്വ രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ  സാമുദായിക പ്രീണന അജണ്ടയുടെ സവിശേഷമായ ഒരു വശമാണ്.

Much of the public discussion on the subject, especially in the social media, has been focused on the contrast of a nude monk addressing a fully clothed audience, with supporters of Tarun Sagar defending it in the name of the religious principle and tradition of Digambar Jains, accusing the critics of hurting the religious sentiment of the Jain community and even being insensitive to the religious diversity and cultural pluralism that defines India. Many of those who have commented on the ‘nude monk’ angle have however not criticised the Jain tradition, they have commented on the hypocrisy of the conservative mindset, now being most aggressively championed and inflicted on the society by the Sangh brigade, which endorses male nudity in the name of religion but oppresses women in the name of dress code, with the culture minister of the Modi cabinet even issuing a veritable dress advisory for foreign tourists.

The open violation of the secular principle and the constitutional requirement of the state not having or promoting any religion is of course a key issue in this case. If it is okay to invite Tarun Sagar to address the Assembly, what is wrong in inviting preachers from other religions? Whether the Haryana Assembly now makes it a policy to invite other religious preachers to strike a ‘religious balance’ or not, the secular principle has already been violated and Indian democracy cannot ignore or condone this violation. It should moreover be noted that before Haryana, Tarun Sagar has already addressed the MP Assembly (another BJP-ruled state) and was slated to address the Delhi Assembly as well. In fact, when music composer and AAP enthusiast Vishal Dadlani questioned the logic of inviting Tarun Sagar, he was not only attacked by the Sangh brigade and voices from within the Jain community, but also disowned and warned by the AAP leadership, making him quit his open political affiliation with AAP.

Much of what Tarun Sagar said was apparently devoted to Modi’s pet theme of ‘saving the girl child’. Sagar blamed the adverse sex ratio for sexual violence against women, the spurious ‘commonsensical’ argument that sees sexual harassment and violence as an upshot of sex deprivation or sexual curiosity among young males and not as an abuse, or rather a ubiquitous expression, of social power in a patriarchal order. He then sought to find some ridiculous solutions to the sex ratio problem – making it mandatory for candidates in an election to have girl children or making sure that groom’s families have girl children before a marriage is arranged! He also dabbled into more explicitly political topics and indulged in quite a bit of Pakistan-bashing and Islamophobia in the name of condemning terrorism.

Condemn and Protest the Indo-US Logistic Exchange Memorandum of Agreement (LEMOA)

Condemn and Protest the Indo-US LEMOA

New Delhi, 1 September.

The Logistic Exchange Memorandum of Agreement (LEMOA) signed in Washington between the United States and India compromises India’s sovereignty and locks India into a military alliance with and dependence on the imperialist USA.

This Agreement obliges India to allow the US Air Force and Navy to use Indian air and naval bases for refueling and other logistics support regularly. The Agreement effectively turns India into an ally of the US military aggressions in various countries.

The Modi Government has shamelessly surrendered India’s autonomy to appease and benefit US imperialism. The CPI(ML) calls upon all patriotic Indians to make the September 2 All India General Strike an occasion to register a powerful rebuff to the Agreement along with other anti-people measures adopted by the Government under imperialist pressure.

- Prabhat Kumar
For CPI(ML) Central Committee

Tarun Sagar in Haryana Assembly: Arranged Marriage of Religion and Politics

Tarun Sagar in Haryana Assembly: 
Arranged Marriage of Religion and Politics

The BJP government of Haryana led by ML Khattar, already widely discredited for its poor record of governance, systematic promotion of the casteist-communal agenda of the RSS and the open display of a regressive patriarchal mindset, recently set yet another dubious example, this time by openly violating the secular principle of separating religion from politics, a principle which is central to the constitutional foundation of the Indian state. On 26 August, it invited the Jain monk Tarun Sagar to address the Haryana Assembly. Technically speaking, Tarun Sagar’s address was not part of the Assembly proceedings as the Assembly had already been adjourned, but the implication of a religious leader being invited to address legislators right within the premises of the state legislature should not be lost on anybody.

Much of the public discussion on the subject, especially in the social media, has been focused on the contrast of a nude monk addressing a fully clothed audience, with supporters of Tarun Sagar defending it in the name of the religious principle and tradition of Digambar Jains, accusing the critics of hurting the religious sentiment of the Jain community and even being insensitive to the religious diversity and cultural pluralism that defines India. Many of those who have commented on the ‘nude monk’ angle have however not criticised the Jain tradition, they have commented on the hypocrisy of the conservative mindset, now being most aggressively championed and inflicted on the society by the Sangh brigade, which endorses male nudity in the name of religion but oppresses women in the name of dress code, with the culture minister of the Modi cabinet even issuing a veritable dress advisory for foreign tourists.

The open violation of the secular principle and the constitutional requirement of the state not having or promoting any religion is of course a key issue in this case. If it is okay to invite Tarun Sagar to address the Assembly, what is wrong in inviting preachers from other religions? Whether the Haryana Assembly now makes it a policy to invite other religious preachers to strike a ‘religious balance’ or not, the secular principle has already been violated and Indian democracy cannot ignore or condone this violation. It should moreover be noted that before Haryana, Tarun Sagar has already addressed the MP Assembly (another BJP-ruled state) and was slated to address the Delhi Assembly as well. In fact, when music composer and AAP enthusiast Vishal Dadlani questioned the logic of inviting Tarun Sagar, he was not only attacked by the Sangh brigade and voices from within the Jain community, but also disowned and warned by the AAP leadership, making him quit his open political affiliation with AAP.

Much of what Tarun Sagar said was apparently devoted to Modi’s pet theme of ‘saving the girl child’. Sagar blamed the adverse sex ratio for sexual violence against women, the spurious ‘commonsensical’ argument that sees sexual harassment and violence as an upshot of sex deprivation or sexual curiosity among young males and not as an abuse, or rather a ubiquitous expression, of social power in a patriarchal order. He then sought to find some ridiculous solutions to the sex ratio problem – making it mandatory for candidates in an election to have girl children or making sure that groom’s families have girl children before a marriage is arranged! He also dabbled into more explicitly political topics and indulged in quite a bit of Pakistan-bashing and Islamophobia in the name of condemning terrorism.

The most telling and profound remark of his address of course came when he described the relation between religion and politics. For him the relation between the two is analogous to the husband-wife relationship, where the husband has to provide security to the wife and the wife has to obey the discipline of the husband. Outside this ‘disciplinary framework’ the wife (equivalently politics) becomes a mad elephant that is difficult to control! With this revealing analogy, Sagar has at once exposed the deep-seated misogyny that informs the patriarchal notion of marriage and family and the theocratic notion of politics which is deeply resentful of the secular principle of separation of religion and politics.

The BJP is more than happy that it has got a Jain monk to say things that are central to the RSS dream of a Hindu Rashtra, preaching the kind of families and politics that the RSS would love to impose on India in complete subversion and negation of the constitutional principles of liberty, equality and fraternity and the notion of a secular democratic India which upholds religious freedom but keeps the state and governance completely away from the citizen’s private domain of religion. Indeed, the Jains are seen as the closest ally of the Sangh among all ‘minority’ religions in India. If mainstream bourgeois politics has always revolved around declared or undeclared social engineering and caste equations, the BJP has introduced its own model of ‘socio-religious engineering’ while castigating Muslims in the name of vote-bank politics. The wooing of Jains and now the Haryana Sports Minister’s declaration of sanctioning ‘discretionary state funds’ for the Dera Sachha Sauda in the name of promotion of sports in the state are all part of this saffron politicking.